επί του πιεστηρίου
Στο ίδιο μοτίβο οι… εκκλήσεις τους… Να συνετίσουν τον ελληνικό λαό, μην πάει και ψηφίσει κατά των Μνημονίων και χαθούμε… Όλους όμως αυτούς τους κυρίους δεν τους είδαμε ποτέ να βγουν να μιλήσουν για τους 1.000.000 ανέργους, για το πετσόκομμα των συντάξεων πείνας, για τα χαράτσια, για τα λουκέτα, για τους χιλιάδες που πάνε στα συσσίτια… Να πουν στην «τρόικα» να σταματήσει να σπρώχνει τον κόσμο στην αυτοκτονία, ότι κινδυνεύει η Ελλάδα από κοινωνική έκρηξη. Αλλά με τέτοια πεζά θα ασχολούνται; Τι ζητάμε…
Τα δημόσια έσοδα καταρρέουν, στα πρόθυρα χρεοκοπίας βρίσκονται επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην αγορά ενέργειας, το ενδεχόμενο μπλακ άουτ χτυπάει την πόρτα της ΔΕΗ, ο τουρισμός μας βρίσκεται μπροστά στο χειρότερο καλοκαίρι του, σε ποσοστό μέχρι και 50% έχουν μειωθεί οι κρατήσεις στα ξενοδοχεία, σε ποσοστό 90,9% (!) έχει χάσει το Χρηματιστήριο Αθήνας, τα ασφαλιστικά ταμεία είναι σε σημείο αδυναμίας πληρωμής των συντάξεων, το 20% των κρατικών νοσοκομείων ετοιμάζονται να βάλουν λουκέτο 68.000 επιχειρήσεις προστέθηκαν στις επιχειρήσεις που έχουν κλείσει μόνο το 2011.
Όλα αυτά συνέβησαν μέσα στο ευρώ. Απλώς το επισημαίνουμε. Όχι ως επιχείρημα εξόδου από την Ευρωζώνη, αλλά να μη μας λένε ότι με το ευρώ η Ελλάδα πέρασε από την κόλαση στον παράδεισο… Και ότι με το ευρώ λύθηκαν τα προβλήματα της οικονομίας μας. Και αντί να λυθούν, όλα πήγαν χειρότερα…
Αν βγούμε από το ευρώ, θα καταστραφούμε, θα πάμε 50 χρόνια πίσω, μας λένε κάθε μέρα από το πρωί ως το βράδυ. Διαβάζω ότι το 49% των γερμανών πολιτικών θέλουν να επιστρέψουν στο μάρκο. Καλά, τρελάθηκαν κι αυτοί, να φύγουν από τον παράδεισο του ευρώ; Εκτός αν και οι Γερμανοί -και δεν είναι οι μόνοι- έχουν καταλάβει ότι το ευρώ οδηγεί στην κόλαση…
Και αυτό κάθε άλλο παρά αυθαίρετο συμπέρασμα είναι. Όταν ομολογούν ότι θα χρειαστεί τουλάχιστον ΕΝΑ ΤΡΙΣ. ευρώ για να στηριχθεί η Ισπανία, υπάρχει ισχυρότερη απόδειξη ότι το ευρώ στήθηκε σε χάρτινα πόδια και η μια χώρα της Ευρωζώνης μετά την άλλη, και μάλιστα με ισχυρή βιομηχανία και παραγωγή, βουλιάζει; Και για αυτήν την εξέλιξη κάθε άλλο παρά φταίει η Ελλάδα. Αντίθετα, ο ιταλός πρωθυπουργός, Μ. Μόντι, δημόσια επεσήμανε ότι για εδώ που οδηγήθηκε η Ευρώπη έχει τεράστιες ευθύνες το κονκολάβιο («τρόικα) που δεν έλυσε αμέσως το μικρό (έτσι είπε) πρόβλημα που ήταν η Ελλάδα, με αποτέλεσμα να βγει στην επιφάνεια η κρίση που υπόβοσκε… Και τώρα τρέχουν όλοι, με τη μια βόμβα μετά την άλλη να σκάει παντού…
Ποια χαλάρωση της θηλιάς, ποια ευαισθησία απέναντι στην τραγωδία που ζει η ελληνική κοινωνία, ποια διάθεση για συναίνεση σε κάποια επαναδιαπραγμάτευση; Ο σκληρός γερμανός υπουργός Οικονομικών κ. Σόιμπλε προανήγγειλε προς τους Έλληνες εν όψει της ψήφου τους αύριο ότι ο κατώτατος μισθός θα κατέβει κι άλλα σκαλιά, για να φθάσει στο επίπεδο του κατώτατου μισθού της Ισπανίας. Αλλά και η γερμανίδα αρχικαγκελάριος της ΕΕ κ. Άνγκελα Μέρκελ ήταν ακόμη πιο σαφής. Η Ελλάδα να μην περιμένει χαλάρωση των όρων! Προσγείωσε τους αρχηγούς των μνημονιακών κομμάτων να μη ζουν σε αυταπάτες… Βέβαια, αν οι δικοί μας έχουν κότσια και είναι αποφασισμένοι μπορούν να δείξουν στην κ. Μέρκελ ότι ζει με τις δικές της αυταπάτες. Ο ελληνικός λαός δεν θα συνεχίσει να ανέχεται τη νέα χιτλερική μπότα.
«Στον δρόμο της πολύπλευρης απομόνωσης οδεύει η Ελλάδα ανεξαρτήτως αποτελέσματος των εκλογών» έγραφε την περασμένη Κυριακή η «Καθημερινή», με αφορμή την κρίση που πλήττει την Ισπανία.
Κατόπιν τούτων, προς τι ο φόβος και ο τρόμος μην πάει και νικήσει ο Τσίπρας;