Φλερτ με την πτώχευση

Ολοφάνερο είναι ότι ένα σημαντικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας αρνείται πλέον να βαδίσει στον δρόμο της Ευρωζώνης και του ευρώ, υπό το βάρος των θυσιών που κλήθηκε να υποστεί για να υπερασπιστεί την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Έτσι, αυτό το κοινωνικό υποσύνολο αρνείται συνειδητά να βαδίσει τον δύσκολο δρόμο προς τη διάσωση της χώρας από τη χρεοκοπία και αναζητά έναν εύκολο δρόμο χωρίς περαιτέρω θυσίες, έστω κι αν αυτός οδηγεί στη δραχμή! Προφανώς αυτοί οι πολίτες δεν αντιλαμβάνονται τι θα επακολουθήσει μετά την πτώχευση και την επιστροφή στη δραχμή, τόσο για τους ίδιους όσο και για τα νοικοκυριά τους. Έτσι, άσκεφτα και ανοικτά, φλερτάρουν με την επιστροφή στη δραχμή!

•Κοντά σε αυτό το κοινωνικό υποσύνολο που φλερτάρει με τη δραχμή, κινείται ένα δεύτερο υποσύνολο που φαίνεται να πιστεύει ότι η χώρα μπορεί να μείνει εντός της Ευρωζώνης ακόμη κι αν δεν τηρήσει τις συμβατικές υποχρεώσεις της. Το επιχείρημα που επιστρατεύει το δεύτερο κοινωνικό υποσύνολο λέει τα εξής: Το κόστος της πτώχευσης της Ελλάδας θα είναι δυσβάσταχτο για την Ευρωζώνη και το ευρώ – κι ακριβώς γιʼ αυτόν τον λόγο θα συνεχίσει η «τρόικα» να χρηματοδοτεί τη χώρα, ακόμα κι αν δεν τηρήσουμε το Μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση στο σύνολό της. Πρόκειται για μια εκδοχή που έχει πιθανότητες να αποδειχτεί ορθή, όμως ταυτόχρονα έχει τις ίδιες (ή και ισχυρότερες) πιθανότητες να οδηγήσει τη χώρα στη χρεοκοπία και στη δραχμή. Μάλιστα, απʼ ό,τι δείχνουν τα πράγματα, αυτό το κοινωνικό υποσύνολο φαίνεται έτοιμο να αναλάβει το ρίσκο του «εκβιασμού» της «τρόικας». Τώρα εάν κανείς προσθέσει το υποσύνολο που φλερτάρει με τη δραχμή και το υποσύνολο που ρισκάρει έναν «εκβιασμό» των δανειστών μας, προκύπτει μια σαφέστατη κοινωνική πλειοψηφία που σπρώχνει τη χώρα προς τον δρόμο της χρεοκοπίας και της δραχμής. Με τέτοια κοινωνική πλειοψηφία είναι πλέον δύσκολο να παραμείνει η χώρα στην Ευρωζώνη, ό,τι κι αν βγάλουν οι κάλπες.