Έρχονται ανατροπές

Ένα νέο πολιτικό σκηνικό γεννιέται, μάλλον έχει γεννηθεί μετά τις εκλογές του Μάη, και αναμένεται να αρχίσει να παγιώνεται σε μια εβδομάδα.

Το τέλος δηλαδή του παραδοσιακού δικομματισμού, η αρχή ενός διπολισμού, το τέλος των ισχυρών, αυτοδύναμων κυβερνήσεων.

Η ανάδειξη της Αριστεράς στο επίκεντρο των πολιτικών εξελίξεων, σε συνδυασμό με την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, του ενός ισχυρού πόλου του δικομματισμού, του κατεξοχήν κόμματος εξουσίας στη διάρκεια της περιόδου της μεταπολίτευσης…

Όλη αυτή η ατζέντα αναμένεται πως θα επικυρωθεί απ’ τα αποτελέσματα των εκλογών της Κυριακής.

Το μόνο άγνωστο αυτήν τη στιγμή (που βέβαια δεν ακυρώνει τα πολιτικά χαρακτηριστικά τα οποία προαναφέραμε) είναι ο νικητής των εκλογών.

Επειδή τα πράγματα κινούνται, συνεχίζουν να κινούνται επί ξυρού ακμής, το να κάνει κάποιος εκτίμηση για το ποιο κόμμα θα είναι πρώτο θα είναι κάτι παραπάνω από παρακινδυνευμένο.

Σίγουρα, πάντως, είτε είναι πρώτη η ΝΔ είτε είναι πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτοδυναμία δεν θα υπάρξει.

Βέβαια, το πρώτο κόμμα εκτιμάται ότι θα κινηθεί αυτήν τη φορά γύρω στο 30%, ίσως και να το ξεπεράσει κατά τι.

Απ’ την άλλη, τα εκτός Βουλής κόμματα θα είναι (αθροιστικά) πολύ κάτω απ’ το 19% που είχαν συγκεντρώσει στις εκλογές του Μάη.

Έτσι κι αλλιώς αυτοδυναμία δεν αναμένεται.

Συνεπώς το -όποιο- πρώτο κόμμα θα σχηματίσει κυβέρνηση με άλλα κόμματα. Θα έχουμε κυβέρνηση συνεργασίας, συμμαχική.

Αλλά έχει σημασία αν αυτή η κυβέρνηση θα είναι στη γραμμή των κάποιων αλλαγών στα Μνημόνια (σε περίπτωση που είναι πρώτο κόμμα η ΝΔ και συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ, ίσως και τη ΔΗΜΑΡ) ή αν θα είναι κυβέρνηση κατάργησης του Μνημονίου (σε περίπτωση που πρώτο κόμμα αναδειχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ και σχηματίσει κυβέρνηση της Αριστεράς με συμμετοχή και προσωπικοτήτων απ’ τον χώρο της Αριστεράς).

Και έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία λόγω και των καταιγιστικών εξελίξεων εντός της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Εξελίξεων που σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις ευνοούν την Ελλάδα, αφού η ΕΕ είναι πλέον υποχρεωμένη να δει τα πράγματα κάτω από μια άλλη οπτική, πιο κοντά σε ζητήματα που έως πρόσφατα δεν υπήρχαν στην ατζέντα της, όπως η ανάπτυξη, η δημοσιονομική χαλάρωση.

Σύμφωνα πάντως με άλλες γνώμες, δεν ευνοείται η χώρα μας, αφού η κρίση της Ισπανίας ίσως οδηγήσει σε σκέψεις «εγκατάλειψης» της Ελλάδας. Σε κάθε περίπτωση, τα κόμματα έχουν αρχίσει να ξεδιπλώνουν τις εκλογικές τους στρατηγικές στην τελική ευθεία προς τις εκλογές. Η ΝΔ, με αισιοδοξία, αφού διαπιστώνει μια αλλαγή του πολιτικού κλίματος υπέρ της, έχει βάλει μπροστά τον Αντ. Σαμαρά και «παίζει» με τα ζητήματα της ασφάλειας των πολιτών, της λαθρομετανάστευσης, που τα θεωρεί αδύναμα σημεία του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ συνεχίζει να έχει στο κέντρο της πολιτικής ατζέντας το δίλημμα «μέσα ή έξω απ’ την Ευρωζώνη». Επίσης έχει αρχίσει να ξεδιπλώνει την καμπάνια πόρτα πόρτα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αφενός συνεχίζει την αποδόμηση των μνημονικών δυνάμεων με το σύνθημα «ΣΥΡΙΖΑ ή κοινωνική χρεοκοπία» και αφετέρου θέλει να εκπέμψει την εικόνα μιας υπεύθυνης πολιτικής δύναμης και να τονώσει την κυβερνησιμότητα ενός κόμματος που ήταν έως πρόσφατα κόμμα διαμαρτυρίας.

Το ΠΑΣΟΚ έχει άλλα προβλήματα, ακόμα και βιωσιμότητας! Κινείται μεταξύ φθοράς (να πέσει ακόμα πιο κάτω και απ’ τα ποσοστά του Μάη) και αφθαρσίας (να αντέξει στην πίεση από ΝΔ και να διατηρήσει τα ποσοστά του Μάη) και ανάλογα με τα εκλογικά ποσοστά της επόμενης Κυριακής ίσως πάει ακόμα και σε δραματικές εξελίξεις. Δεν αποκλείεται ακόμα και αμφισβήτηση του Β. Βενιζέλου, ο οποίος απαντά με «διάλυση» του Κινήματος και εξαγγελία ίδρυσης νέου φορέα, γεγονός που προκαλεί ακόμα πιο έντονες αντιδράσεις…

Οι τελευταίες εκτιμήσεις των εκλογικών επιτελείων κινούνται στην εξής κατεύθυνση:

– Η μεν Συγγρού εκτιμά ότι πρώτο κόμμα θα είναι η ΝΔ και ποντάρει σε μετακινήσεις της τελευταίας ώρας απ’ το ΠΑΣΟΚ προς τη ΝΔ, μπροστά στον κίνδυνο ΣΥΡΙΖΑ-Τσίπρα.

– Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ότι χτυπά στα ίσια την πρώτη θέση, ότι έχει ακόμα δεξαμενές ψηφοφόρων και ότι δεν θα κυριαρχήσει στην κάλπη ο φόβος (εκεί ποντάρουν η ΝΔ κυρίως αλλά και το ΠΑΣΟΚ), αλλά η οργή απ’ τις δραματικές παρενέργειες του Μνημονίου.

– Όλοι συμφωνούν ότι, όπως προαναφέραμε, το πρώτο κόμμα θα κινηθεί γύρω στο 30%, ίσως και λίγο παραπάνω.

– Το ΠΑΣΟΚ εμφανίζει τις τελευταίες μέρες μια ελαφρώς πτωτική τάση.

– Το ΚΚΕ συμπιέζεται και μάλλον τα ποσοστά του θα είναι χαμηλότερα αυτών του Μάη.

– Η ΔΗΜΑΡ είναι ίσως το μόνο απ’ τα άλλα κόμματα (πέραν των δύο πρώτων) που δείχνει αντοχές και κινείται γύρω στο 6-7%.

– Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες επίσης συμπιέζονται και θα κινηθούν σε χαμηλότερα ποσοστά σε σύγκριση με τα αντίστοιχα του Μάη.

– Σε μικρότερα ποσοστά κινείται και η Χρυσή Αυγή. Έχει σημασία αν και πόσο θα της κοστίσει η επίθεση του Κασιδιάρη ενάντια σε Λ. Κανέλλη και Ρ. Δούρου.

– Η συμμαχία Μάνου-Τζήμερου βρίσκεται πολύ κάτω απ’ το 3%.

– Ο ΛΑΟΣ δίνει μάχη ζωής.