Στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια
• Στη φάση που βρίσκεται αυτήν την περίοδο η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά, με τη συνολική αξία της περίπου στα 20 δισ. ευρώ, τους περισσότερους δείκτες και μεμονωμένες μετοχές σε χαμηλά 20, 22 και 23 ετών (!), με έναν τζίρο που καθημερινά δοκιμάζει τα νεύρα των επαγγελματιών και τεστάρει τις… αντοχές εταιρειών και χρηματιστών, είναι δεδομένο ότι οποιαδήποτε εξέλιξη, σενάριο ή δήλωση μπορεί να επιφέρει σημαντικές αλλαγές στη διαμόρφωση της εκάστοτε συνεδρίασης. Όπως και γίνεται, εξάλλου, όλες αυτές τις ημέρες…
• Πρώτα είχαμε την «πρόβα» ολοκληρωτικής κατάρρευσης, που ξεκίνησε στα τέλη της περασμένης εβδομάδας και συνεχίστηκε στο ξεκίνημα αυτής που ολοκληρώθηκε την Παρασκευή. Ήταν το διάστημα που κορυφώθηκαν τα σενάρια εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, είχαν μόλις έρθει τα περιβόητα 18 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τεσσάρων μεγάλων τραπεζών και ξεκινούσε ένας νέος κύκλος πιέσεων στην Ευρωζώνη, με επίκεντρο την Ισπανία. Τα διεθνή Μέσα είχαν ήδη λανσάρει τον όρο «Grexit» (σ.σ.: ελληνική έξοδος από το ευρώ) και οι traders έσπευσαν να ξεφορτώσουν ό,τι χαρτί είχαν ακόμη από τράπεζες και από επιλεγμένους τίτλους του 20άρη δείκτη.
• Μετά είδαμε να «παίζεται» το παιχνίδι των δημοσκοπήσεων: Τοποθετήσεις σε αρκετούς δείκτες και χαρτιά αναλόγως του ποια δημοσκόπηση έδειχνε προβάδισμα και για ποιο κόμμα.
• Και, τέλος, είχαμε τον παράγοντα Ισπανία! Από την αρχή της εβδομάδας, αλλά ιδιαίτερα πιεστικά μετά την Τετάρτη, το ενδιαφέρον όλων στην Ευρώπη μετατοπίστηκε από την Αθήνα στη Μαδρίτη και στη διαφαινόμενη οριστική κατάρρευση του ισπανικού τραπεζικού κλάδου. Κάτι που πραγματικά «τρομάζει» τις αγορές, όπως και, περισσότερο, η προοπτική της αναγκαστικής προσφυγής της Ισπανίας στον μηχανισμό διάσωσης. Ήδη η Μαδρίτη δανείζεται από τις αγορές με απαγορευτικό επιτόκιο (πάνω από 6,7% για τα δεκαετή της ομόλογα), έχει υποχρεωθεί ουσιαστικά να κρατικοποιήσει μια μεγάλη τράπεζα (ΒΑΝΚΙΑ) και τα προβλήματά της πολλαπλασιάζονται ώρα με την ώρα. Η Ισπανία όμως είναι «πολύ μεγάλη» ως οικονομία για να τη διαχειριστούν οι Ευρωπαίοι με ανάλογο με την Ελλάδα ή την Ιρλανδία τρόπο.
• Και κάπως έτσι η… αγωνία των αγορών μεταφέρθηκε δυτικότερα. Οι πιέσεις όμως στην Αθήνα δεν αμβλύνθηκαν, τουλάχιστον μέχρι και το ξεκίνημα της συνεδρίασης της Πέμπτης, καθώς η «πτώση» της Ισπανίας δεν σημαίνει και «λύτρωση» για την Ελλάδα. Περισσότερο σημαίνει πως, εάν οι εξελίξεις τρέξουν όπως πολλοί φοβούνται (και άλλοι ελπίζουν), η Ελλάδα θα έχει και… παρέα στα προβλήματά της. Κι εκεί που τα διεθνή Μέσα έγραφαν όλο το προηγούμενο διάστημα για «Grexit», τώρα θα μιλάνε και για… «Spexit»!
ΥΓ.: Πολλοί απέδωσαν μέρος των πιέσεων στις τράπεζες και στα χαρτιά του 20άρη και στο ότι η Πέμπτη ήταν τυπικά η τελευταία ημέρα με τις μετοχές της Εθνικής Τράπεζας και του ΟΤΕ στον δείκτη της MSCI. Από την Παρασκευή οι δύο τίτλοι είναι εκτός, συνεπώς όσοι ενδιαφέρονταν -ή έπρεπε- να ρευστοποιήσουν τις θέσεις τους σε αυτές τις δύο μετοχές το έπραξαν σωρηδόν τις προηγούμενες ημέρες. Μένει να δούμε τελικά τι ρόλο έπαιξαν αυτές οι ρευστοποιήσεις στη γενικότερη βραχυπρόθεσμη τάση της αγοράς.