επί του πιεστηρίου

Να αφιερώσουμε λίγα λόγια στην ξερακιανή γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, την κυρία Λαγκάρντ, που ξαφνικά κόλλησε κι αυτή ανθελληνική λύσσα… Δήλωσε στη βρετανική εφημερίδα «Guardian», απαντώντας στο ερώτημα αν σκέφτεται τις ελληνίδες μητέρες ή τους ασθενείς που δεν έχουν φάρμακα:

«Σκέφτομαι πολύ περισσότερο τα παιδιά σε ένα σχολείο σε μικρό χωριό στον Νίγηρα, που πηγαίνουν στο μάθημα μόνο για δύο ώρες την ημέρα και αναγκάζονται να μοιραστούν στα τρία ακόμα και την καρέκλα του θρανίου και προσδοκούν να μορφωθούν. Γιατί πιστεύω ότι χρειάζονται πολύ περισσότερη βοήθεια από ό,τι οι άνθρωποι στην Αθήνα».

Θα λέγαμε στην κ. Λαγκάρντ, αν τόσο πολύ σκέφτεται τις μανάδες και τα παιδιά του Νίγηρα, ότι έχει τη λύση στα χέρια της. Να φέρει τις μανάδες του Νίγηρα στο ίδιο επίπεδο με τη ζωή των μανάδων και των παιδιών της Γαλλίας, με το επίπεδο που ζει η μάνα σας, κυρία Λαγκάρντ.

Λίγο αργά όμως δεν σας έπιασε η αγωνία και οι ευαισθησίες για τις μανάδες του Νίγηρα; Ποιοι δεκάδες χρόνια λήστευαν και συνεχίζουν να ληστεύουν όλη την Αφρική; Πόσες αποικίες είχε εκεί η Γαλλία, η Αγγλία, η Ολλανδία, το Βέλγιο; Ξεχάσατε τα διαμάντια που έδωσε εκείνος ο αιμοσταγής δικτάτορας, ο Μομπούτου στον Πρόεδρό σας, τον Ζισκάρ Ντ’ Εστέν; Στη σφαγή της Ρουάντα οι Γάλλοι εγκατέλειψαν τους Τούτσι. Τότε πού ήταν κρυμμένη η ευαισθησία σας, κ. Λαγκάρντ;

Αφήστε στην άκρη τα ψευτοδάκρυά σας και αν πράγματι συμπονάτε τις μανάδες του Νίγηρα, της Σομαλίας, του Χαρτούμ και όλης της Αφρικής, πείτε στη χώρα σας να στείλει πίσω όλα όσα επί δεκαετίες άρπαξε από τη Μαύρη Ήπειρο.

Στο χείλος του γκρεμού και η Ισπανία, με τα επιτόκια να εκτινάσσονται πάνω από το 7%, με την ανεργία να χτυπάει το 30% και τη μεγαλύτερη τράπεζά τους να καταρρέει…

Προφανώς και οι Ισπανοί διεφθαρμένοι, τεμπέληδες και φοροφυγάδες είναι, κυρία Μέρκελ…

«Ναι στις επενδύσεις, τη σταθερότητα, την ανάκαμψη – όχι στη σιδερένια μπάλα στο πόδι» ήταν ένα από τα συνθήματα στην προεκλογική μάχη για το ιρλανδικό δημοψήφισμα. Σιδερένια μπάλα στο πόδι είναι το δημοσιονομικό σύμφωνο που θέλουν να βάλουν σ’ όλους μας. Για να είμαστε… ανταγωνιστικοί… Πρόκειται για τη νέα σιδηρά γερμανική πειθαρχία, που δεν διέφερε σε τίποτα από τη ναζιστική. Θα ζήλευε την κυρία Μέρκελ και τον κύριο Σόιμπλε ο Χίτλερ από κει που βρίσκεται…

Άτυχος ήταν ο Σωκράτης. Αν ζούσε δεν θα έπινε το κώνειο. Στη δίκη του, που έγινε απόντος του, από το Ίδρυμα Ωνάση, κηρύχθηκε αθώος… Κάτι είναι και αυτό. Ωφέλιμη αποδείχθηκε η ιδέα του προέδρου του Ιδρύματος Ωνάση Αντώνη Παπαδημητρίου να γίνει αναψηλάφηση μετά 2.500 χρόνια της δίκης του Σωκράτη.


Σχολιάστε εδώ