Σύγχρονη καθεστωτική και… διεθνιστική τρομοκρατία
Να, λοιπόν, που τα ίδια περί πτώχευσης, εξόδου από το ευρώ, δραχμής, καταστροφής και επιστροφής στη δεκαετία του 1950 λένε και οι γαλλογερμανοί σύντροφοι, οι βελγοολλανδοί, οι αγγλοδανοί, άρα εμείς εδώ στην Ελλάδα (λένε «ευλόγως» ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) έχουμε δίκιο: Ο ΣΥΡΙΖΑ μάς πάει στον κομμουνισμό, τον όλεθρο, την οπισθοδρόμηση. Ενώ εμείς… Αυτοί είναι αλήθεια ότι δεν μας πάνε στις ίδιες κατευθύνσεις. Αλλά σε πολύ χειρότερες.
Οι κυβερνήσεις που συμφώνησαν, ψήφισαν, υπέγραψαν την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, την απώλεια δικαιώματος της Τράπεζας της Ελλάδος να ελέγχει και να αποφασίζει για τα αποθεματικά της, αυτοί που δέχτηκαν την αρπαγή των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας έναντι χρεών που δημιούργησαν οι λεόντειες σε βάρος μας συμβάσεις, αυτοί που δέχτηκαν την ύπαρξη χωριστού λογαριασμού-ταμείου στο οποίο θα πηγαίνουν οι «βοήθειες-δόσεις» από τα ξένα δάνεια για αποπληρωμή τόκων και κεφαλαίου άλλων δανείων, ναι, είναι βέβαιο ότι μας πάνε αλλού.
Το πρόβλημα γι’ αυτούς είναι ότι όλος ο λαός, πια, ξέρει πού μας πάνε, μια και τα προηγούμενα έχουν συμβεί και αποτελούν τις επιλογές και την πολιτική τους. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρουμε πού μας πάει. Και αν μας πάει σε λάθος, κακό, ολέθριο δρόμο, έχουμε τρόπο και χρόνο να το αποτρέψουμε. Ενώ αυτά που διέπραξαν οι δύο άλλοι σε βάρος της χώρας δεν μπορούν να διορθωθούν αμέσως και εύκολα.
Αυτό που σίγουρα μπορεί να κάνει κάποιος είναι να μην τους ξαναδώσει το δικαίωμα νέας ασέλγειας σε βάρος της Ελλάδας ψηφίζοντάς τους. Κάθε ψήφος στην πολιτική διαφθορά που ενσωμάτωσαν στις πολιτικές τους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ θα λειτουργεί ως εύσημα για την πολιτική τους, κάθε ψήφος υπέρ τους θα μεγαλώνει τη χαρά και αλαζονεία τους, που θα αγγίζει και τα όρια του σαρκασμού: Τόσα τους κάναμε κι ακόμα μας ψηφίζουν!
Αυτό διακυβεύεται στις επερχόμενες εκλογές. Τίποτε άλλο. Διακυβεύονται η αξιοπρέπεια, η ανεξαρτησία και το μέλλον της χώρας. Αν δηλαδή θα επιτραπεί στους σύγχρονους παραγγελιοδόχους και μεταπράτες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ να ολοκληρώσουν την υποθήκευση της Ελλάδας στις «αγορές» και τα ποικιλώνυμα ξένα συμφέροντα.
Αν το επιτρέψουμε, θα είναι καταστροφικό και εξευτελιστικό.
Ήδη στις 6 Μαΐου δόθηκε μια πρώτη σημαντική απάντηση στους εκπροσώπους του καθεστωτισμού και της εθελοδουλίας. Όσο περνούν οι μέρες και κορυφώνεται η επίθεση εναντίον των αντιμνημονιακών θέσεων από το σύστημα, τόσο γίνεται πιο κατανοητό στον κόσμο ότι αυτοί οι τύποι, οι συστημικοί, οι καθεστωτικοί, έχουν πολλά να χάσουν από μια αλλαγή στη διακυβέρνηση της χώρας. Γι’ αυτό οδηγήθηκαν σε αναγκαστική ταύτιση ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία – δεν ήθελαν να οδηγηθούν, αλλά εκεί οδήγησε το αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου.
Και τώρα τρέμουν, ως εκπρόσωποι ενός συγκεκριμένου συστήματος διακυβέρνησης και συμφερόντων, την επόμενη μέρα.
Που φαίνεται ότι δεν θα τους περιέχει. Δεν μπορούν να αντέξουν στην ιδέα ότι ο ρόλος τους τελείωσε (προς το παρόν τουλάχιστον, γιατί το σύστημα έχει δυνάμεις, «άκρες», συμμαχίες) και πρέπει να παραδώσουν αλλού. Πολύ περισσότερο όταν υπάρχει ισχυρή πιθανότητα οι νέοι κυβερνήτες να ερευνήσουν τον ρόλο τους στις μηδενικές διαπραγματεύσεις, στα εικονικά ελλείμματα, στα επαχθή χρέη, στα ύποπτα δάνεια, και η έρευνα αυτή να τους καταστήσει ενόχους για το χάλι που έφτασαν τη χώρα. Διότι αυτοί που κυβέρνησαν ως τώρα έφτασαν τη χώρα εδώ που είναι, όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι Οικολόγοι. Κάτι αυτονόητο, που όμως συχνά αποσιωπάται από τα ελεγχόμενα Μέσα Ενημέρωσης, τα οποία μιλούν σαν να έχουν όλοι οι πολιτικοί σχηματισμοί την ίδια ευθύνη για την πορεία και τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας. Και είναι ενδιαφέρον εδώ να δούμε και να σκεφτούμε τι μπορεί να σημαίνει η επιμονή για δημιουργία κυβέρνησης των ενόχων/μνημονιάκηδων με κόμματα που ψήφισε ο λαός ακριβώς για να αποδοκιμάσει τους ενόχους!
Απόπειρα σύγχρονης καθεστωτικής εφαρμογής του εμπνευσμένου σαββοπουλικού στίχου «ο φονιάς με το θύμα αγκαλιά, ο γραμματέας μαζί με τον αλήτη κι η παρθένα με τον σατανά», που όμως δεν περπάτησε.
Ο κόσμος δεν ανταποκρίθηκε και είναι έτοιμος να απαντήσει ξανά σε είκοσι μέρες.