Ο ΣΥΡΙΖΑ καλπάζει, η Ντορική ΝΔ φθίνει

Εξαπλώνεται ο ΠΑΝΙΚΟΣ των μνημονιακών κομμάτων για την αυξανόμενη απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ εντός και εκτός των συνόρων της χώρας μας. Έχουμε να κάνουμε πλέον με ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΕΙΣΜΟ, που έχει εκθεμελιώσει τελεσίδικα τους ΣΤΥΛΟΒΑΤΕΣ της Μεταπολίτευσης, γελοιοποιώντας ιδίως τους επικεφαλής του ΜΟΝΟΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ μας τα τελευταία τρία χρόνια, οι οποίοι συνειδητά λειτούργησαν –ερήμην μάλιστα του ελληνικού λαού– ως επαίτες και ικέτες των ξένων δυναστών της πατρίδας μας.

Με τίτλο «Το σκηνικό θυμίζει 1981» και υπότιτλο «Δεν αναστρέφεται το ρεύμα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ», η παραδοσιακά συντηρητική εφημερίδα «Εστία» τονίζει σε πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της, δημοσιευθέν τη Δευτέρα, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Τόσο το εγχώριο πολιτικό σύστημα όσο και η ευρωπαϊκή ηγεσία δεν φαίνεται να μπορούν να αναχαιτίσουν το ρεύμα που έχει δημιουργηθεί υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Με τις σπασμωδικές ενέργειές τους όχι μόνον δεν το περιορίζουν, αλλά το ενισχύουν». Και η εφημερίδα καταλήγει με τα ακόλουθα: «Το σκηνικό όντως θυμίζει 1981, λίγο πριν από την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ ασφαλώς δεν θα επαναλάβει τα συντριπτικά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ. Ούτε καν θα τα πλησιάσει. Αλλά θα εκφράσει ένα λαϊκό ρεύμα, το οποίο δεν αναστρέφεται. Δεν υπάρχουν οι δυνάμεις που μπορούν να το αναστρέψουν».

Δεν έχει σημασία, κατά τη γνώμη μου, εάν η σύγκριση του ανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ με τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ είναι ορθή ή εσφαλμένη. Σημασία έχει το γεγονός ότι μια συντηρητική –και ιστορική– εφημερίδα, που ουδόλως καταφεύγει σε κομματικά παιχνίδια και σπανίως ψεύδεται, ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΜΙΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Ότι, δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναδειχθεί πρώτο κόμμα με σαφώς μικρότερο ποσοστό από εκείνο του Ανδρέα Παπανδρέου. (Και σʼ αυτό έχει δίκιο.) Ως προς την ουσία τώρα της σύγκρισης, επιθυμώ να θυμίσω, πρώτον, ότι στις εκλογές του 1981 η Ένωση Κέντρου ήταν σχεδόν διαλυμένη, δεύτερον, ότι η ΝΔ υπολειπόταν του ΠΑΣΟΚ 12 και κάτι εκατοστιαίες μονάδες και, τρίτον, ότι οι οργανωμένοι υποστηρικτές του ΠΑΣΟΚ ήταν το καλοκαίρι του 1981 (προ των εκλογών δηλαδή) 40.000, ενώ το καλοκαίρι του 1982 έφθασαν αισίως τις 200.000! Τι δηλοί ο μύθος; Δηλοί ότι οι πλείστοι «πρασινοφρουροί», προβλέποντας τη μακροημέρευση του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, υπήρξαν πρώην Νεοδημοκράτες και όχι μόνο κεντρώοι. Θα προσθέσω και κάτι ακόμα που πολλοί το λησμονούν ή και το αγνοούν εντελώς: Όταν έσφιξαν τα πράγματα για το ΠΑΣΟΚ, επινοήθηκε η «εθνική λαϊκή ενότητα». Ένα ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΟ και δήθεν πατριωτικό σύνθημα για να αποκρουστεί ο… μπαμπούλας μιας ξεδοντιασμένης Δεξιάς, με το οποίο ΛΕΗΛΑΤΗΘΗΚΕ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΟΠΑΔΩΝ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. Οπαδών που επαναπατρίζονται σήμερα, μαζί με τα παιδιά και τους συγγενείς τους, στον ιδεολογικό τους χώρο και εντάσσονται στον ΣΥΡΙΖΑ. Στην πιο μαχητική και αποτελεσματική εκδοχή της σύγχρονης Αριστεράς.

Ο Αλέξης Τσίπρας, οι εμφανίσεις του οποίου σε Παρίσι και Βερολίνο προκάλεσαν ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ, έχει βάλει νερό στο κρασί του. Και ορθώς. Οι εξαλλοσύνες ορισμένων στελεχών τού ενοποιημένου πλέον κόμματός του δεν βρήκαν απήχηση. Ενδέχεται μάλιστα και να φόβισαν κάποιους μικροαστούς που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις 6 Μαΐου. Παρά ταύτα, με τις διορθωτικές κινήσεις του προέδρου του κόμματος, μαζί με ομάδα διαπρεπών οικονομολόγων, επικεφαλής των οποίων είναι ο νουνεχέστατος Γιάννης Δραγασάκης, ο ΣΥΡΙΖΑ καλπάζει και θα κατακτήσει στις εκλογές της 17ης Ιουνίου ΜΙΑ ΖΗΛΕΥΤΗ ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ ΠΡΩΤΙΑ. Και αυτό, εκτός των άλλων, λόγω του εμπεριστατωμένου προγράμματος που θα παρουσιάσει, καταρτισμένου από οικονομικούς επιστήμονες κύρους, όπως ο Γιάννης Μηλιός, ο Γιώργος Σταθάκης και κυρίως βέβαια ο Γιάννης Δραγασάκης. (Ας μην ξεχνάμε ότι στο επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα βρίσκονται προσωπικότητες ειδικές για άλλα καθήκοντα, με δεσπόζοντες τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, τον Νίκο Παππά, τον Πάνο Σκουρλέτη και τη Ζωή Χαλιδιά.)

Διασκεδάζω αφάνταστα με όσα αντιφατικά και συνάμα εκβιαστικά λέγονται στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής. Και οικτίρω την προπαγανδιστική υστερία των ντόπιων ΜΜΕ, με κορωνίδα το καταγέλαστο Mega, που δεν πείθει ούτε τον πιο ηλίθιο. Η μεγάλη μου όμως απόλαυση προέρχεται από την κατατρομοκρατημένη Μέρκελ, που βλέπει το ελληνικό… «μικρόβιο» να εξαπλώνεται μετεκλογικά και σε άλλους καταδυναστευόμενους από το «4ο Ράιχ» λαούς της Ευρώπης. Γεγονός που θα αποτελέσει ΘΡΙΑΜΒΟ για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι κατάδηλο πια ποιο θα είναι το αντίπαλο δέος του ΣΥΡΙΖΑ στις επικείμενες εκλογές, με ξεπουπουλιασμένο το, κατά Βενιζέλο, «σάπιο ΠΑΣΟΚ». Θα είναι το υπό τον Σαμαρά συνονθύλευμα αρχινεοφιλελευθέρων και σκληρών δεξιών που ομνύουν στα ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ για την πατρίδα μας Μνημόνια. Το αστείο είναι ότι αυτήν την «πανστρατιά», που ουδόλως πανστρατιά είναι, την ονομάτισε ο ίδιος ο Σαμαράς… «Ευρωπαϊκό πατριωτικό μέτωπο»! Ένα «μέτωπο» χωρίς πρόσωπο και πρόγραμμα, το οποίο αναμασάει το ανύπαρκτο για τη μέγιστη πλειονότητα των Ελλήνων δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», μέσα σε ένα εντεινόμενο, μετεμφυλιακό σχεδόν, κλίμα! Αφήνω τα τραγελαφικά –διαγραφή της μνημονιακής Ντόρας, αθέτηση της υπόσχεσης της τελευταίας ότι θα πάει στο σπίτι της αν δεν μπει στη Βουλή η ΔΗΣΥ και επιλογή του ουδέτερου «Ιδρύματος Κακογιάννη» για την… πανηγυρική συμφιλίωση– και καταλήγω: Στην πολιτική δεν ισχύει η αριθμητική. Το 5+1 δεν κάνει αθροιστικά 6, αλλά μπορεί να κάνει αφαιρετικά 4 ή και 3. Η προσθήκη δηλαδή της Ντόρας ενδέχεται να λειτουργήσει ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΑ λόγω ποικίλων αντιδράσεων.