Άρπαξε το σωσίβιο η Ντόρα…

Όπως έδειξαν οι πρώτες μετρήσεις, αυτή η κίνηση δεν πρόσφερε τα αναμενόμενα στη Νέα Δημοκρατία, αντίθετα προκάλεσε εσωτερική σύγχυση και αναταραχή και δημιούργησε πρόβλημα στη συνοχή της μπροστά στην εκλογική αναμέτρηση.

Ο Αντώνης Σαμαράς, υπό το κράτος της κατάρρευσης των προσδοκιών προχώρησε στη διεύρυνση, ερμηνεύοντας διαφορετικά τον όρο και την έννοιά της.

Άλλο διεύρυνση προς τα πίσω και προς το χτες και άλλο διεύρυνση στην κοινωνία, που αυτή και μόνο, αξιολογώντας και κρίνοντας την πολιτική πρόταση και στάση, επιλέγει να στηρίξει την παράταξη, ανοίγοντας τον δρόμο του «επαναπατρισμού» χιλιάδων ψηφοφόρων που είχαν απομακρυνθεί.

Από την άλλη μεριά, η κ. Μπακογιάννη, αδύναμη και με το στίγμα της απόρριψης της πολιτικής της πρότασης από την κοινωνία, εκμεταλλεύτηκε το οδυνηρό για τη Συγγρού αποτέλεσμα, ουσιαστικά ήττα της ΝΔ, και αρπάχτηκε από τη σωσίβιο λέμβο που λέγεται Νέα Δημοκρατία, ως μια ύστατη προσπάθεια να αποφύγει το ναυάγιο, ιδιαίτερα όταν ο κ. Μάνος τής αρνήθηκε την προεδρία μιας συνεργασίας με τη Δράση και τον κ. Τζήμερο, οι οποίοι έχουν κάποιες μικρές πιθανότητες να είναι στην επόμενη Βουλή.

Με άλλα λόγια, η ενσωμάτωση και η συνύπαρξη της κ. Μπακογιάννη στη Νέα Δημοκρατία είναι αδύναμη, γιατί δεν στηρίχτηκε σε επιλογή συνείδησης, αλλά σε αμοιβαίες καιροσκοπικές βλέψεις.

Δεν είχε κανείς παρά να τα διαπιστώσει αυτά στο σκηνικό που στήθηκε, όχι όπως θα ήταν φυσικό στη Λεωφόρο Συγγρού, αλλά σε ουδέτερο έδαφος. Ψυχρότης και αμηχανία κυριάρχησαν. Ακόμα και οι αμοιβαίες ματιές ήταν γεμάτες υποκρισία και απέχθεια.

Μια μέρα μετά, ο Αντώνης Σαμαράς υποδεχόταν την ακροδεξιά πτέρυγα του ΛΑΟΣ, στρέφοντας έτσι το τιμόνι του σκάφους, σε μια στιγμή που αυτό που στρατηγικά θα εξηγείτο θα ήταν μια κίνηση προς την Κεντροδεξιά και την απογοητευμένη και αποθαρρυμένη από τη ΝΔ αστική τάξη, που είναι και το θεμέλιο της παράταξης.

Τα γεγονότα αυτά εκνεύρισαν και τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, ο οποίος δεν έκρυβε τη δυσφορία του στις συναντήσεις που είχε με πολιτικούς του φίλους, ανήμερα στην ονομαστική του εορτή.

Στην Ηλεία και στην Κρήτη στελέχη και οπαδοί δηλώνουν ότι θα απέχουν στις εκλογές αυτές, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την εμβόλιμη τοποθέτηση σε εκλόγιμες θέσεις στελεχών της Δημοκρατικής Συμμαχίας.

Φανταστείτε τι θα συμβεί εάν η Νέα Δημοκρατία δεν έχει καλό αποτέλεσμα στις εκλογές. Πίσω στις εσωκομματικές διεργασίες του 2009, χωρίς βέβαια τη φορά αυτήν τη συμμαχία Σαμαρά – Αβραμόπουλου, ο οποίος, σύμφωνα με πληροφορίες, κρατά διακριτικά αποστάσεις και δεν έχει συμμετάσχει στις επιλογές και αποφάσεις της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας, (δεν ήταν τυχαία η απουσία του από τη… φιέστα του επαναπατρισμού της Ντόρας όπως και του άλλου αντιπρόεδρου Σταύρου Δήμα), δηλώνοντας όμως με τη διαρκή παρουσία του και τη συμμετοχή του τη θέση του στα δημόσια πράγματα και στην πολιτική μάχη της παράταξης.

Εάν, την ύστατη στιγμή, δεν ξαναβρούν όλες αυτές οι κινήσεις το πραγματικό τους μέτρο, η ΝΔ, που αυτήν τη στιγμή έπρεπε να καλπάζει, θα βρεθεί αδύναμη την ώρα της διαπραγμάτευσης, που εκ των πραγμάτων θα έρθει για τον σχηματισμό της κυβέρνησης.

Οι πολιτικοί οφείλουν να γνωρίζουν ότι οι κινήσεις τους πρέπει να εντάσσονται σε μια στρατηγική και όχι να είναι προϊόντα ανάγκης της στιγμής ή ακόμα ψυχολογικής αστάθειας ή ρηχών αριθμητικών υπολογισμών, που στο τέλος συνήθως δεν επιβεβαιώνονται…