Δίλημμα, τέλος!

Ευτυχώς, όμως! Η υπεύθυνη τοποθέτηση των πολιτικών αρχηγών έβαλε αμέσως τέρμα σε κάθε εκβιασμό.

Η απόφασή τους να ξαναπάμε σε εκλογές δεν αφήνει κανένα περιθώριο περί του αντιθέτου. Κανένα περιθώριο παρερμηνείας.

Μετά τη σθεναρή, αμετακίνητη στάση τους, τόσο κατά τη διάρκεια των διερευνητικών εντολών όσο και κατά την από κοινού συνάντησή τους με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όλοι νιώθουμε πιο σίγουροι για το αύριο.

Τώρα ξέρουμε πως είμαστε σε καλά χέρια. Ξέρουμε πως κανείς δεν παίζει με το ευρώ. Ξέρουμε πως η δραχμή ανήκει οριστικά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

Είναι θέμα απλής λογικής.

Αν δυο αρνήσεις ισοδυναμούν με μια κατάφαση, σκεφτείτε τι γίνεται με τόσες αρνήσεις!

Τα ιστορικά «όχι» των κομμάτων για οποιασδήποτε μορφής κυβέρνηση συνθέτουν ένα κραυγαλέο «ναι» στο ευρώ.

Για σκεφτείτε το! Εγώ προσωπικά, αν δεν είναι έτσι, ούτε που θέλω να το σκέφτομαι.

Γιατί δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: είτε η κατάσταση δεν είναι, όπως ακούγεται, πράγματι επικίνδυνη, είτε κάποιες πολιτικές είναι επικίνδυνες.

Επειδή δεν θέλω να πιστέψω το δεύτερο και επειδή με βολεύει το πρώτο, καταλήγω σε ένα τρίτο συμπέρασμα…

Όσοι αποφάσισαν να ξαναπάμε σε εκλογές είναι σίγουροι ότι δεν χάνουμε πολύτιμο χρόνο. Είναι σίγουροι ότι δεν ρισκάρουμε τίποτα.

Είναι σίγουροι ότι δεν παίζουμε κορόνα-γράμματα το ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή.

Αλλιώς… σίγουρα κάτι δεν πάει καλά και γρήγορα θα γελάσει κάθε πικραμμένος.