Στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια

δ Δοκιμάσαμε πια και τα νέα χαμηλά εικοσαετίας και βάλε. Η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά «υπέκυψε» στα τραύματα που της επέφερε το πολιτικό αδιέξοδο που προέκυψε από την κάλπη της περασμένης Κυριακής και την αδυναμία, απροθυμία ή ανευθυνότητα -όπως πολλοί εκ των δραστηριοποιούμενων στο ΧΑ πιστεύουν- των πολιτικών αρχηγών να προχωρήσουν σε έναν ιστορικό συμβιβασμό και να συγκροτήσουν έστω μια «ειδικού σκοπού» και διάρκειας κυβέρνηση εθνικής ενότητας, σωτηρίας ή όπως αλλιώς θέλετε να την πείτε…
δ Η «ελληνική τραγωδία», όπως έσπευσαν να τη χαρακτηρίσουν πολλά ξένα Μέσα Ενημέρωσης, είχε αποτέλεσμα μια μεγαλύτερη τραγωδία για τους εναπομείναντες στο ΧΑ, με τον Γενικό Δείκτη να κινείται σταθερά… πτωτικά και τις μετοχές να απαξιώνονται σε τέτοιο σημείο, ώστε αρκετές εισηγμένες εταιρείες να αποτιμώνται χρηματιστηριακά λιγότερο και από τα ταμειακά τους διαθέσιμα! Με δυο λόγια, υπάρχουν σήμερα εταιρείες που κοστίζουν στο ΧΑ λιγότερο και από τα χρήματα που έχουν στα ταμεία τους…
δ Σε απόλυτους αριθμούς ο Γενικός Δείκτης, την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, είχε κατρακυλήσει σε ιστορικά χαμηλά 234 μηνών, ήτοι στα επίπεδα του 1992, σε πλήρη «σύμπνοια» με το ισπανικό χρηματιστήριο, που αυτές τις μέρες βιώνει τη δική του τραγωδία, κινούμενο σε επίπεδα του 1993! Ο παραλληλισμός με την κατρακύλα της ισπανικής αγοράς -και της ισπανικής οικονομίας φυσικά- οφείλεται στην πρόβλεψη παλαιών και έμπειρων στελεχών της αγοράς και του ΧΑ ότι η κρίση που γονατίζει τον ευρωπαϊκό Νότο θα κορυφωθεί τους επόμενους μήνες. Ας μην ξεχνάμε πως μεσοβδόμαδα κορυφαίος επιχειρηματίας δήλωσε στη γενική συνέλευση του ομίλου του πως το 2012 θα «κλάψουνε μανούλες»…
δ Περιέργως πώς, μέσα σε όλον αυτόν τον ορυμαγδό αρνητικών εξελίξεων δεν κατέρρευσαν όσο θα περίμενε κανείς (!) οι τράπεζες. Χωρίς, φυσικά, αυτό να σημαίνει πως ο κλαδικός τους δείκτης δεν διαπραγματεύεται κοντά στα ιστορικά χαμηλά.
δ Τo ερώτημα είναι τι γίνεται από δω και πέρα. Οι περισσότεροι εκτιμούν πως όσο δεν θα υπάρχει «καθαρή» εικόνα στο πολιτικό πεδίο η αγορά θα παραμένει εγκλωβισμένη στο αδιέξοδό της. Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές το σκηνικό δεν είχε ξεκαθαρίσει και το πιθανότερο σενάριο ήταν της διενέργειας νέων εκλογών τον Ιούνιο. Εξέλιξη που σαφώς δεν είναι θετική για τη χρηματιστηριακή αγορά. Εφόσον συμβεί τελικά κάτι τέτοιο, δεν θα πρέπει να μας ξενίσει εάν καταγραφούν και νέα χαμηλότερα επίπεδα για τον Γενικό Δείκτη και τις περισσότερες μετοχές.
δ Αλλά και στην αντίθετη περίπτωση, το ζητούμενο θα είναι κατά πόσον η όποια κυβέρνηση συνεργασίας συγκροτηθεί θα είναι «ικανή» να δώσει αμέσως και πειστικές απαντήσεις στα πιεστικά προβλήματα της οικονομίας και της χώρας.
δ Σε κάθε περίπτωση, το τοπίο ΔΕΝ φαίνεται φιλόξενο για τα λεγόμενα «συντηρητικά» χαρτοφυλάκια. Αντιθέτως, είναι ιδανικό για τη δράση κερδοσκοπικών κεφαλαίων. Μόνο που εσχάτως στην αγορά «δεν κουνιέται φύλλο». Ούτε καν από τους όποιους «επιθετικούς» παίκτες. Βλέπετε, η διάχυση της κρίσης έχει δώσει «πεδίο δόξης» σε πολύ μεγαλύτερες αγορές από τη δική μας…
δ Κρατάμε, λοιπόν, τα ερωτήματα και περιμένουμε να δούμε τις εξελίξεις.
ΥΓ.: Από την προ εκλογών συνέντευξη που παραχώρησε στο Bloomberg o πρόεδρος του ελληνικού χρηματιστηρίου Σωκράτης Λαζαρίδης εκείνο που έκανε σε αρκετούς εντύπωση είναι τα όσα υποστήριξε για την πορεία της αγοράς, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος της κάλπης. Τόνισε χαρακτηριστικά ότι «η επιβράδυνση της συναλλακτικής δραστηριότητας σε περίοδο κρίσης είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι η αγορά έχει φτάσει στον πάτο» και προέβλεψε ότι «μετά τις εκλογές θα εκδηλωθεί επενδυτικό ενδιαφέρον από το εξωτερικό». Έδωσε, δε, και προβλέψεις για «διεθνές ενδιαφέρον σε τομείς της αγοράς, όπως η ενέργεια και το real estate». Μένει να δούμε αν και κατά πόσο διορατικός θα αποδειχθεί…