Τι ψηφίζουμε…
«Η Ελλάδα είναι περίπου ό,τι η Ανατολική Γερμανία πριν ενωθεί με τη Δυτική: Το τελευταίο κομμουνιστικό αποχωρητήριο της Ευρώπης»!
Η απάντηση που δίνουν σʼ αυτό κάποιοι της ενταύθα «ευρωπαϊκής ορθοφροσύνης» είναι: «Μα, έχουν δίκιο οι άνθρωποι! Εμείς φταίμε που μας βλέπουν έτσι. Πάντα, δηλαδή, φταίνε οι “άλλοι”; Νʼ αλλάξουμε αμέσως! Μέχρι… σώβρακα! Μην τους πιάνει η μπόχα μας. Αφού, ναι, είμαστε “αποχωρητήριο”»!
Τόσο μαζοχισμό, δεν θα τον χαρακτηρίσω βεβαίως «ευρωπαϊκή ορθοφροσύνη». Γιατί είναι η πιο εξευτελιστική και ισοπεδωτική νοοτροπία που θα μπορούσα να διανοηθώ για μια χώρα-πρωταγωνιστή σε όλες τις ιστορικές ευρωπαϊκές εξελίξεις, όπως είναι αποδεδειγμένως η Ελλάδα. Και, μάλιστα, πριν σχηματοποιηθεί η χαρακτηριζόμενη ως «πεπολιτισμένη» Δυτική Ευρώπη! Που έφτασε στο κατάντημα να συγκρίνει την ανέκαθεν οδηγητική ιστορικών ευρωπαϊκών εξελίξεων χώρα μας, με τη Βουλγαρία… Ή με το καθεστώς της πρώην Ανατολικής Γερμανίας…
Ποιοι είναι αυτοί που θα μας πουν «αποχωρητήριο»; Αυτοί που μετέβαλαν επανειλημμένως την ευρωπαϊκή ήπειρο σε απεχθή Κόλαση; Από τον Καρλομάγνο ως τις Σταυροφορίες, από τον Ροβεσπιέρο ώς τον Ναπολέοντα, και από τον Στάλιν ως τον Χίτλερ, υπάρχει παντού, ιστορικά τεκμηριωμένος, τυραννικός Φραγκογερμανικός Άξονας. Που φιλοδόξησε ανέκαθεν να μεταβάλει με ποικίλους τρόπους (πολεμικούς ή ειρηνικούς αδιάφορο…) τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου σε αποχωρητήρια υποταγής. Σήμερα δε, με τη συνθήκη Σένγκεν, και σε αποχωρητήρια (έως χωματερές…) περιφερόμενων ζόμπι από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Και με τις συνθήκες Μάαστριχτ και Λισσαβώνας σε αποχωρητήρια ανέργων και αστέγων… Και είμαστε, τάχα, εμείς, «κομμουνιστικό» αποχωρητήριο! Γιατί; Επειδή είχαμε κάποιες δημόσιες υπηρεσίες παραπάνω; Επειδή είχαμε ευνοϊκότερες συντάξεις για βαρέα και ανθυγιεινά; Ή κάποιες ευνοϊκές συντάξεις για μητέρες μετά τα πενήντα χρόνια; Τι καταπληκτικός «κομμουνισμός» κι αυτός, τελος πάντων!
Ποιοι είναι αυτοί που θα μας πουν «αποχωρητήριο»; Οι σοφότατοι οικονομολόγοι των διανυκτερεύσεων του «Σόφιτελ» που δεν αφήνουν, σε σουίτες ή συνεντεύξεις αδιαφόρως, βυζί καμαριέρας ή δημοσιογράφου ανέγγιχτο; Οι άλλοι, που πληρώνονται εκατομμύρια δολάρια μπόνους για λογιστικές αλχημείες; Που τα ξοδεύουν μετά για διακοπές σε εξωτικά νησιά μετά συνοδών; Οι έτεροι, που πληρώνουν αδρά ανήλικα μελανούρια για ολονύχτια «μπούγκα-μπούγκα», και, εν συνεχεία, δωροδοκούν κάποιους τηβεννοφόρους δικαστές της συμφοράς για να ξεχρεώσουν; Που κατασκευάζουν νόμους για να γλιτώνουν εισαγγελικές διώξεις; Που κλέβουν τα λεφτά των λαών που τους ταΐζουν, για να σπιτώνουν γκόμενες και γκόμενους; Που λαδώνουν τις κυβερνήσεις των χωρών της Γης για να γραπώνουν κατʼ αποκλειστικότητα τις αγορές;
Έχουμε, σήμερα, κοινοβουλευτικές εκλογές. Ρωτούν, κάποιοι, τον υπογράφοντα: Τι να ψηφίσω; Απαντώ: Να ψηφίσεις όποιους νομίζεις ότι μπορούν, ευόρκως και εντίμως, να δώσουν στους δανειστές της χώρας να καταλάβουν πως δεν είμαστε «αποχωρητήριο» κανενός! Πως είμαστε η ιστορικότερη χώρα της Ανατολικής Μεσογείου. Πως περάσαμε ανεκδιήγητα μαρτύρια είτε ήμασταν χωρίς, είτε ήμασταν μαζί με τους «συμμάχους».
Και πως αξιώνουμε από αυτούς τους απερίγραπτους «συμμάχους» να ανοίξουν μάτια, αυτιά, και καρδιές στο σημερινό τραγελαφικό μαρτύριο ολόκληρου του Ευρωπαϊκού Νότου. Το οποίο προκάλεσαν αυτοί και μόνον αυτοί! Ας ωρύονται περί του αντιθέτου όσο θέλουν οι «ευρωπαϊκώς ορθοφρονούντες»…