Ο ΟΟΣΑ επιβεβαιώνει τη ληστεία των εργαζομένων
Αξίζει λοιπόν να δούμε αντικειμενικά πλέον πώς εξελίχθηκαν η φορολογική επιβάρυνση και το κούρεμα των μισθών και στην Ελλάδα, που αποτελεί κράτος-μέλος του ΟΟΣΑ. Και τούτο γιατί κατά την προεκλογική περίοδο τα δύο μεγάλα κόμματα, και κυρίως το ΠΑΣΟΚ ως υπεύθυνο, έσπερνε συνέχεια ψεύδη σχετικά με τις εξελίξεις αυτές, θέλοντας να σκεπάσει τις πομπές του και να παραπλανήσει τους λίγους πλέον οπαδούς που του απόμειναν.
Στην προεκλογική του εκστρατεία το ΠΑΣΟΚ θέλησε να παρασύρει τους ψηφοφόρους που δεν έχουν σωστή πληροφόρηση και τους αναποφάσιστους που βρίσκονται ανάμεσα στην ιδεολογία τους και στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. Τα διλήμματα που έθεσε ο δικομματισμός, καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο, είναι κενά περιεχομένου. Το θέμα είναι ότι η Ελλάδα πρέπει να δει το πρόβλημα με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις τής όποιας πορείας επιλέξει. Και κανείς από τους ηγέτες των δύο κομμάτων που άσκησαν την εξουσία από τη μεταπολίτευση και μετά δεν μας έδωσε ξεκάθαρη απάντηση για το ποιον δρόμο θα πρέπει να ακολουθήσει η μελλοντική οικονομική πολιτική, ώστε να σταματήσει η εξαθλίωση του εργαζόμενου ελληνικού λαού.
Ας δούμε, όμως, αναλυτικά τα στοιχεία που παραθέτει η παραπάνω μελέτη του ΟΟΣΑ που αφορούν βέβαια τη χώρα μας:
α) Η φορολόγηση του εισοδήματος το 2011 για εργαζόμενο με δύο παιδιά έφτασε στο 37,8%, ενώ το 2000 ήταν μόνο 27,5%. Η μελέτη σημειώνει ότι στα κράτη-μέλη ο μέσος όρος της φορολογίας εισοδήματος φτάνει στο 25,4%. Επομένως έχουμε μια υπερφορολόγηση του έλληνα εργαζόμενου κατά 12 μονάδες από τους συναδέλφους του των άλλων κρατών-μελών. Και αυτά τα στοιχεία αφορούν μόνο την επιβάρυνση από τον φόρο εισοδήματος. Σ’ αυτό, δε, το φορολογικό βάρος πρέπει να προστεθούν τα χαράτσια, οι πολυποίκιλες εισφορές και η αύξηση της έμμεσης φορολογίας. Εάν αθροιστούν όλα αυτά, το κράτος αφαιρεί περίπου το ήμισυ του εισοδήματος του εργαζομένου. Και πού πάει αυτό; Οδεύει προς τους δανειστές μας, αλλά κυρίως προς τους συμβούλους και παρασυμβούλους της εκατοποδαρούσας σημερινής κυβέρνησης. Είναι ποτέ δυνατόν με τέτοιου ύψους καθαρά εισοδήματα που απομένουν στο κάθε νοικοκυριό να πετύχουμε ανάπτυξη και να μπορέσει να αναζωογονηθεί η καταρρέουσα ελληνική αγορά; Αυτά σε απάντηση των όσων μας είπε προεκλογικά το δίδυμο Σαμαρά – Βενιζέλου.
β) Η φορολογική επιβάρυνση από τη φορολογία εισοδήματος μόνο του άγαμου μισθωτού έφτασε στο 38% το 2011 σύμφωνα με την παραπάνω μελέτη του ΟΟΣΑ, ενώ το 2000 ήταν 35,2%. Και προσθέτουμε, δε, ότι ο μέσος όρος στις χώρες-μέλη του Οργανισμού αυτού έφτασε στο 35,3%, ενώ το 2000 ήταν στο 36,6%. Επομένως βλέπουμε ότι στην κατηγορία αυτή των φορολογουμένων διαπιστώνεται μια μείωση του φορολογικού βάρους στα κράτη-μέλη, ενώ αντίθετα στην Ελλάδα υπάρχει αύξηση της φορολόγησης. Και βέβαια ισχύει αυτό που γράψαμε και παραπάνω, ότι αυτό το φορολογικό βάρος δεν είναι το μοναδικό και πρέπει να προσθέσουμε σ’ αυτό και την επιβάρυνση από την έμμεση φορολογία και από τα διάφορα χαράτσια που επινόησε το υπουργείο Οικονομικών, προκειμένου να πετύχει την πλήρη μετατροπή του λαού σε πένητες.
γ) Παρά τα στοιχεία που παραθέτει στην έκθεσή του ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και τα οποία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, η έκθεση του ΟΟΣΑ διαπιστώνει ότι με τις αυξήσεις του φορολογικού βάρους, με τα χαράτσια, τις εισφορές και με την αύξηση των τιμών τελικού καταναλωτή, τα εισοδήματα τελικά στην Ελλάδα το 2011 παρουσίασαν μείωση κατά 25,3%. Η, δε, χώρα μας αναφέρεται πρώτη με το μεγαλύτερο ποσοστό μείωσης των εισοδημάτων. Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της μείωσης του εισοδήματος, σημειώνουμε ότι η δεύτερη χώρα μετά την Ελλάδα, όπως αναγράφει η παραπάνω έκθεση, η Ν. Κορέα, παρουσιάζει μείωση των αποδοχών των εργαζομένων μόνο κατά 6,3% και η τρίτη, η Βρετανία, μείωση 4,3%. Φανταστείτε λοιπόν το κούρεμα των αποδοχών των ελλήνων εργαζομένων που έγινε το 2011! Πρέπει να σημειώσουμε ότι το 2011 το κούρεμα βασικά αφορούσε τις αποδοχές στον δημόσιο τομέα και στις ΔΕΚΟ. Άραγε φέτος που το κούρεμα των αποδοχών θα επεκταθεί αμείλικτα στον ιδιωτικό τομέα -ήδη έχει επεκταθεί- πόσο θα φτάσει η μείωση των αποδοχών; Και να φανταστείτε ότι φέτος θα έχουμε και άλλη αύξηση της φορολογίας. Για να πάρουν οι αναγνώστες μας μια γεύση του τι έγινε πέρυσι και φέτος στον δημόσιο τομέα, αναφέρουμε ότι ένας εκπαιδευτικός με πτυχίο Πανεπιστημίου και Master εξωτερικού, που πριν από τα κουρέματα έπαιρνε 1.380 ευρώ, σήμερα κατάντησε να παίρνει 890 ευρώ! Και βέβαια υπάρχουν σε όλους τους κλάδους και δημόσιοι υπάλληλοι επίορκοι που έχουν παράνομα εισοδήματα καθώς και υπηρεσίες που παρέχουν άνετη για τους εργαζόμενους απασχόληση. Αυτούς όμως πρέπει να τους εντοπίσουν οι αρμόδιοι μηχανισμοί και να τους επιβληθούν οι δέουσες ποινές. Από τα παραπάνω προκύπτει η σφαγή που έγινε στην Ελλάδα εις βάρος των αποδοχών των εργαζομένων. Οι γνωστοί δράστες αυτής της σφαγής μεταμορφώθηκαν τώρα εν όψει εκλογών, για να παρασύρουν τους αφελείς, και ζητάνε τάχα συγγνώμη από τον λαό. Το άκρον άωτον του ψεύδους και της υποκρισίας. Πάντως, πρέπει να παραδεχτούμε ότι αυτή η θλιβερή πρωτιά της Ελλάδας δεν αποτελεί απλώς μια λογική μείωση και μια αποδεκτή λιτότητα, αλλά μια καθαρή ληστεία των εργαζομένων. Η τρίτη ληστεία που το ΠΑΣΟΚ πραγματοποιεί εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας.
Ας δούμε όμως τι είπε ο κ. Προβόπουλος στην προ ημερών δοθείσα στη δημοσιότητα έκθεσή του. Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος έπαυσε προ πολλού να διοικεί ελληνικό ίδρυμα. Απλώς διοικεί το εδώ υποκατάστημα της ΕΚΤ. Επομένως η έκθεσή του ελάχιστα αγκαλιάζει την ελληνική πραγματικότητα. Είναι κομμένη και ραμμένη στις επιδιώξεις της νομισματικής πολιτικής που ακολουθεί η ΕΚΤ και φυσικά επιδιώκει την ωραιοποίηση της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα. Αυτή η παρατήρησή μας δεν αφορά μόνο τις εκθέσεις του κ. Προβόπουλου, ισχύει και για τους προκατόχους του διοικητές της Τράπεζας της Ελλάδος. Για τον λόγο αυτό η στήλη μας έπαυσε πλέον να ασκεί κριτική σε όσα αναγράφονται στις εκθέσεις του εκάστοτε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Ο κ. Προβόπουλος στην ενδιάμεση έκθεσή του (Μάρτιος 2012) παραδέχεται ότι οι ακαθάριστες αποδοχές των εργαζομένων, δηλαδή οι αποδοχές πριν από τις κρατήσεις φόρων, παρουσίασαν την περσινή χρονιά μείωση μόνο κατά 3%! Και η μείωση αυτή βασικά προκύπτει από το κούρεμα των αποδοχών στον δημόσιο τομέα και στις ΔΕΚΟ.
Στην τωρινή ετήσια έκθεσή του μας πληροφορεί ότι το 2011 η ύφεση έφτασε στο 6,9% και ένας από τους λόγους της αύξησής της είναι και η ανακοπή της ανοδικής πορείας της εξαγωγής των ελληνικών αγαθών και κυρίως κατά το τελευταίο τρίμηνο του 2011. Ας μας δικαιολογήσει ο κ. Προβόπουλος τον ισχυρισμό της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ότι το κούρεμα των αποδοχών φέρνει και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων στις διεθνείς αγορές. Το τελευταίο τρίμηνο του 2011 τέθηκε σε εφαρμογή ο Ν. 4024/11 για τη σύναψη επιχειρησιακών συμβάσεων με μείωση των αποδοχών των εργαζομένων της τάξης του 10-40%. Πώς είναι δυνατόν, όταν το εργατικό κόστος κατά μονάδα προϊόντος μειώνεται, να μην επηρεάζει αυτό θετικά την ανταγωνιστικότητα; Σε προηγούμενο άρθρο μας είχαμε ισχυριστεί ότι βασικός παράγων της μείωσης της ανταγωνιστικότητας δεν είναι το ύψος των αποδοχών των εργαζομένων. Αυτό φυσικά δεν επηρέασε καθόλου την κυβερνητική άποψη. Και τώρα η εξέλιξη των εξαγωγών επιβεβαιώνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που η κυβέρνηση είχε υιοθετήσει. Φέτος που οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα γενικευτούν και το κούρεμα των αποδοχών των εργαζομένων θα παρουσιάσει πρωτοφανή έξαρση και στον ιδιωτικό τομέα, έχουμε τη γνώμη ότι οι προβλέψεις του κ. Προβόπουλου για την εξέλιξη της ύφεσης του 2012 (την υπολογίζει στο 5% μόνο) καθώς και η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας από τη μείωση των αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα είναι εντελώς εσφαλμένες, και ίσως εσκεμμένα, για να στηρίξουν τα κυβερνητικά ψεύδη στον τομέα της οικονομίας. Όλη αυτή η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί σε βάρος των εργαζομένων είναι αποτέλεσμα της ενδοτικότητας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης Παπαδήμου. Στη δεύτερη φάση, δηλαδή στη δεύτερη δανειακή σύμβαση, προσχώρησε και ο κ. Σαμαράς και υιοθέτησε τη λάθος πολιτική. Και τώρα και οι δύο αρχηγοί των κομμάτων αυτών παραπλανούν τον λαό, ότι τάχα θα ασκήσουν φιλολαϊκή πολιτική, κόντρα στα συμφέροντα των δανειστών μας και στις υποδείξεις της «τρόικας». Ο κ. Βενιζέλος και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να είχαν επίγνωση του μεγέθους της καταστροφής που επέφεραν στη χώρα μας και να είναι ολίγον ευπρεπείς και όχι να προπαγανδίζουν με τέτοια υπεροψία και με ψευδολογήματα. Ο κ. Σαμαράς, από την πλευρά του, θα έπρεπε να ζητήσει συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για την ευθυγράμμισή του με την αντιλαϊκή πολιτική και με την πληθώρα των μέτρων που προβλέπει το τελευταίο Μνημόνιο…