Η ήττα του δικομματισμού όρος της επιβίωσής μας
Το ΠΑΣΟΚ πρωτοστάτησε ασφαλώς σ’ αυτήν την τραγική εξέλιξη, κι όταν αυτό κατέρρευσε, ήρθε η ΝΔ να στηρίξει τα Μνημόνια, να συνυπογράψει τις επονείδιστες δανειακές συμβάσεις και να διεκδικήσει τώρα τον πρωταγωνιστικό ρόλο για την ολοκλήρωση της καταστροφής.
Μέσα στα δύο αυτά χρόνια κατέρρευσαν με πάταγο μύθοι, «βεβαιότητες» και ψευδαισθήσεις που διατηρούσαν όρθιο ένα ρηγματωμένο πολιτικό σύστημα, οι δύο βασικοί πυλώνες του οποίου στηρίζονταν στα διαπλεκόμενα συστημικά συμφέροντα.
Οι αυριανές εκλογές αποτελούν πράγματι ένα ορόσημο, ένα σημείο τομής στη σύγχρονη Ιστορία του τόπου. Η ιστορικής σημασίας συντριβή του δικομματισμού (που φαίνεται ότι θα συγκεντρώσει αθροιστικά το ½ της δύναμης του 2009) επικυρώνει το γεγονός ότι το πολιτικό οικοδόμημα της μεταπολίτευσης καταρρέει, ότι ο παλιός κόσμος τελειώνει, χωρίς όμως ο καινούργιος να έχει ήδη αναδειχθεί.
Γι’ αυτό ακριβώς η σημερινή ψήφος αποκτά ιστορική σημασία, υπερβαίνει κάθε είδους συνήθη κομματική ή πολιτικοϊδεολογική σύγκρουση: Αφορά την απόφασή μας να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας, να δώσουμε μια συλλογική και ατομική, ταυτόχρονα, μάχη για να απαλλαγούμε από τα δεσμά του Μνημονίου και της ξένης κατοχής.
Πρώτος και βασικός όρος, για να ξεκινήσουμε από μια αφετηρία, είναι η συντριβή του δικομματισμού, δηλαδή του κομματικού-κυβερνητικού «αχθοφόρου» του Μνημονίου. Το αποτέλεσμα των εκλογών θα πρέπει να πετύχει δύο βασικούς στόχους: την απονομιμοποίηση και απόρριψη του Μνημονίου και ταυτόχρονα την επισημοποίηση του τέλους του μεταπολιτευτικού δικομματισμού.
Σίγουρα οι αυριανές εκλογές δεν θα τερματίσουν την κρίση εκπροσώπησης. Δεν υπάρχει μια συγκροτημένη εναλλακτική στρατηγική και η αναδιαμόρφωση του πολιτικού συστήματος απαιτεί κι αυτή χρόνο και σοβαρές και επίπονες διεργασίες.
Όμως η αντιμνημονιακή ψήφος, η συλλογική απόφαση της ελληνικής κοινωνίας να πάρει τις τύχες της στα χέρια της, αποτελεί ένα ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΘΕΜΕΛΙΟ, που θα συμβάλει αποφασιστικά όχι μόνο στην αντιμετώπιση της κρίσης αλλά και στην ανασυγκρότηση του πολιτικού συστήματος.
Τίποτε δεν μας προσφέρεται «έτοιμο». Ούτε «σωτήρες» υπάρχουν ούτε αυτόματες λύσεις μπορούν να προκύψουν από τις εκλογές.
Μια ξεκάθαρη νίκη όμως των αντιμνημονιακών δυνάμεων, μια σαφής απόφαση της κοινωνικής πλειοψηφίας, αλλάζει τους πολιτικούς και κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς και μπορεί να μετατοπίσει το κέντρο των αποφάσεων από τα κλειστά γραφεία της διαπλοκής και των κομματικών συναλλαγών –που έφθασαν στο σημείο να διορίζουν πρωθυπουργούς– στο Κοινοβούλιο και στους εκπροσώπους της νέας λαϊκής εντολής. Έστω και αν η λαϊκή βούληση έχει διαστρεβλωθεί με την κλοπή των 50 εδρών, σύμφωνα με τον εφαρμοζόμενο εκλογικό νόμο.
Η νέα αυτή Βουλή οφείλει να εκφράσει, μέσα από ένα συντεταγμένο πρόγραμμα εξόδου από την πορεία καταστροφής, ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ, τη βούληση της πλειοψηφίας και να μην επιδοθεί στο γνωστό άθλιο παιγνίδι της συναλλαγής, όπου οι μνημονιακοί «εταίροι» θα αθροίζουν τις έδρες τους για να «επιτύχουν» μια αριθμητική πλειοψηφία που θα αντιτίθεται ευθέως στη λαϊκή βούληση.
Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί στις σημερινές συνθήκες κρίσης όταν έχει απέναντί της μια πλειοψηφία της τάξης του 60%. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ και η ηγεσία του «προσεύχονται» για μια αξιοπρεπή εμφάνιση της ΝΔ, ώστε να επιβιώσουν «λαθρά» οι ίδιοι σ’ ένα κυβερνητικό «σχήμα». Αλλά και η ΝΔ θεωρεί το ΠΑΣΟΚ ως τον δεδομένο «μνημονιακό» της εταίρο, στον οποίο μάλιστα –εάν η ποσοστιαία τους διαφορά είναι εμφανής– θα επιβάλει τις βουλήσεις της σ’ ένα «μνημονιακό» κυβερνητικό σχήμα. Η επιβίωση, συνεπώς, του ΠΑΣΟΚ αποτελεί αναγκαίο όρο κυβερνητικής εξουσίας για τη ΝΔ και τον Αντ. Σαμαρά. Η συμβίωση και η συνεργασία των δύο «νεροκουβαλητών» του Μνημονίου αποτελεί όρο της επιβίωσης και της αναπαραγωγής τους… Γι’ αυτό και πρέπει να συντριβούν ομού, ως δίδυμο «μνημονιακό μόρφωμα».
Οι αυριανές εκλογές θα καταγραφούν στην πολιτική Ιστορία του τόπου ως οι τελευταίες της περιόδου της μεταπολίτευσης, όπως τη γνωρίσαμε μέχρι σήμερα. Όμως η δομή και οι κομματικές εκφράσεις ενός νέου πολιτικού συστήματος δεν μπορούν να προκύψουν αυτόματα. Το νέο πολιτικό σύστημα θα αναδειχθεί σε μια διαδικασία κατά την οποία οι πολίτες θα κατανοήσουν ότι μόνο με τη δική τους βούληση και στάση, δρώντας ατομικά και συλλογικά, μπορούν να δημιουργήσουν τους ιστορικούς-πολιτικούς όρους ώστε να συγκροτηθούν κόμματα με αρχές, με προγράμματα που θα εκφράζουν τα συμφέροντα της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας.
Όσο πιο γρήγορα, πιο σταθερά, πιο αποφασιστικά δράσουμε, όσο βαθύτερα συνειδητοποιήσουμε ότι η Δημοκρατία δεν είναι μια διαδικασία λήψης αποφάσεων αλλά το περιεχόμενο, η αξία, η ουσία της κοινωνικής ζωής και οργάνωσης, τόσο συντομότερα θα βρεθούμε κοντά στον στόχο μας.
Το πρώτο, το πιο κρίσιμο και αποφασιστικό βήμα γίνεται αύριο. Με πίστη, με βεβαιότητα στις δυνάμεις μας, να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας.