TA NAI KAI TA OXI
Και πράγματι, ποτέ η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια δεν βρέθηκε σε τόσο δυσχερή θέση, με ευθύνη των δυνάμεων που κυβέρνησαν εναλλάξ, χρόνια τώρα. Τα μέτρα λιτότητας που επιβάλλει το Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και η δανειακή σύμβαση βυθίζουν τη χώρα στην ύφεση και εξουθενώνουν τα λαϊκά στρώματα και τη μεσαία τάξη. Η ΔΗΜΑΡ σταθερά, αξιόπιστα και ξεκάθαρα λέει σε όλα αυτά «όχι». Από την άλλη, όμως, είναι απολύτως αναγκαίο αυτήν τη στιγμή να προωθηθούν διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, οι οποίες έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί εδώ και καιρό. Ήμασταν και θα είμαστε πάντα υπέρ του εκσυγχρονισμού και εξορθολογισμού του δημόσιου τομέα και προτείνουμε συγκεκριμένα μέτρα προς την κατεύθυνση αυτή. Δεν θα συμφωνήσουμε εμείς ποτέ σε μια νεοφιλελεύθερης έμπνευσης επίθεση, που στο όνομα της καταπολέμησης του λαϊκισμού απαξιώνει και ενοχοποιεί τους δημόσιους φορείς και κάθε έννοια συλλογικής δράσης.
Ούτε «ναι» λοιπόν, ούτε «όχι» σε όλα. Υπάρχει ο τρίτος δρόμος του Αριστερού Ευρωπαϊσμού. Στον οποίο η ΔΗΜΑΡ θα επιμείνει μέχρι τέλους. Τα «ναι» μας είναι αναγκαία και τα «όχι» μας είναι ευρωπαϊκά. Αθροίζονται με τα «όχι» ενός ευρύτερου φάσματος των δυνάμεων της ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Η σταθερή μας στάση απέναντι στην αντίληψη του μονόδρομου και της παθητικής αποδοχής των μέτρων ενισχύει και δεν αποδυναμώνει τη θέση της χώρας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, προστατεύοντας ταυτοχρόνως τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Η ΔΗΜΑΡ λέει «ναι» σε μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές προς όφελος της οικονομίας και της κοινωνίας, αλλά υψώνει σταθερό «όχι» σε επώδυνα, αναποτελεσματικά και άδικα μέτρα, πόσω μάλλον όταν δεν έχει ευθύνη για τη δημιουργία της κρίσης και τη διαπραγμάτευση του Μνημονίου, που αυτή άλλωστε ουδέποτε έγινε.
NAI λοιπόν σε μια τεκμηριωμένη και μαχητική διαπραγμάτευση, ΝΑΙ σε κοινό πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας με κοινωνική προστασία, ΝΑΙ στις αξιόπιστες πρακτικές και τα φερέγγυα πρόσωπα. ΟΧΙ στις κατεστημένες αντιλήψεις του πολιτικού συστήματος και τις πελατειακές σχέσεις, ΟΧΙ στην εθνική ταπείνωση, την υποτέλεια, τα επώδυνα μέτρα και την οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση.