Σε υπόγειο πάρκινγκ 3,5 δισ. ευρώ έχουν μετατρέψει δύο χρόνια τώρα το ΤΕΜΠΜΕ

Tο ΤΕΜΠΜΕ ξεκίνησε την πορεία των εγγυήσεων το 2009 με μόλις 0,2 δισ. ευρώ και σε χρόνο ρεκόρ 9 μηνών δημιούργησε αμέσως ρευστότητα στην αγορά, που ξεπέρασε τα 5,5 δισ. ευρώ, και διασφάλισε περισσότερες από 225.000 θέσεις εργασίας, μέσω των 55.000 δανείων που εγγυήθηκε, ενώ σήμερα, αν είχαν πέσει στην αγορά τα 3,5 δισ. ευρώ, πάρα πολλά λουκέτα θα είχαν αποφευχθεί και χιλιάδες εργαζόμενοι δεν θα είχαν χάσει τη δουλειά τους.

Το ΤΕΜΠΜΕ/ΕΤΕΑΝ, αντί να συνεχίσει και να εξελίξει τον ρυθμό στήριξης των μικρών επιχειρήσεων, περιορίζεται στις εξαγγελίες αόριστων ενισχύσεων που ποτέ δεν πραγματοποιούνται. «Φάτε μάτια ψαριά και κοιλιά περίδρομο». Απ’ τον παρκαρισμένο πακτωλό δισεκατομμυρίων, είναι ξεκάθαρο πως δεν έχει φτάσει τίποτα ουσιαστικό στην αγορά, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που αποκαλύπτουμε στο ρεπορτάζ.
Χαρακτηριστικά, τις τελευταίες 10 ημέρες το ΤΕΜΠΜΕ/ΕΤΕΑΝ έχει δεχθεί μόλις μία αίτηση, με αποτέλεσμα τα προγράμματα του
ΕΤΕΑΝ να είναι πιο πολλά απ’ τις αιτήσεις του.

Συγκεκριμένα, τα προγράμματα που
ξεκίνησαν απ’ το 2010 μέχρι σήμερα:

1. Το πρόγραμμα «Κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών» ενίσχυσε μόλις 262 επιχειρήσεις, έναντι των δεκάδων χιλιάδων επιχειρήσεων που χρωστούν στον ασφαλιστικό τους φορέα.

2. Το πρόγραμμα «Κάλυψη των δαπανών των τιμολογίων, πρώτων υλών και άλλων δαπανών» χρηματοδότησε μόλις 1.600 επιχειρήσεις, απ’ τις 900.000 επιχειρήσεις που ήθελαν να τύχουν ενός ευνοϊκού δανείου για τη βελτίωση της ρευστότητάς τους.

3. Το πρόγραμμα «Επιχειρηματικότητας», που έχει δεσμεύσει 900.000.000 ευρώ και αποτελείται από 5 υποπρογράμματα, έχει διοχετεύσει στην αγορά ΜΗΔΕΝ
ευρώ!

4. «Γενική επιχειρηματικότητα»,
300 εκατ. ευρώ.

5. «Επιχειρηματικότητα Νέων»,
90 εκατ. ευρώ.

6. «Εξωστρέφεια», 210 εκατ. ευρώ.

7. «Θεματικός τουρισμός – Πράσινη
επιχειρηματικότητα» 150 εκατ. ευρώ.

8. «Καινοτόμα επιχειρηματικότητα – Εφοδιαστική Αλυσίδα», 150 εκατ. ευρώ.

9. Το πρόγραμμα «Εξοικονομώ», με 776.000.000 ευρώ, έχει διοχετεύσει στην αγορά μόλις 21 εκατ. ευρώ.

10. Το «Ενάλιο πρόγραμμα» έχει δεσμεύσει 35.000.000 ευρώ χωρίς να έχουν σχεδιαστεί ακόμα οι δράσεις που θα χρηματοδοτηθούν, με αποτέλεσμα να μην έχει υλοποιηθεί τίποτα!

11. Το πρόγραμμα «Jeremie» με 100.000.000 ευρώ έχει τέτοιους απαγορευτικούς όρους για τις ΜΜΕ, που η ανταπόκριση είναι σχεδόν μηδενική.

Στα πιο πάνω κονδύλια για έργα ανάπτυξης πρέπει να προστεθεί το ομόλογο των 1.500.000.000 ευρώ, που είχε δοθεί στο
ΤΕΜΠΜΕ το 2009 για την ανάπτυξη των εγγυήσεων. Εξάλλου, το υφιστάμενο κεφάλαιο του ΕΤΕΑΝ/ΤΕΜΠΜΕ, που σήμερα ανέρχεται στο ύψος των 290.000.000 ευρώ, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και αυτό για την ανάπτυξη, εάν είχαν διοχετευτεί μέχρις εξαντλήσεως στην αγορά οι προαναφερόμενες παροχές για τις ΜΜΕ. Από όλα τα παραπάνω προγράμματα σχηματίζεται ένα συνολικό κεφάλαιο ύψους άνω των 3,5 δισ. ευρώ και μ’ αυτό το ΕΤΕΑΝ/ΤΕΜΠΜΕ θα έπρεπε να αποτελεί βασικό εργαλείο στήριξης και ανάπτυξης των μικρών επιχειρήσεων. Όμως, παρά την τρομακτική έλλειψη ρευστότητας, επικράτησε και επικρατεί η λογική του PARKING!

Τώρα, για ποιον λόγο, την απάντηση θα πρέπει να δώσουν οι διοικητές του ΕΤΕΑΝ και φυσικά οι υπουργοί Ανάπτυξης και…
Αντιανταγωνιστικότητας, που θήτευσαν από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι τώρα.

Αρνούνται ακόμη και την παράταση εξόφλησης των δανείων που έχουν δοθεί. Αν και η κυβέρνηση διατυμπανίζει ως επιτυχία της την επιμήκυνση του ελληνικού χρέους καθώς και τη μείωσή του «κούρεμα», το ΕΤΕΑΝ απορρίπτει κάθε παράταση πληρωμής ή παραχώρησης περιόδου χάριτος των δανείων που είχε εγγυηθεί και μάλιστα στις πιο υγιείς επιχειρήσεις του τόπου, που επί σειρά ετών παρουσίαζαν θετικές φορολογικές δηλώσεις και σήμερα αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους, εξαιτίας αποκλειστικά της απρόβλεπτης οικονομικής κρίσης.
Αξίζει να σημειωθεί πως, παρά την κρίση, οι καταπτώσεις τούτων των επιχειρηματικών δανείων σήμερα διατηρούνται σε χαμηλό επίπεδο (7,8%).
Έτσι:
• Η άρνηση οδηγεί ταχύτατα τις περισσότερες των καλυτέρων επιχειρήσεων στο κλείσιμο.
• Αυξάνει την ανεργία των εργαζομένων αυτών των επιχειρήσεων.
• Μειώνει ραγδαία το ομόλογο ύψους 1.500.000.000 ευρώ, που αποτελεί το κεφάλαιο των εγγυήσεων του ΤΕΜΠΜΕ/ΕΤΕΑΝ, λόγω της αυξημένης καταβολής των εγγυήσεων, στα δάνεια που δεν εξυπηρετούν οι επιχειρήσεις, που στις σημερινές συνθήκες κρίσης ξεπερνούν τον φυσιολογικό ρυθμό καταγγελιών.
• Οι τράπεζες χάνουν το 20% των δανείων που καταπίπτουν.
• Κλείνουν οι πιο υγιείς επιχειρήσεις της χώρας που επί σειρά ετών ήταν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους και συνεισέφεραν στα κρατικά έσοδα απ’ τη διαρκή φορολόγηση των δηλωμένων κερδών τους.
• Οι διάφορες αιτιολογίες που προβάλλουν περί άρνησης της ΕΕ βρίσκονται σε αντίθεση με τις δηλώσεις της αρμόδιας Επιτρόπου Ντ. Χούμπνερ, που εκθείαζε το σχετικό πρόγραμμα κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στην Ελλάδα, τον Φεβρουάριο του 2009, καθώς επίσης η αιτιολόγηση της άρνησης της ΕΕ δεν υπάρχει, διότι η ίδια η ΕΕ και το αρμόδιο υπουργείο Ανάπτυξης συνεχώς μιλούν για την ανάγκη προγραμμάτων παροχής ρευστότητας μέσω της ενίσχυσης των κεφαλαίων κίνησης των επιχειρήσεων.
• Τέλος, η άρνηση της παράτασης των δανείων είναι πολύ πιθανό να έχει σχέση με τη σκοπιμότητα της διαχείρισης του ομολόγου.

Η λεηλασία του ομολόγου 1,5 δισ. ευρώ

Συγκεκριμένα, το ομόλογο του 1,5 δισ. ευρώ, παρότι δεν «κουρεύτηκε» με το PSI, σήμερα αποτιμάται απ’ την ΗΔΑΤ στο χαμηλότατο 29%!
Επιπλέον από την εποχή που το ομόλογο αποτιμάτο στο 100% της αξίας του, το ΕΤΕΑΝ παρουσίαζε μια ανεξήγητη κωλυσιεργία και καθυστέρηση καταβολής των εγγυήσεων στις τράπεζες, για τα δάνεια που κατέπεσαν. Εκ του αποτελέσματος, η συγκεκριμένη καθυστέρηση ωφελεί άμεσα τις τράπεζες που σήμερα πλέον λαμβάνουν για το δάνειο που είχε καταπέσει περισσότερα ομόλογα, έναντι όσων θα ελάμβαναν ως εγγύηση του ΕΤΕΑΝ, κατά τη χρονική στιγμή της κατάπτωσης του δανείου. Χαρακτηριστικά, λόγω της συγκεκριμένης καθυστέρησης, μέχρι σήμερα έχουν πληρωθεί μόλις 1.100 εγγυήσεις απ’ τις 4.500, για τα δάνεια που έχουν καταπέσει, με αποτέλεσμα να έχει σωρευτεί εδώ και καιρό ένα πλήθος 3.400 εγγυήσεων που καλείται σήμερα το ΕΤΕΑΝ να τις πληρώσει καταβάλλοντας ομόλογο μεγαλύτερης ονομαστικής αξίας, αφού σήμερα έχει υποτιμηθεί απ’ την ΗΔΑΤ στο 29% της αξίας του. Αν και η σχετική υποχρέωση του ΤΕΜΠΜΕ/ΕΤΕΑΝ προβλέπει πως οι καταβολές των εγγυήσεων στις τράπεζες πρέπει να γίνονται εντός διμήνου, οι καθυστερήσεις ξεπερνούν το εξάμηνο! Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί πως η παροχή των εγγυήσεων στις τράπεζες, στην πλειονότητα των 1.100 καταγγελμένων δανείων, άρχισε να δίδεται μετά την έναρξη των υποτιμήσεων του ομολόγου, παρότι μέχρι τα μέσα του 2011 το ομόλογο αποτιμάτο στο άρτιο, δηλαδή στο 100% της αξίας του.
Κερδίζουν οι τράπεζες, χάνει το Δημόσιο.
Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω παράδειγμα:
Ένα δάνειο αξίας 100.000 ευρώ που δεν εξυπηρετείται από τον δανειολήπτη και καταπίπτει ύστερα από 180 ημέρες καθυστέρησης πληρωμής της δόσης του. Το ΤΕΜΠΜΕ/ΕΤΕΑΝ οφείλει αμέσως να καταβάλει την εγγύηση των 80.000 ευρώ (80% επί το χρέος του δανείου) με ομόλογο ισόποσης αξίας. Εφόσον το ομόλογο σήμερα αποτιμάται στην ΗΔΑΤ έστω με 30%, το ΤΕΜΠΜΕ/ΕΤΕΑΝ πρέπει να καταβάλει ομόλογο αξίας 267.000 ευρώ αντί των 80.000 ευρώ που θα κατέβαλε κατά τη διάρκεια της αποτίμησης του ομολόγου στο άρτιο (267.000 ευρώ Χ 30% = 80.000 ευρώ). Το 2014 η τράπεζα θα εισπράξει στο άρτιο την αξία του ομολόγου, αφού δεν έχει «κουρευτεί» μέσω των PSI, και θα κερδίσει 167.000 ευρώ (267.000 ευρώ – 80.000 ευρώ – 20.000 ευρώ συμμετοχή της στον κίνδυνο = 167.000 ευρώ).
Έτσι, αντί να χάσει η τράπεζα απ’ τη συμμετοχή της στον κίνδυνο της δανειοδότησης, διότι συμμετείχε στην εγγυοδοσία των δανείων με 20%, κερδίζει πολλαπλάσια ευρώ. Με το παράδειγμα αυτό γίνεται αντιληπτό πως όσο πιο πολύ υποτιμηθεί το ομόλογο, τόσο περισσότερο κερδίζουν οι τράπεζες και χάνει το Δημόσιο, το οποίο σήμερα ζημιώνεται πολλαπλάσια ένεκα της καθυστερημένης καταβολής της εγγύησης. Συγκεκριμένα, εάν το ΕΤΕΑΝ πρόσφερε την εγγύηση στην τράπεζα κατά την κατάπτωση του δανείου, στις αρχές του 2011, θα της έδιδε ομόλογο αξίας 80.000 ευρώ, ενώ σήμερα λόγω της καθυστέρησης θα της δώσει για το ίδιο δάνειο ομόλογο αξίας 267.000 ευρώ!

Προφανώς, λοιπόν, βλέποντας οι «άμεσα ενδιαφερόμενοι» την κατρακύλα του ομολόγου, απ’ τα Δελτία Τύπου της Τράπεζας της Ελλάδος που εκδίδει για τις εξελίξεις στην αγορά ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου, καθώς και προβλέποντας το βάθος της υποτίμησης απ’ τις σημερινές αποτιμήσεις, δεν διαμαρτυρήθηκαν και συναίνεσαν στις καθυστερήσεις καταβολής των εγγυήσεων, κατά την περίοδο που το ομόλογο δεν είχε υποτιμηθεί ή δεν είχε υποτιμηθεί αρκετά, προσδοκώντας για τις συγκεκριμένες καταπτώσεις των δανείων περισσότερα ομόλογα απ’ εκείνα που θα λάμβαναν νόμιμα κατά την αρχική χρονική στιγμή της κατάπτωσης.

Σήμερα το ΤΕΜΠΜΕ /ΕΤΕΑΝ πρέπει να καταβάλει στις 3.400 καθυστερημένες καταβολές εγγυήσεων ΤΡΙΠΛΑΣΙΑΣ ονομαστικής αξίας ομόλογο στις τράπεζες απ’ αυτήν που θα κατέβαλλε κατά τη χρονική στιγμή της πραγματικής κατάπτωσης. Να σημειωθεί πως οι τράπεζες συμμετέχουν στο ΔΣ του ΕΤΕΑΝ μέσω της ΕΕΤ.

Έχουν τεράστιες ευθύνες

Απ’ όλα τα παραπάνω, που εστιάζονται στην καθυστέρηση καταβολής των εγγυήσεων, γεννιούνται και τα ακόλουθα αμείλικτα ερωτήματα:

1. Σύμφωνα με τον Κανονισμό της Ηλεκτρονικής Δευτερογενούς Αγοράς Τίτλων (ΗΔΑΤ-Οκτώβριος 2011, Άρθρο 8 παρ. 9) επιβάλλεται από την Επιτροπή, κατόπιν αιτήματος του εκδότη, αναστολή διαπραγμάτευσης τίτλου. Η διάρκεια της αναστολής δεν μπορεί να υπερβαίνει τους τρεις μήνες. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, η προθεσμία αυτή μπορεί να παραταθεί για άλλες σαράντα πέντε ημέρες. Η παράταση αυτή επιτρέπεται σε κάθε περίπτωση να δίδεται ύστερα από αίτηση του εκδότη. Η απόφαση περί αναστολής είναι αμέσως εκτελεστή και περιέχει στοιχεία για τη διάρκεια της αναστολής, καθώς και κάθε άλλη πληροφορία που απαιτείται για την ενημέρωση των Μελών της ΗΔΑΤ. Κατόπιν τούτων γεννιέται το ερώτημα εάν και πότε κατέθεσε ο εκδότης (ελληνικό Δημόσιο – ΤΕΜΠΜΕ/ΕΤΕΑΝ) αίτημα αναστολής, για να σταματήσει η κατρακύλα του ομολόγου, με σκοπό να καταβάλει τις εγγυήσεις των καταγγελθέντων δανείων με την αξία του ομολόγου στο άρτιο (στο 100% της ονομαστικής του αξίας), προς διασφάλιση των συμφερόντων του Δημοσίου και των μικρών επιχειρήσεων.

2. Γιατί δεν προωθήθηκε εγκαίρως νομοθετική ρύθμιση (έστω τροποποίηση υπουργικής απόφασης) για τη μη διαπραγμάτευση του ομολόγου στην ΗΔΑΤ, βλέποντας επισήμως την κατρακύλα απ’ την ΤτΕ, τα Δελτία Τύπου που εκδίδει για τις εξελίξεις στην αγορά ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου καθώς και τις ημερήσιες αποτιμήσεις. Έστω ακόμα και με αντικατάστασή του με νέα έκδοση ΟΕΔ ή άλλου είδους κάλυψη από το ελληνικό κράτος.

3. Σύμφωνα με πληροφορίες, με παλαιότερη απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του ΕΤΕΑΝ αποφασίστηκε η μη πληρωμή των εγγυήσεων με ισοτιμία του ομολόγου χαμηλότερη από το 86% και κατόπιν, με πρόσφατη απόφαση, αποφασίστηκε η πληρωμή με οποιαδήποτε ισοτιμία και δη με 29%! Γιατί άλλαξε η απόφαση του ΔΣ, που γνώριζε το υπερβολικό κόστος για το κράτος και την υπερβολική ωφέλεια για τις τράπεζες; Μήπως η αρχική απόφαση συνέτεινε στην καθυστέρηση;

4. Γιατί δεν πραγματοποιήθηκε μια συμφωνία κυρίων μεταξύ ΕΤΕΑΝ και ΕΕΤ για τη μη διαπραγμάτευση των ομολόγων που λαμβάνουν από την ΕΤΕΑΝ στην ΗΔΑΤ και την κράτησή τους μέχρι τη λήξη τους τον Αύγουστο του 2014, όπου θα εισπράξουν στο άρτιο με την ονομαστική τους αξία.

5. Γιατί επιτράπηκε η νόμιμη κερδοσκοπία από τις τράπεζες σε βάρος των επιχειρήσεων, του ΕΤΕΑΝ και του κράτους (πράξη που αυξάνει το δημόσιο χρέος), αφού στη λήξη του ομολόγου, τον Αύγουστο του 2014, θα εισπράξουν την ονομαστική αξία, γνωρίζοντας ότι τα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου που κατέχει η ΕΤΕΑΝ δεν «κουρεύτηκαν» απ’ το PSI και ότι θα εισπράξουν με σημερινή βεβαιότητα την ονομαστική αξία στη λήξη τους. Δηλαδή τελικώς θα εισπράξουν την κατάπτωση με τριπλάσια προσαύξη! Έχει διερευνηθεί εάν οι τράπεζες τα πωλούν στην ΗΔΑΤ ή τα παρακρατούν για είσπραξη στη λήξη;

6. Από τον Αύγουστο του 2009 μέχρι τα μέσα στου 2011 το ομόλογο αποτιμάτο σταθερά στο άρτιο, δηλαδή στο 100%. Παρότι πρόκειται για ομόλογο «ειδικού σκοπού», γιατί αποτιμήθηκε υπό το άρτιο «ξαφνικά» από τα μέσα του 2011; Κι ακόμη, εφόσον προέρχεται από τα αρχικά 28 δισ. ευρώ του «Αλογοσκούφη» για την ενίσχυση των τραπεζών, τι συνέβη στα υπόλοιπα ομόλογα που έλαβαν τότε οι τράπεζες;

Οι άνθρωποι της κρίσης και ο τουρίστας υφυπουργός

Τα πιο πάνω γεγονότα δεν προέρχονται από αόριστους υπεύθυνους και αόριστες ενέργειες.

Για τις αρνητικές ενέργειες και τα μηδενικά αποτελέσματα των δύο παραπάνω φορέων σημαντική ευθύνη έχουν τα κυβερνητικά στελέχη που ενεπλάκησαν στη λεηλασία και την απαξίωσή τους, όπως χαρακτηριστικά ο τουρίστας υφυπουργός που εμφανίστηκε απ’ το πουθενά και σήμερα δηλώνει πως αποχωρεί, έτσι απλά, χωρίς καν να κοκκινίζει! Και βέβαια και οι διορισμένες διοικήσεις των δύο οργανισμών, που δεν αντέδρασαν στις καταστροφικές εντολές της ηγεσίας τους και παρέμειναν απολαμβάνοντας τους τίτλους και τις αμοιβές τους!

Τι θα γίνει με τις 70.000 επιχειρήσεις που χρωστούν μία ή περισσότερες δόσεις;