Ας σκεφτούμε κι εμείς για τον εαυτό μας!
Είναι εκπληκτικό και απαράδεκτο το πώς και πόσο πολύ επιμένουν οι καθεστωτικές δυνάμεις στην παραμονή σε ένα σύστημα καταστροφικό για τη χώρα, που ωφελεί μόνο όσους κερδίζουν από το ακριβό χρήμα. Η εμμονή παραμονής στο σύστημα του ευρώ και της Ευρωζώνης με κάθε τίμημα και κόστος συνοδεύεται από την απαραίτητη, όπως φαίνεται, στήριξη των καθεστωτικών ΜΜΕ στα δύο εξ ορισμού κυβερνητικά κόμματα. Στήριξη που περιλαμβάνει και απειλές για το τι μας περιμένει αν τυχόν ψηφίσουμε κάτι άλλο, απειλές που εμφανίζονται υπό τη μορφή πρωτοσέλιδων άρθρων σε «Βήμα», «Καθημερινή», «Νέα», σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή. Φαίνεται τελικά πως κάποιοι (αισθητά λίγοι, αλλά κυρίαρχοι του χρήματος) έχουν πολλά να κερδίσουν αν παραμείνουμε στο ευρώ και πολλά να χάσουν αν φύγουμε. Και αντιστρέφουν το ζήτημα. Το ονομάζουν «καταστροφή» για τους πολίτες, που «δεν θα έχουν φάρμακα, πετρέλαιο, αγαθά, ενώ η χώρα θα επιστρέψει στα κάρα και στα μουλάρια». Όσο περνάει ο καιρός, όλο και πιο σαφής γίνεται η εικόνα: Ενώ όλοι βλέπουν ότι η χώρα δεν ζει με τις συνεχείς περικοπές και στερήσεις, ότι έχει μηδενιστεί η κατανάλωση, ότι η ανεργία έχει φτάσει στο 25%, ότι επιχειρήσεις κλείνουν και νοικοκυριά καταρρέουν, το σύστημα που κυβερνά τη χώρα επιμένει στην υπεράσπιση και διατήρηση του ευρώ με μοναδικό επιχείρημα «γλιτώσαμε τη χρεοκοπία». Αλήθεια, γλιτώσαμε; Μήπως, αντιθέτως, η χρεοκοπία ήταν η λύση στη συγκεκριμένη κρίση και η απάντηση στα εκβιαστικά τοκογλυφικά καθάρματα;
Είναι εντυπωσιακό το ότι ξένα Μέσα Ενημέρωσης με σοβαρό λόγο και αρθρωμένα επιχειρήματα παρατηρούν και επισημαίνουν τις αντικειμενικές δυσκολίες και το ασύμφορο παραμονής στο υπάρχον σύστημα, την ίδια ώρα που το δικό μας κυβερνητικό πολιτικό προσωπικό εμμένει παράκλητο στον ευρωδιασυρμό, για δικούς του προφανώς λόγους. Η έγκυρη γερμανική εφημερίδα «Die Welt» παρουσίασε στις 19 Απριλίου ως πολύ πιθανό το σενάριο που ανέπτυξε στις 17 Απριλίου στο Λονδίνο με βάσιμα επιχειρήματα η επενδυτική εταιρεία Threadneedle: «Η Ελλάδα θα εγκαταλείψει εντός του επόμενου έτους την Ευρωζώνη. Θα την ακολουθήσουν πιθανότατα περισσότερες χώρες, επειδή η δημοσιονομική πολιτική των περικοπών που υπαγορεύει η Γερμανία αποδεικνύεται υπερβολικά αυστηρή στην εφαρμογή της». Η διαπίστωση αυτή όχι μόνο δεν περιέχει καμιά εμπάθεια κατά της Ελλάδας, αλλά έχει το θάρρος να ενσωματώνει τη δική μας θέση για τη σκληρότητα της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Είναι μια ψύχραιμη τεχνοκρατική διαπίστωση που προβλέπει ότι «στην τελική φάση θα προκύψουν μια σειρά αποχωρήσεις από την Ευρωζώνη». Τι προβλέπει για την Ελλάδα; Ότι η χώρα μας (θα) έχει δύο επιλογές: «Η μία είναι τρομακτική και παραπέμπει στην τήρηση των γερμανικών υπαγορεύσεων. Η άλλη είναι επίσης τρομακτική, αλλά παραπέμπει στο ”παίρνουμε την τύχη μας στα χέρια μας”. Πιστεύω ότι οι Έλληνες θα επιλέξουν το τελευταίο», λέει το στέλεχος της εταιρείας που παρουσιάζει τη συγκεκριμένη έκθεση. Προφανώς, ούτε η «Die Welt» ούτε η εταιρεία Threadneedle είναι… αντιμνημονιακοί πράκτορες και εχθροί του συστήματος. Απλώς βλέπουν αυτό που βλέπουν όλοι, εκτός από τα συμφέροντα του καθεστώτος στη χώρα μας. Και το λένε. Όπως το λέει και η άλλη έγκυρη γερμανική εφημερίδα «Suddeutsche Zeitung», που σημειώνει επιτυχημένα: «Μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης, η Γερμανία είναι η μόνη που επιτυγχάνει οικονομική ανάπτυξη, δημοσιονομικούς στόχους και που προσφέρει εργασία όσο ποτέ άλλοτε σε τόσους ανθρώπους. Κι αυτό είναι το βασικό πρόβλημα της Ευρωζώνης. Πώς μπορεί να λειτουργήσει στο διηνεκές μια νομισματική ένωση όταν διαρκώς διευρύνεται το χάσμα μεταξύ των οικονομιών της;». Στο ουσιωδέστατο και θεμελιώδες αυτό ερώτημα, η έγκυρη εφημερίδα απαντάει κατʼ αρχήν με ένα άλλο ερώτημα, που «το αποστέλλει» για απάντηση όπου δει, αλλά παίρνει θέση και η ίδια, όπως ένα σοβαρό έντυπο πρέπει να κάνει: «Η απάντηση στο ερώτημα σχετίζεται με ένα «ναι» ή ένα «όχι» σε μια ευρωπαϊκή αναδιανεμητική ένωση. Πρέπει οι ισχυρές χώρες να βοηθούν διαρκώς τις αδύναμες, προκειμένου να μην αυξηθούν οι εντάσεις και διασπαστεί η ένωση; Από την απάντηση στο ερώτημα αυτό θα κριθεί το εάν η Ελλάδα, η Πορτογαλία αλλά και η Ισπανία θα παραμείνουν στο κλαμπ του ευρώ».
Τα ίδια τα γερμανικά έγκυρα ΜΜΕ έρχονται να διαπιστώσουν και να πουν ότι έτσι δεν πάει άλλο, δεν προχωράει τίποτα. Πρέπει οι χώρες να αποφασίσουν για την πορεία τους και η Ευρωπαϊκή Ένωση για την ταυτότητα και τον ρόλο της. Και, φυσικά, οι ισχυρές χώρες, όπως (πρώτη) η Γερμανία, για το αν θέλουν να υπάρχουν ισότιμα με τις άλλες χώρες ή να υπάρχουν σε ρόλο αφεντικού, οπότε δεν έχουμε να κάνουμε με Ένωση, αλλά με οργάνωση μονομερών συμφερόντων. Μήπως τώρα προ των –σε μεγάλο βαθμό υπονομευμένων– εκλογών πρέπει να αρχίσουμε να συζητάμε τόσο ουσιαστικά και εμείς, που είμαστε το υποκείμενο του πειράματος;