Τι γυρεύει μια ζάπλουτη υποψήφια και τρέχει στα όρη και τα βουνά;

Η οικογενειοκρατία, όπου ο βουλευτής, πατέρας ή μητέρα, κληροδοτεί τη βουλευτική του έδρα στην κόρη ή τον γιο, ανεξαρτήτως προσόντων και δοκιμασμένης και αποδεδειγμένης ικανότητας. Ακόμα και αρχηγοί κομμάτων προέκυψαν από το πουθενά γόνοι μεγάλων πολιτικών τζακιών, με τα γνωστά θλιβερά αποτελέσματα για τη χώρα.

Άλλη μέθοδος, η οποία είχε και έχει και εκλογικά οφέλη, ήταν η επιλογή προβεβλημένων ανθρώπων του θεάματος, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν είχαν καμιά απολύτως σχέση με την πολιτική, απλώς μεγάλη αναγνωρισιμότητα. Και μιλάμε για το εθνικό μας star system, που αποτελείται από ποδοσφαιριστές, τραγουδιστές και ηθοποιούς μικρομεσαίου βεληνεκούς, δημοσιογράφους και δημοσιογραφίσκους, κάποιες φορές ακόμα και μεσημεριανών εκπομπών, μοντέλες άσημες ή μη και άλλους πολλούς. Η προσφορά όλων αυτών; Μόνο λίγες ψήφοι παραπάνω κατά την εκλογική διαδικασία και μετά η απόλυτη σιωπή και απραξία στις περισσότερες περιπτώσεις.

Σε αυτές τις εκλογές βλέπουμε και κάτι ακόμα: τη συμμετοχή στις κομματικές εκλογικές λίστες και γόνων ισχυρών οικονομικών παραγόντων του τόπου, όπως εφοπλιστών. Και αναρωτιέται κανείς αν είναι δυνατόν, ειδικότερα αυτήν την περίοδο, να εντάσσονται στα ψηφοδέλτια ζάπλουτοι υποψήφιοι, που το μόνο που έχουν να επιδείξουν έως σήμερα είναι η μεγάλη έως αμύθητη περιουσία των γονιών τους.

Τρανταχτό παράδειγμα η υποψηφιότητα με τη Νέα Δημοκρατία στην Περιφέρεια Αττικής (πρώην υπόλοιπο Αττικής) της Γεωργίας Μαρτίνου, θυγατέρας ενός από τους μεγαλύτερους έλληνες εφοπλιστές, του Αθανάσιου Μαρτίνου, μεγάλου ευεργέτη της Εκκλησίας της Ελλάδας, με απίθανες χορηγίες και δωρεές δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ στη Μητρόπολη Γλυφάδας και πέριξ περιοχών (Βούλας, Βάρης, Βουλιαγμένης), και όχι μόνο, και κάτοχο μαζί με τον αδελφό του Κωνσταντίνο και άλλον επώνυμο εφοπλιστή της περιοχής, που σήμερα διώκεται ποινικά, του μεγαλύτερου χαρτοφυλακίου γης στην εν λόγω περιοχή.

Ποιο άραγε ήταν το κριτήριο της επιλογής της ζάπλουτης νεαρής κυρίας Μαρτίνου ως υποψήφιας στις επικείμενες εκλογές; Μήπως το… αυτοδημιούργητό της; Μήπως η κομματική της διαδρομή (δεν ήταν καν εγγεγραμμένη μέχρι που αναδείχτηκε υποψήφια στο κόμμα με το οποίο κατέρχεται στις εκλογές) ή η επιτυχής συμμετοχή της στα κοινά (εξελέγη μόλις πριν από έναν χρόνο δημοτική σύμβουλος και έγινε αντιδήμαρχος Καθαριότητας στον Δήμο Βουλιαγμένης-Βάρης. Δεν έχει πάρει τον λόγο ούτε μια φορά στα δημοτικά συμβούλια που συμμετείχε έως σήμερα).

Δεν θα ήταν σωστό να αδικήσουμε την εν λόγω υποψήφια, η οποία μπορεί ξαφνικά να μεταμορφωθεί σε κολοσσό της πολιτικής, αλλά αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο.

Το θέμα που εγείρεται, βέβαια, είναι αν τέτοιου είδους επιλογές εξυπηρετούν το ζητούμενο, που είναι η ανανέωση του πολιτικού δυναμικού και η εξιλέωση των πολιτικών δυνάμεων στα μάτια των πολιτών.

Εάν η ζάπλουτη υποψήφια σηματοδοτεί την αλλαγή νοοτροπιών, τότε πράγματι ο γιαλός είναι ίσιος, αλλά ο απλός κόσμος αρμενίζει στραβά, μα πολύ στραβά.