Εκλογικά εύθυμα και σοβαρά…

Η βασική διαφορά ανάμεσα στο τότε και το σήμερα έγκειται στο ότι σχεδόν από το σύνολο των αντίπαλων σημερινών δυνάμεων λείπουν οι τεκμηριωμένες ιδεοπολιτικές θέσεις και προτάσεις και πλεονάζουν τα ευκαιριακά, κατά κανόνα, πολιτικά σχήματα, με τα πιο απίθανα μείγματα προσώπων και τάσεων. Έτσι:

• Στον ΛΑΟΣ, μετά τις αποσκιρτήσεις των Άδ. Γεωργιάδη και Μ. Βορίδη, τα κενά καλύπτονται από τον πολιτικά έμπειρο Γ. Κύρτσο και τη Βάνα Μπάρμπα! Έτσι, στο πολιτικό μας στερέωμα συνυπάρχουν οι γαλαξίες με τις μαύρες τρύπες! Και πάλι, δηλαδή, η ψηφοθηρική επιστροφή σ’ ένα σταρ σίστεμ που μας παραπέμπει στα θέατρα του δρόμου του μαροκινού Μαρακές! Και αυτό βέβαια ισχύει για τα περισσότερα κόμματα!

• Προχωρώντας τώρα στα σοβαρότερα, σημειώνουμε το γενικό ξεγύμνωμα των περισσότερων κομμάτων κατά την ψηφοφορία του νομοσχεδίου για τις κρατικές επιχορηγήσεις τους. Έτσι, εκείνοι που με οριακή διαφορά υπερψήφισαν αυτό το ασυγχωρήτως προκλητικό νομοσχέδιο ουσιαστικά ευνόησαν και εκείνους που δήλωσαν «παρών» – «παρούσα» και τους σκοπίμως ή αδικαιολογήτως απόντες. Κι αυτό γιατί τελικά όλοι θα εισπράξουν το μερτικό τους από τις επιχορηγήσεις. Θα βρεθούν άραγε έστω και ελάχιστοι που θα επιστρέψουν στο μπατιρημένο Δημόσιο τα αχρεωστήτως καταβληθέντα;

• Τελικά και ο πρωθυπουργός μας και ο ΥΠΕΞ δεν έδωσαν καμιά εξήγηση στον ελληνικό λαό γιατί το Ιράν ανακοίνωσε ότι σταματά τη με ευνοϊκούς όρους πώληση πετρελαίου προς τη χώρα μας. Είναι περιττό να θυμίσουμε ότι η σημερινή κυβέρνηση προτίμησε να μετάσχει στο αμερικανονατοϊκό και κοινοτικό εμπάργκο εναντίον μιας χώρας που μεθοδικά και με ψευδή επιχειρήματα -όπως η κατασκευή πυρηνικών όπλων- επιλέγεται ως ο πιθανότερος δεύτερος στόχος για φονικές… «ανθρωπιστικές» επιδρομές, μετά το Ιράκ, γιατί όχι και τη Λιβύη… Δεν αποκλείεται λοιπόν και πάλι το Άκτιο, η Ανδραβίδα, η Σούδα και το Ακρωτήρι Χανίων, χωρίς τη συναίνεση του λαού μας, ν’ αποτελέσουν τη βάση εξόρμησης των φονικών «σταυροφοριών». Γιατί λοιπόν να μας ξαναδώσουν φτηνό πετρέλαιο οι Πέρσες; Μας το χρωστάνε;