ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΩΝ ΓΑΛΛΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
Ο σημερινός Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί μπήκε ηθελημένα με πολλή καθυστέρηση στον προεκλογικό αγώνα, επενδύοντας στο πλεονέκτημα του ασκούντος την εξουσία Προέδρου. Ο σοσιαλιστής υποψήφιος κατέκτησε εν τω μεταξύ στις δημοσκοπήσεις μια άνετη διαφορά τόσο στον πρώτο όσο και στον δεύτερο γύρο.
Η διαφορά μειώθηκε σημαντικά και σε αρκετές δημοσκοπήσεις ανετράπη για τα προγνωστικά του πρώτου γύρου. Ο σοσιαλιστής όμως υποψήφιος διατηρεί σταθερά το πλεονέκτημα στον δεύτερο γύρο. Υπολογίζει γι’ αυτό στη μεταφορά του συνόλου σχεδόν των ψήφων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς του Z. L. Melanchon, που είναι η μεγάλη έκπληξη των εκλογών. Η δύναμή του υπολογιζόταν συντηρητικά στο 6-7% του εκλογικού σώματος. Κατόρθωσε όμως, με τη δυναμική εκστρατεία του, να καταλάβει την τρίτη θέση, με ποσοστό 15% στις δημοσκοπήσεις.
Ο Z. L. Melanchon είναι πρώην σύντροφος του Hollande στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Αποχώρησε απ’ αυτό, καταγγέλλοντας την πολιτική του, και ετέθη επικεφαλής ενός ριζοσπαστικού Αριστερού κινήματος, που περιλαμβάνει και ό,τι απέμεινε από το άλλοτε κραταιό Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα.
Η άνοδός του εκφράζει και συμβολίζει τη ριζοσπαστικοποίηση που υπάρχει σ’ ένα σημαντικό μέρος της Γαλλικής κοινωνίας, αλλά και τη δυσπιστία προς την ηγεσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος και προσωπικά του σοσιαλιστή υποψηφίου, που ταυτίσθηκαν στο παρελθόν με τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές.
Ο Γάλλος Πρόεδρος δεν έχει μια παρόμοια εφεδρεία στον δεύτερο γύρο. Το κεντρώο κόμμα του Μπαϊρού ασκεί σ’ αυτόν εντονότατη κριτική και είναι αβέβαιο αν η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του (12% περίπου) θα ταχθεί υπέρ του σημερινού Προέδρου.
Το ίδιο πολύ ανταγωνιστικό κλίμα υπάρχει και στις σχέσεις με το κόμμα της Άκρας Δεξιάς της Μαρίν Λεπέν, το οποίο υποσκελίσθηκε στην τρίτη θέση από τον Melanchon. Η δύναμή του εκτιμάται σήμερα γύρω στο 13%. Είναι αβέβαιο, επίσης, πόσοι από τους ψηφοφόρους του θα σπεύσουν να υποστηρίξουν τον σημερινό Πρόεδρο.
Υπάρχουν, βεβαίως, τα θέματα των λαθρομεταναστών και της εσωτερικής ασφάλειας, που ήρθαν προσφάτως δραματικά πάλι στο προσκήνιο, μετά την εκτέλεση τριών Γάλλων στρατιωτικών και την επίθεση κατά Εβραϊκού σχολείου στην Τουλούζη από φανατικό Αλγερινό Μουσουλμάνο με Γαλλική υπηκοότητα.
Το κόμμα της Μαρίν Λεπέν είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στα θέματα αυτά και, προφανώς, βρίσκεται πιο κοντά στον Γάλλο Πρόεδρο απ’ ό,τι στον σοσιαλιστή υποψήφιο.
ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΕΝΤΟΝΩΝ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΩΝ
Όπως ήταν επόμενο, τα θέματα της πορείας της Ευρώπης και οι σχέσεις με τη Γερμανία βρέθηκαν στο επίκεντρο της προεκλογικής αντιπαραθέσεως. Ο σοσιαλιστής υποψήφιος άρπαξε την ευκαιρία που του έδωσε η σύμπλευση του Γάλλου Προέδρου με τη Μέρκελ για να επιτεθεί κατά της συντηρητικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Δεξιάς και να κατηγορήσει τον αντίπαλό του ότι κατέστησε τη Γαλλία ουραγό της Γερμανίας.
Πήρε, επίσης, θέση κατά του δημοσιονομικού Ευρωπαϊκού Συμφώνου και δήλωσε ότι, όταν θα έρθει στην εξουσία, δεν θα το υπογράψει και θα ζητήσει την επανεξέτασή του, με στόχο να το εξισορροπήσει με μια παράμετρο αναπτύξεως.
Ο Γάλλος Πρόεδρος υπεραμύνθηκε της πολιτικής του, κατηγορώντας τον σοσιαλιστή υποψήφιο ότι δημαγωγεί και ότι δεν έχει κανένα συνεκτικό οικονομικό σχέδιο τόσο για την Ευρώπη όσο και για τη Γαλλική οικονομία. Ανέλαβε, για τον σκοπό αυτό, σε συγχορδία με τους συνεργάτες του, ν’ αποδομήσει το προεκλογικό πρόγραμμα του αντιπάλου του, υποδεικνύοντας κενά, σιωπές σε κρίσιμα θέματα και αντιφάσεις.
Προσπαθεί επίσης να ανακαταλάβει το πατριωτικό πλεονέκτημα, απαντώντας στην κριτική για τη Γερμανία με συνεχείς αναφορές στην κληρονομιά του στρατηγού Ντε Γκωλ και στον ρόλο και την ευθύνη της Γαλλίας στο μεγάλο εγχείρημα της Ευρωπαϊκής ενοποιήσεως.
Μερικές εβδομάδες πριν από την κάλπη, δεν μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα ότι η μάχη έχει ήδη κριθεί. Υπάρχει ακόμη σημαντικός αριθμός αναποφάσιστων, όπως επίσης το ενδεχόμενο απρόβλεπτων γεγονότων, που μπορούν να επηρεάσουν την πορεία της προεκλογικής εκστρατείας και τη ροή των ψηφοφόρων προς τους δύο μονομάχους στον δεύτερο γύρο.
Ο Γάλλος Πρόεδρος έχει, πάντως, λίγο χρόνο στη διάθεσή του και μικρό περιθώριο ελιγμών για να αλλάξει τη φορά των πραγμάτων στον δεύτερο γύρο και να ανατρέψει το πλεονέκτημα του αντιπάλου του.
Σε κάθε περίπτωση, τα αποτελέσματα των Γαλλικών εκλογών, με τον ρόλο που παίζει η Γαλλία παραδοσιακά στην Ευρώπη, θα επηρεάσουν σημαντικά τις Ευρωπαϊκές εξελίξεις. Η σημερινή ασταθής ισορροπία, με την άτεγκτη εμμονή της Γερμανίας σε πολιτικές λιτότητας, δεν μπορεί να διαρκέσει. Τα μηνύματα ήδη έρχονται και από άλλες, μεγάλες, χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου.
Π. Δαφνομήλης