επί του πιεστηρίου
Να χάνει η κοινωνία το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Ανάσταση να μη βλέπει… Σκοτάδι ο ορίζοντας. Ψάχνει κάπου ν’ ακουμπήσει ο πολίτης… Να μπορέσει να κρατηθεί όρθιος…
Η Μεγάλη Εβδομάδα, το δράμα του Χριστού, να έχει τις απαντήσεις που ζητάει ο καθένας μας, είναι κάποιο βάλσαμο στην αγωνία που βιώνει. Μια κάποια χαραμάδα ελπίδας… Είθε…
Άραγε έχει πάρει χαμπάρι ο κ. Παπαδήμος ότι είναι πρωθυπουργός, ότι κυβερνά τη χώρα κατ’ εξουσιοδότηση της κυρίας «τρόικας», ή είναι απλώς τροχονόμος; Και μακριά από μας κάθε σκωπτική διάθεση. Αυτά που ζούμε καταγράφουμε… Και το έζησε όλη η χώρα την εβδομάδα που πέρασε… Βροχή έπεφταν στη Βουλή οι διατάξεις νομοσχεδίου, που ήταν καραμπινάτα ρουσφέτια. Βροχή και οι τροπολογίες που… ρύθμιζαν προσωπικές υποθέσεις. Με τον πρωθυπουργό να μην παίρνει χαμπάρι… Ή να μην τον υπολογίζουν οι υπουργοί. Και το Μαξίμου να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου… Ή του… αδιάβαστου… Κι όταν έγινε χαμός στις εφημερίδες και τα κανάλια, τότε θυμήθηκε ο κ. Παπαδήμος ότι είναι πρωθυπουργός… Και το μόνο που είπε ήταν ότι δεν θα κατατίθενται στο εξής τροπολογίες αν δεν τις γνωρίζει, αντί να πει το αυτονόητο, αυτό που περίμενε ο κάθε πολίτης μιας στοιχειωδώς ευνομούμενης χώρας. Ότι αποσύρονται όλες οι ρουσφετολογικές τροπολογίες. Και θα καλούσε τηλεσιγραφικά τους υπουργούς που είχαν δεχθεί να μπουν στα νομοσχέδιά τους άσχετες με τροπολογίες, διατάξεις (άρθρα) να τσακιστούν να τις… φάνε… Αλλά τι ζητάμε… Παπαδήμος είναι αυτός, δεν είναι Μόντι. Πολλά του ζητάμε…
Πονάει δόντι, κόβει κεφάλι… Αυτή είναι η μόνιμη συνταγή που εφαρμόζει και η κυβέρνηση Παπαδήμου, που έχει τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Επειδή το καλό μας το κράτος δεν μπορεί να φράξει τη μάνικα της φοροδιαφυγής, βρήκε την εύκολη λύση: να πληρώσει τα χρήματα που χάνει (κάποια αρκετά δισεκατομμύρια) ο κόσμος, των παγωμένων τον χειμώνα περιοχών της χώρας, εξισώνοντας την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης με αυτήν του πετρελαίου κίνησης, αύξηση δηλαδή 40%! Και πλέον δεν έχουν άλλη επιλογή οι οικογένειες της Φλώρινας, του Νευροκοπίου και άλλων νομών, που τον χειμώνα η θερμοκρασία κατεβαίνει στους 20 και 28 βαθμούς μείον, από το να γυρίσουν στη δεκαετία του ’50, στο μαγκάλι… και στα κούτσουρα… Που αποδεικνύονται πολύ πιο χρήσιμα, τελικά, από την κυβέρνησή μας… Και το ωραίο, ξέρετε ποιο είναι; Ότι περιμένουν οι πολιτικοί μας να τους ψηφίσουν οι πολίτες στις επικείμενες εκλογές. Μ’ αυτό το μυαλό να κοιμούνται…
Τρελαίνουν τον κόσμο… Τη μια μας λένε ότι πρέπει να πέσουν οι μισθοί και το μεροκάματο για να έχει η χώρα ανταγωνιστικότητα. Προχθές ο υπουργός Οικονομικών κ. Σαχινίδης δήλωσε ότι οι μισθοί Βουλγαρίας, Κροατίας και Εσθονίας δεν λύνουν το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας, απόδειξη ότι δεν υπήρξε αύξηση της παραγωγής, δεν κέρδισαν οι χώρες αυτές πελάτες. Τότε για ποιον λόγο, κ. Σαχινίδη, 31 μήνες τώρα, δεν κάνετε άλλη δουλειά από το να πετσοκόβετε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, με μια λέξη ζωές, πράξεις που οδήγησαν τον 77χρονο συνταξιούχο, να αυτοκτονήσει δύο μέτρα απέναντι από τη Βουλή;
Δεν μπορεί ο Αρχιεπίσκοπος να ασχολείται με φωτοβολταϊκά, λένε με κατηγορηματική διάθεση γνωστοί, μόνιμοι από καθέδρας κατήγοροι της Εκκλησίας. Όταν όμως αγοράζει (και μάλιστα με άνωθεν -κυβερνητικές- πιέσεις) η Εκκλησία κρατικά ομόλογα και μετοχές της Εθνικής Τράπεζας (όπου έχουν γίνει τραπουλόχαρτα) καλά κάνει… Ας το έχει υπόψη ο κάθε πολίτης για να μην παγιδεύεται απ’ αυτούς που θέλουν να γκρεμίσουν τα πάντα -και ήδη τα έχουν πάει πολύ καλά στη γενική κατεδάφιση- και της Εκκλησίας συμπεριλαμβανομένης…