Διεθνές Οικονομικό Βαρόμετρο
1
Η παλαιότερη πρόταση του γάλλου Προέδρου Νικολά Σαρκοζί, για επιβολή φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, φαίνεται ότι τελικά πολύ γρήγορα θα υιοθετηθεί από την ΕΕ. Η πρόταση αυτή του γάλλου Προέδρου έχει υποβληθεί από το 2010 και συνεχώς την επαναφέρει ο Σαρκοζί, αλλά μέχρι τώρα αντιδρούσε με πείσμα η κ. Μέρκελ, η οποία επ’ ουδενί λόγο έδινε τη συγκατάθεσή της για τη φορολόγηση της ασύδοτης απατεωνίστικης χρηματοπιστωτικής αγοράς. Προ ημερών ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε δήλωσε ότι σύντομα θα επιβληθεί ο φόρος αυτός. Έτσι οι συναλλαγές της χρηματοπιστωτικής αγοράς, που φτάνουν σε αρκετά δισ. δολάρια καθημερινά, δεν θα είναι εντελώς ασύδοτες και τόσο πολύ κερδοφόρες. Όταν η πιο μικρή συναλλαγή στους άλλους κλάδους της οικονομίας φορολογείται αγρίως από την άμεση και έμμεση φορολογία σε όλα τα κράτη, είναι ανήθικο και προκλητικό συναλλαγές δισεκατομμυρίων να παραμένουν ασύδοτες από φορολογική μεταχείριση. Το επιχείρημα όλων των απατεώνων που διακινούν αυτό το χρήμα, είναι ότι τα χρήματα αυτά διατίθενται τάχα για επενδύσεις και πρέπει να τυχαίνουν ευνοϊκής μεταχείρισης. Είναι μια από τις απάτες που μεταχειρίζονται αυτοί που κινούν την χρηματοπιστωτική αγορά και οι απάτες τους είναι τόσο πολλές, που κατέληξαν στο να προκαλέσουν τη σημερινή οικονομική κρίση.
2
Μετά το «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους και την εξακολούθηση της δανειοδότησης της Ελλάδος από την «τρόικα», το ελληνικό χρέος σταθερά πλέον περνάει στις χώρες της Ευρωζώνης, ενώ η συμμετοχή τού ιδιωτικού τομέα μειώνεται δραστικά. Έτσι υπολογίζεται ότι το 2016, δηλαδή περίπου σε 5 χρόνια, ο ιδιωτικός τομέας θα έχει στα χέρια του ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου, των οποίων η αξία μόλις και θα φτάνει στα 90 δισ. ευρώ, εφόσον μέχρι τη χρονιά εκείνη δεν θα μπορέσει η Ελλάδα (και αυτό είναι βέβαιο) να αρχίσει δανεισμό από την ελεύθερη χρηματοπιστωτική αγορά. Όλες οι προβλέψεις συγκλίνουν ότι το 2016 η Ελλάδα θα χρωστάει στο ΔΝΤ και στις χώρες της Ευρωζώνης συνολικά 225 δισ. ευρώ, δηλαδή περίπου τα 2/3 του συνολικού δημόσιου χρέους θα είναι στα χέρια της «τρόικας». Αυτό θα σημάνει την πλήρη υποδούλωση της Ελλάδας στις όποιες απαιτήσεις του ΔΝΤ και των χωρών της Ευρωζώνης, οι οποίες συνεχώς θα γίνονται όλο και περισσότερο πιεστικές με βάση τα Μνημόνια που ήδη έχουν τεθεί σε εφαρμογή. Και ενώ από την πλευρά των επιτοκίων δεν έχουμε κανένα σοβαρό κέρδος από τη δανειοδότησή μας μέσω της «τρόικας», έχουμε όλα τα μειονεκτήματα των πανίσχυρων οργάνων που οικοδομεί η Ευρωζώνη για τις δανειοδοτούμενες χώρες-μέλη της. Και τις υποχρεώσεις που θα απορρέουν πλέον από τις απαιτήσεις των κρατών-δανειστών μας. Οι χρηματοπιστωτικές αγορές όμως προκειμένου να δανείσουν δεν έχουν το δικαίωμα να επιβάλουν Μνημόνια.
3
Όλες οι προβλέψεις των αναλυτών, συγκλίνουν στο γεγονός ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί και τρίτο δάνειο στήριξης από το τέλος του 2015, καθώς λόγω της ύφεσης δεν θα καταστεί δυνατόν να πετύχουμε ουσιώδη αύξηση των εσόδων του κράτους, ώστε να δημιουργηθούν πρωτογενή πλεονάσματα στον κρατικό προϋπολογισμό. Ενώ οι κρατικές δαπάνες συνεχώς θα αυξάνονται από τις πολλαπλές ανάγκες κυρίως του ασφαλιστικού μας συστήματος. Το κούρεμα των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου, που κατέχουν τα ασφαλιστικά ταμεία και η μείωση των εσόδων τους, λόγω της ύφεσης και της ανεργίας, θα δημιουργήσουν τεράστια ελλείμματα στα ασφαλιστικά ταμεία, που σύμφωνα με πολλούς έγκυρους οικονομολόγους, οι δανειακές ανάγκες του ελληνικού Δημοσίου θα αυξηθούν κατακόρυφα και αυτό θα οδηγήσει στη μείωση των συντάξεων σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Στην περίπτωση αυτή δύο λύσεις υπάρχουν. Η πρώτη λύση είναι εφαρμογή δεύτερου κουρέματος του χρέους που θα περιλαμβάνει ασφαλώς και το χρέος προς την «τρόικα». Τη λύση αυτή την προβλέπει και το ΔΝΤ. Η δεύτερη λύση είναι ένα χρεοστάσιο που ενδεχόμενα να κηρύξει η Ελλάδα, αν στο μεταξύ δεν έχει ακολουθήσει αναπτυξιακή πολιτική και πολιτική αξιοποίησης του πλούτου της. Είναι η μόνη ελπιδοφόρος λύση για τον ελληνικό λαό είναι η ανάπτυξη.