Διαδοχική ταλαιπωρία
Εδώ αρχίζει να… ορθώνει το ανάστημά του το τέρας της γραφειοκρατίας, που μοιάζει να θέλει να τον τιμωρήσει επειδή… διανοήθηκε να βγει στη σύνταξη.
Η έννοια της λέξης «διαδοχική» σε κάθε ενέργεια, δράση, κίνηση ή πράξη έχει το νόημα ότι η επόμενη πρωτοβουλία πραγματοποιείται αμέσως ή ύστερα από μικρό χρονικό διάστημα. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η διαδοχικότητα παύει να υφίσταται και τότε έχουμε απλώς… απονομή σύνταξης σε απόμαχο που έχει ασφαλιστεί σε περισσότερα από ένα ασφαλιστικά ταμεία.
Σήμερα, στην ηλεκτρονική χιλιετία, κάποια ασφαλιστικά ταμεία εξακολουθούν να λειτουργούν με ρυθμούς εποχής του αραμπά. Πώς αλλιώς αιτιολογούνται καθυστερήσεις ενός και πλέον έτους για την έκδοση των δικαιολογητικών της διαδοχικής ασφάλισης; Πώς να πιστέψει κανείς ότι φάκελοι κάνουν τρεις και πλέον μήνες για να «ταξιδέψουν» από το ένα ασφαλιστικό ταμείο στο άλλο;
Στις μέρες μας, που η ανέχεια αποτελεί σκληρή πραγματικότητα, που οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, οι απολύσεις και η ύφεση είναι μόνιμος εφιάλτης για όλους, κάποιοι εξακολουθούν να μην πράττουν τα απλά και αυτονόητα. Κάποιοι στην κορυφή της πυραμίδας της δημόσιας διοίκησης, εγκλωβισμένοι στην αλαζονεία τους, αρνούνται να αναζητήσουν λύση στο πρόβλημα και καλύπτονται πίσω από την «έλλειψη προσωπικού». Κι όμως, η απόδοση του υπάρχοντος προσωπικού δεν αποτελεί την καρδιά του προβλήματος.
Είναι, άραγε τόσο δύσκολο οι ασφαλιστικώς ενήμεροι να κλείνουν ένα ραντεβού με τον ασφαλιστικό τους φορέα, όπου θα γίνεται επί τόπου η καταμέτρηση ενσήμων και θα τους χορηγείται βεβαίωση για τον επόμενο ασφαλιστικό φορέα;
Είναι άραγε τόσο δύσκολο, όπως πραγματοποιήθηκε απογραφή συνταξιούχων, να γίνει και απογραφή των διαδοχικώς ασφαλισμένων, καθώς και του χρόνου ασφάλισής τους, ώστε όταν χρειαστεί να είναι έτοιμη η καταμέτρηση;
Ασφαλώς και δεν είναι. Το πραγματικά δύσκολο είναι να πολεμήσεις αρτηριοσκληρωτικές νοοτροπίες που αντιστέκονται στην κοινή λογική. Να πολεμήσεις όλους εκείνους, δηλαδή, που θεωρούν το κράτος φέουδό τους και τους πολίτες υπηκόους τους.