ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ;

Η θέση αυτή είναι η μοναδική ορθόδοξη, και ασφαλώς θα αποτελέσει μεγάλο επίτευγμα εάν υλοποιηθεί από την κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές, είτε μονοκομματική είτε κυβέρνηση συνεργασίας. Ο πρόεδρος της ΝΔ ο οποίος έχει απολέσει ήδη τον τίτλο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης καθώς αποτελεί τον πυλώνα στήριξης της σημερινής κυβέρνησης, φαίνεται να στηρίζει τις προσδοκίες του για ανάπτυξη στην ανακήρυξη και εκμετάλλευση της ελληνικής ΑΟΖ.

Πράγματι, όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν στο γεγονός ότι το ελληνικό έδαφος της ηπειρωτικής, της νησιωτικής και θαλάσσιας ελληνικής περιοχής περικλείει σημαντικό πλούτο σε πηγές ενέργειας (φυσικό αέριο και πετρέλαιο) οι οποίες για πολλούς και διαφόρους λόγους μέχρι τώρα έχουν παραμείνει ανεκμετάλλευτες από την ελληνική εξουσία. Και τούτο γιατί όπως η ελευθερία, έτσι και η ανάπτυξη θέλει τόλμη και αρετή. Και το ελληνικό πολιτικό σύστημα, από την εποχή της λήξης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι σήμερα, δεν έχει να επιδείξει ούτε τόλμη ούτε αρετή. Προπαντός από τη μεταπολίτευση του 1974 μέχρι σήμερα, επικράτησε και επικρατεί ακόμη μια μονοδιάστατη εξωτερική πολιτική, που καταφανώς επηρεάζει αποφασιστικά όλες τις αποφάσεις των κυβερνήσεων και στους τομείς της οικονομίας.

Σύμφωνα με αποχρώσες ενδείξεις, τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που υπάρχουν στην ελληνική ΑΟΖ φτάνουν σε αξία τα 9 τρισ. δολάρια. Και φυσικά όλη αυτή η αξία δεν θα περιέλθει στην Ελλάδα. Θα έχουν μερίδιο και όσοι θα λάβουν μέρος στις ερευνητικές εργασίες, στην προμήθεια του αναγκαίου εξοπλισμού και στην προώθηση του προϊόντος στις διεθνείς αγορές. Ασφαλώς όμως θα μείνει αρκετά σημαντικό έσοδο για την Ελλάδα. Και με τα έσοδα αυτά ευελπιστεί πολύ δικαιολογημένα ο πρόεδρος της ΝΔ να προβεί και στην εξόφληση του δημοσίου χρέους και στην εξάλειψη των ελλειμμάτων της δημοσιονομικής διαχείρισης. Από πλευράς ΝΔ, και σύμφωνα με τα όσα έχει υποστηρίξει ο κ. Σαμαράς, η ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ και η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων που υπάρχουν σε αυτήν, αποτελούν τον μοναδικό πυλώνα στον οποίο θα στηριχθεί μια αναπτυξιακή πορεία. Πολλοί αμφισβητούν την ικανότητα της Ελλάδος να ακολουθήσει αναπτυξιακή πολιτική μέσα στο πλαίσιο των μέτρων που απορρέουν από τα Μνημόνια της «τρόικας».

Ο κ. Σαμαράς σε πρόσφατη ομιλία του και στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τη στροφή που έκανε υπέρ της νέας δανειακής σύμβασης και του Μνημονίου της, είπε τα εξής αμίμητα: «Χωρίς την ομπρέλα της ΕΕ δεν θα μπορέσουμε ούτε να ανακηρύξουμε την ΑΟΖ ούτε να εκμεταλλευτούμε τον πλούτο που περιέχει».

Έχει μεγάλο σφάλμα ο κ. Σαμαράς σ’ αυτήν του την διαπίστωση. Η Κύπρος ανακήρυξε την ΑΟΖ χωρίς τη στήριξη της ΕΕ και μόνο με τη στήριξη του Ισραήλ. Η ΕΕ ούτε εξέφρασε αντιρρήσεις ούτε πίεσε προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ο κ. Σαμαράς αγνοεί ακόμη ότι η πολιτική των συνεχών υποχωρήσεων είναι αυτή που δεν μπορεί να μας προστατεύσει πλέον, καθώς οι νέοι γεωπολιτικοί συσχετισμοί υπαγορεύουν καινούργια συμπεριφορά; Η ΝΔ καθόλη την προεκλογική περίοδο θα βρίσκεται αναγκασμένη να απολογείται για τις δεσμεύσεις Σαμαρά, που ανέλαβε με τις γνωστές δύο επιστολές του προς την «τρόικα». Και ασφαλώς πολύ δύσκολα θα μπορέσει να δικαιολογήσει απέναντι στον αγανακτισμένο λαό αυτήν τη στροφή που δείχνει ελάχιστη δύναμη αντίστασης.

Σήμερα η μονοδιάστατη πολιτική έχει πλέον εγκαταλειφθεί και έχουν δημιουργηθεί τεράστια συμπλέγματα συμφερόντων μεταξύ κρατών που άλλοτε ήσαν εντελώς άγνωστα στη διεθνή σκηνή. Η Κίνα κρατάει όμηρο την οικονομία των ΗΠΑ, αφού το 1/3 του δημοσίου χρέους της βρίσκεται σε κινέζικα χέρια. Οι ΗΠΑ απεφάσισαν εμπάργκο σε βάρος του Ιράν λόγω των πυρηνικών εξοπλισμών του. Η ΕΕ θέλησε να ακολουθήσει αυτήν την πολιτική του εμπάργκο. Τότε τα κράτη που είναι υποχρεωμένα να εισάγουν μεγάλες ποσότητες πετρελαίου, όπως για παράδειγμα, η Γαλλία, η Πολωνία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ελλάδα, η Πορτογαλία και άλλες χώρες, ξεσηκώθηκαν ενάντια στην απόφαση των ΗΠΑ και της ΕΕ, και ανάγκασαν και τον Ομπάμα και τον Μπαρόζο να δηλώσουν ότι το εμπάργκο δεν ισχύει για τις παραπάνω χώρες. Έτσι μια σοβαρή ενεργειακή κρίση αποφεύχθηκε στην Ευρώπη. Αυτά σημαίνουν ότι ο συσχετισμοί των δυνάμεων διαμορφώνονται πλέον με δύο κριτήρια. Την οικονομική ισχύ και τις ενεργειακές ανάγκες. Τα ίδια κριτήρια, οικονομικά και γεωπολιτικά, επικράτησαν και κατά τον σχεδιασμό και την κατασκευή των αγωγών μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου από την Ασία προς την Ευρώπη. Η ΕΕ και η Ευρωζώνη έπαυσαν πλέον να ακολουθούν μονοδιάστατη πολιτική στον ενεργειακό τομέα, καθώς οι τιμές της ενέργειας είναι σήμερα πολύ υψηλές και πιεστικές για την ευρωπαϊκή οικονομία. Γι’ αυτό η πολιτική της ΕΕ στον τομέα της ενέργειας είναι άκρως χαλαρή και δεν ακολουθεί πλέον τυφλά τα προστάγματα της Ουάσινγκτον. Αυτές οι νέες τάσεις που εμφανίζονται τα τελευταία χρόνια είναι που διευκολύνουν και τους χειρισμούς τής όποιας μετεκλογικής κυβέρνησης στα θέματα της άριστης για τη χώρα μας εκμετάλλευσης του ενεργειακού μας πλούτου. Και ίσως εάν ο κ. Σαμαράς αποφασίσει τελικά να ανατρέψει τη μονοδιάστατη πολιτική της Ελλάδος, θα το πετύχει ευκολότερα και χωρίς τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή πριν από μερικά χρόνια, σε μια παρόμοια προσπάθειά της. Αν το υπέδαφος ή η υποθαλάσσια περιοχή της Ελλάδος αποδειχθούν πλούσια σε πηγές ενέργειας, είναι βέβαιο ότι η ΕΕ δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να συμπεριλαμβάνει στου κόλπους της την Ελλάδα, όπως δεν έχει κανένα πρόβλημα και για την Κύπρο.

Τι μπορούμε να περιμένουμε από τις προσεχείς βουλευτικές εκλογές; Παρά το γεγονός ότι δεν έχει ακόμη καθοριστεί η ακριβής ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών και παρά τις πιέσεις των δανειστών μας και της «τρόικας» για αναβολή και μακροημέρευση της ευπειθέστατης κυβέρνησης Παπαδήμου, φαίνεται ότι το πιθανότερο είναι να διεξαχθούν τον Μάιο. Εκτός της ΑΟΖ, οι εκλογές αυτές θα είναι πραγματικά οι πλέον αποφασιστικές για το μέλλον της χώρας από την εποχή της μεταπολίτευσης. Ο ελληνικός λαός θα κληθεί με την ψήφο του να διορθώσει και τις εκτροπές που παρουσιάζονται σήμερα στο πολιτικό σκηνικό και στον οικονομικό τομέα. Γι’ αυτό και η ψήφος του ελληνικού λαού αυτήν τη φορά θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική. Και τούτο γιατί, πέρα από τις δυσκολίες που παρουσιάζουν τα σημερινά προβλήματα, έχουμε και την τρομοκρατική πολιτική ορισμένων κομμάτων. Αλλά και τα χωρίς νόημα ψευτοδιλήμματα και ψευτοϋποσχέσεις που σερβίρουν στον λαό. Το πρώτο μέλημα των ψηφοφόρων θα πρέπει να είναι η αποκατάσταση της δημοκρατίας, που η λειτουργία της αυτήν τη στιγμή έχει ανασταλεί στην Ελλάδα. Πρέπει να πετύχουμε με τις εκλογές αυτές την ευθυγράμμιση του λαϊκού αισθήματος με τη δύναμη που θα έχει κάθε κόμμα στη νέα Βουλή. Δεν είναι πλέον νοητό το ΠΑΣΟΚ, που έχει τόσο συρρικνωθεί από πλευράς λαϊκής βάσης, να διαθέτει στη σημερινή Βουλή πλειοψηφία και να επιδιώκει την παράταση της ζωής αυτής της Βουλής, που βρίσκεται σε πλήρη δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα. Αυτή είναι η μεγάλη εκτροπή του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, που πρέπει να διορθωθεί με την ψήφο του λαού.

Ένα δεύτερο που μπορούμε να περιμένουμε από τις προσεχείς εκλογές είναι η αναβάθμιση της ποιότητας των βουλευτών. Έξω από τη νέα Βουλή πρέπει να μείνουν οι βουλευτές που στερούνται ήθους και εντιμότητας. Αυτοί που προσπαθούν να εξυπηρετήσουν συμφέροντα ορισμένων -και φυσικά και τα προσωπικά τους- και αδιαφορούν για τα συμφέροντα του λαού.

Έξω από τη νέα Βουλή πρέπει να μείνουν οι ανεπάγγελτοι στη ζωή, που βρήκαν ως επάγγελμα το βουλευτιλίκι και σιτίζονται στο «πρυτανείο» με έξοδα των φορολογουμένων.

Τα πρώτα θέματα που πρέπει να ρυθμίσει η νέα Βουλή είναι η άρση της ασυλίας των βουλευτών και κυρίως για τους δωροφάγους βουλευτές, που πρέπει να λογοδοτήσουν και όχι να καλύπτονται. Γιατί, μέχρι σήμερα, η κάλυψη με τη μέθοδο της ασυλίας γίνεται από όλα τα κόμματα. Και αυτό είναι σε βάρος του νόμου, γιατί ο νόμος παρέχει ασυλία μόνο για όσα αδικήματα διαπράττει ο βουλευτής κατά την ενάσκηση των βουλευτικών του καθηκόντων (κατηγορία εναντίον ενός προσώπου κατά την ομιλία του στη Βουλή που δεν ευσταθεί κ.λπ.) και όχι για τα ποινικά. Η ασυλία δεν πρέπει να χορηγείται σε περιπτώσεις χρηματισμού. Επίσης, εκτός της νέας Βουλής πρέπει να μείνουν οι γόνοι πολιτικών οικογενειών και όχι να καθίστανται ισόβιοι βουλευτές.

Εκτός Βουλής πρέπει να παραμείνουν και όσοι στην τελευταία διετία ψήφιζαν κοιμώμενοι μέσα σε μια νύχτα φριχτά αντιλαϊκά μέτρα, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα μόνο των δανειστών μας και θυσιάζοντας τον λαό. Οι Μνημονιάκηδες δεν πρέπει να βρουν θέση στη νέα Βουλή. Ο λαός πρέπει να αναθέσει τη διακυβέρνηση της χώρας στα κόμματα που πονάνε για τα συμφέροντα της πατρίδας και του ελληνικού λαού. Στα κόμματα που παρέμειναν σε σταθερή αντιμνημονιακή πορεία και υπερασπίστηκαν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.