Διεθνές Οικονομικό Βαρόμετρο
1
Στον δρόμο που χάραξε η Ελλάδα μπαίνει «θριαμβευτικά» και η Πορτογαλία. Και εκεί τα προγράμματα της «τρόικας» και τα μέτρα που απαιτούνται είναι όλο και σκληρότερα. Η λιτότητα μέχρι εξαθλίωσης τείνει να γίνει καθεστώς σε ολόκληρο τον ευρωζωνικό Νότο: Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία και προσεχώς και η Γαλλία δημιουργούν μια τεράστια ζώνη χαμηλού εργατικού κόστους και υψηλής ανεργίας. Τη ζώνη αυτήν τη χρειάζεται το Δυτικό σύστημα και πολύ περισσότερο η Ευρωζώνη, που λόγω υψηλής ισοτιμίας του ευρώ παρουσιάζει καθίζηση της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων της στις διεθνείς αγορές. τελικά οι παραπάνω χώρες θα φτάσουν τις μηνιαίες αποδοχές των εργαζομένων στα 200 ευρώ για part-time απασχόληση, που πιθανόν να είναι και για οκτάωρη απασχόληση. Όπως ακριβώς συμβαίνει και σήμερα, που το οκτάωρο έγινε 12 ώρες σε πάρα πολλές επιχειρήσεις. Οι τάσεις που παρατηρούνται σήμερα είναι λουκέτα στις επιχειρήσεις – αύξηση της ανεργίας – μισθοί πείνας. Γι’ αυτό οι στρόφιγγες των τραπεζών έκλεισαν για παροχή δανείων. Στην Ελλάδα αυτό το ζούμε δυόμισι χρόνια τώρα. Από το προηγούμενο έτος το ζούνε και οι Πορτογάλοι και οι Ισπανοί. Και σύντομα θα το βιώσουν και οι κάτοικοι της Ιταλίας και αργότερα της Γαλλίας και ειδικά των νοτίων περιφερειών των χωρών αυτών. Το ευρωπαϊκό σκάφος θαλασσοδέρνει σε μεγάλη τρικυμία για τους λαούς. Η Ελλάδα αργοπεθαίνει (άραγε θα επαληθευτούν οι στίχοι που λένε ότι «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει»;), η Πορτογαλία σύντομα θα ζητήσει «κούρεμα» του χρέους της (PSI), ενώ για την Ισπανία επικρατεί πλήρης αβεβαιότητα αν θα μπορέσει να το βγάλει πέρα για να βγει από την κρίση.
2
Πορτογαλία και Ισπανία αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με τη χώρα μας. Υψηλά ελλείμματα, υπερχρέωση και έλλειψη ρευστότητας στην αγορά. Οι πιστώσεις προς επιχειρήσεις και νοικοκυριά μειώθηκαν κατά 3,3% τον προηγούμενο μήνα στην Πορτογαλία και κατά 3,3,% στην Ισπανία. Αυτή η έλλειψη ρευστότητας οδηγεί σε λουκέτα (πτωχεύσεις ή διάλυση επιχειρήσεων), σε πτώση των δημοσίων εσόδων και σε αύξηση της ανεργίας. Οι αιτήσεις πτώχευσης κατά την περσινή χρονιά διπλασιάστηκαν και έφτασαν στις 10.000 στην Πορτογαλία, ενώ στην Ισπανία παρουσίασαν αύξηση κατά 12%. Τα ποσοστά ανεργίας έχουν οργιάσει από την έναρξη της κρίσης (2007). Στην Ισπανία, που επί αρκετά χρόνια είχε υπερβολικό ποσοστό ανεργίας, τώρα η καταγεγραμμένη και μη λίγο απέχει από το τρομερό ποσοστό του 30%! Μόνον από την Ελλάδα απειλείται η πρωτιά αυτή της Ισπανίας. Στην Πορτογαλία, που η ανεργία βρίσκεται αρκετά χαμηλά, τον Ιανουάριο 2012 έφτασε στο 14,8%. Πριν από μερικές μέρες η μεγάλης κυκλοφορίας ισπανική εφημερίδα «El Pais», που κυκλοφορεί σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, δημοσίευσε ένα άρθρο που αποτυπώνει την ευρωζωνική πραγματικότητα. Ο τίτλος του άρθρου «1.000 ευρώ. Ο μισθός των ονείρων!». Όνειρο απατηλό θα είναι εντός ολίγου ο μισθός των 1.000 ευρώ μηνιαία. Στην Ελλάδα ο μισθός 1.000 ευρώ σύντομα (ίσως από τον προσεχή Ιούνιο) θα αποτελεί ανάμνηση στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Θα διατηρηθεί ίσως για τους «Ηρακλείς του συστήματος», που πάντα θα αγωνίζονται για τη διατήρηση των κεκτημένων του κατεστημένου!
3
Στη διεθνή έννομη τάξη ισχύει η σύμβαση για την καταπολέμηση της δωροδοκίας σε διεθνείς επιχειρηματικές συναλλαγές. Η σύμβαση αυτή, την οποίαν έχει υπογράψει και η χώρα μας, ισχύει από την αρχή του 2000 και ο ΟΟΣΑ, που παρακολουθεί την εφαρμογή της από τα κράτη που μετέχουν, στην πρόσφατη έκθεσή του σημειώνει ότι οι δωροδοκίες που έχουν διαπράξει ελληνικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό παραμένουν ατιμώρητες και ουδέποτε μέχρι σήμερα έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για το αδίκημα αυτό της δωροδοκίας! Ίσως στη χώρα μας η πολιτική ηγεσία στο σύνολο της να πιστεύει ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Και εδώ ακριβώς είναι η μεγάλη πλάνη, που έφερε την Ελλάδα στην κορυφή της διαφθοράς. Εδώ η δωροδοκία και η δωροληψία από πολιτικούς, οικονομικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες έχει καταστεί πλέον γενικευμένη πρακτική, ενώ επικρατεί η αρχή «έγκλημα και ατιμωρησία». Όμως μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν μπορεί να οικοδομηθεί κράτος δικαίου. Έτσι αναγκαστικά και οι νομιμόφρονες πολίτες καταφεύγουν στους «δωροφάγους» παράγοντες για να μπορέσουν να επιτύχουν το νόμιμο και μόνον!