Τους πήρε τα λεφτά και τους δίνει ψίχουλα
Αυτό σημαίνει το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν φυσικά πρόσωπα. Που βέβαια δεν είναι όλοι πλούσιοι, επενδυτές που τζογάρουν σε ομόλογα.
Είναι πάρα πολλές χιλιάδες, θα λέγαμε, οι τραγικές περιπτώσεις ανθρώπων που επένδυσαν για τα γηρατειά τους το εφάπαξ τους και κάποιες οικονομίες που είχαν σε ομόλογα, εμπιστευόμενοι το ελληνικό κράτος… Και τώρα όχι μόνο τους ΚΛΕΒΕΙ τα μισά (53%), αλλά και τους δίνει ως… αντίδωρο τον χρόνο, και θα περιμένουν το… 2042, μετά 30 χρόνια δηλαδή, για να πάρουν την επιστροφή των ΔΙΚΩΝ τους χρημάτων, όσοι βέβαια έχουν απομείνει…
Η φωτοτυπία εκκαθάρισης ως προς τη ρύθμιση των ομολόγων που έχουν, μετά το «κούρεμα», αποτελεί τον αδιάψευστο μάρτυρα της… μεγαλοψυχίας της κυβέρνησης, που εκπροσωπεί το κράτος μας απέναντι στους πολίτες του, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά του και πήραν ελληνικά ομόλογα.
Χαρακτηριστική και δραματική η περίπτωση. Πρόκειται για δύο αδέλφια, ηλικίας 84 χρονών ο ένας και 82 ο άλλος, που διέθεσαν τις οικονομίες μιας ζωής, 180.000 ευρώ.
Τους το πρότεινε η τράπεζα, στην οποία είχαν τοποθετήσει σε καταθέσεις τα χρήματα αυτά. Θα έχετε, τους είπαν οι αρμόδιοι, μεγαλύτερο τόκο, από 6% θα πάρετε 8%…
Τα ομόλογα που πήραν έληγαν στις 20 Φεβρουαρίου 2012. Και την ώρα που έληγαν έπεσε ο… κεραυνός και τους κατέστρεψε…
Σύμφωνα με την κατάσταση που δημοσιεύουμε, θα παίρνουν από το 2023 κάθε χρόνο 2.000 ευρώ μέχρι το (κρατηθείτε) 2042! Τι αξία θα έχουν τότε; Σίγουρα θα έχουν υποστεί άλλο ένα… «κούρεμα».
Τι θα πει σʼ αυτούς τους δύο υπερήλικες ο πρωθυπουργός, οι αρχηγοί των μεγάλων κομμάτων, ότι κακώς εμπιστευθήκατε τις αποταμιεύσεις σας στο κράτος σας; Ότι είναι κοινός απατεώνας. Έχει κανείς την παραμικρή αντίρρηση; Να μη θυμώσουν, να μη βγουν στους δρόμους;
Στην ίδια μοίρα είναι πάρα πολλοί, που έκαναν το ίδιο λάθος. Και τώρα… βλαστημάνε την ώρα και τη στιγμή που δεν έβγαλαν και αυτοί έξω τα λεφτά τους, όπως έκαναν τόσα λαμόγια, μεγαλοκλέφτες του Δημοσίου, ανάμεσά τους και αρκετοί επώνυμοι πολιτικοί μας.
Είναι πολλά τα γεμάτα οργή, θυμό και παράπονα τηλεφωνήματα που παίρνουμε, που διαμαρτύρονται γιʼ αυτήν τη ληστεία που υφίστανται από τους ανάλγητους που κυβερνούν…
Δεν θα μείνουν
με σταυρωμένα τα χέρια
Είναι αποφασισμένοι να αντιδράσουν, να μην κάτσουν να τους σφάξει ο… αγάς. Ήδη έχουν συστήσει έναν προσωρινό σύλλογο και το βράδυ της περασμένης Τετάρτης συγκεντρώθηκαν στο δημαρχείο της Κηφισιάς 1.500 άτομα, όλοι τους απλοί, αγανακτισμένοι άνθρωποι, κάθε άλλο παρά πλούσιοι. Είχαν πάρει ομόλογα από 50.000 μέχρι 100.000 ευρώ. Και τώρα χάνουν τα περισσότερα.
Και ό,τι απομείνει θα το πάρουν μετά από 30 χρόνια.
Καταθέτουν αγωγές
Στο μεταξύ, πρόκειται να καταθέσουν αγωγές κατά του ελληνικού Δημοσίου, αλλά θα προσφύγουν και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια και όπου αλλού, μη έχοντας εμπιστοσύνη στα ελληνικά δικαστήρια. Επίσης θα στραφούν και κατά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο. Δεν μπορεί, λένε, το κράτος να καλύπτει τη χασούρα των τραπεζών από το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων και εμείς να είμαστε τα κορόιδα. Σε ανάλογες κινήσεις στρέφονται και Ευρωπαίοι –ήδη έχουν γίνει συγκεντρώσεις στη Γερμανία– που πήραν ελληνικά ομόλογα.
Μπούμερανγκ θα τους βγει
Οι επιπτώσεις αυτής της ληστείας στην ελληνική οικονομία θα είναι τραγικές. Θα διώξει καταθέσεις και θα αποτρέψει όποιον έχει λεφτά έξω να τα φέρει στην Ελλάδα. Όλα αυτά κανένας απʼ εκείνους τους οικονομικούς εγκεφάλους που χρησιμοποιήσαμε δεν τα σκέφτηκε, δεν επισήμανε τις συνέπειες του «κουρέματος» των ομολόγων που έχουν φυσικά πρόσωπα;
Τι πρέπει να γίνει
Η επίλυση του προβλήματος των φυσικών προσώπων έχει κομβική σημασία για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών στο ελληνικό κράτος.
Κατʼ αρχάς είναι σημαντικό να βρεθεί αμέσως λύση αποζημίωσης για τους μικροαποταμιευτές στο πλαίσιο της εγγύησης των καταθέσεων, όπως άλλωστε επανειλημμένως έχει υποσχεθεί ο υπουργός Οικονομίικών.
Για μεγαλύτερα ποσά –και εφόσον η λύση δεν μπορεί να πάρει τη μορφή αποζημίωσης, καθώς κάτι τέτοιο, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης, θα ανέτρεπε τη διαδικασία του PSI στο σύνολό της– θα πρέπει να εξεταστούν και άλλες δυνατότητες. Μια λύση μπορεί να προέλθει από κίνητρα συμμετοχής των πληγέντων ομολογιούχων σε μια νέα τοποθέτηση που θα ξαναδημιουργήσει τα χαμένα εισοδήματα και το χαμένο κεφάλαιο των φυσικών προσώπων.
Η νέα αυτή τοποθέτηση θα μπορούσε να επιδοτηθεί από τον τραπεζικό τομέα, από το ελληνικό Δημόσιο ή από την Ευρωπαϊκή Ένωση και ο αποκλειστικός σκοπός της θα ήταν η αναπλήρωση των απωλειών από τη συμμετοχή των φυσικών προσώπων στο PSI.
Λύσεις που βασίζονται σε αυτό το πλαίσιο μπορούν να προέλθουν είτε από το τραπεζικό σύστημα είτε από την πραγματική οικονομία και θα είχαν άμεσο αντίκτυπο στην προώθηση της ανάπτυξης, πράγμα που όλοι οι πολιτικοί φορείς πιστεύουν ότι πρέπει να είναι η επείγουσα προτεραιότητα μετά το PSI. Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να υπάρχει βούληση και διάθεση για συνεργασία και συλλογική προσπάθεια. Άλλωστε, όπως λέει και ένα αγγλικό ρητό, όπου υπάρχει η θέληση, υπάρχει και ο τρόπος.