Σε λίγο θα μπαίνουν και Καλάσνικοφ στα γήπεδα…
Πρέπει οριστικά να μπει τέλος. Οι εικόνες πολεμικής σύγκρουσης την περασμένη Κυριακή στο Ολυμπιακό Στάδιο, στο ντέρμπι των αιωνίων αντιπάλων (Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού) δεν μπορεί να επαναληφθούν. Η Αστυνομία έχει τεράστιες ευθύνες. Η άνεση που λειτουργούν οι «τρομοκράτες των γηπέδων» καταντάει απίστευτη. Γιʼ αυτό και πολλά είναι τα ερωτήματα και οι απορίες για τους λόγους που η Αστυνομία εμφανίζεται ανίσχυρη να πατάξει τις ομάδες των χούλιγκαν, που αποδεικνύονται πιο ικανοί από τους Ξηρούς και τους Κουφοντίνες της «17Ν» και του Επαναστατικού Αγώνα. Ο φίλαθλος κόσμος (και όχι μόνο) ψάχνει να βρει απαντήσεις. Η Αστυνομία δεν ξέρει από πού προμηθεύονται τα πυρομαχικά «οι τρομοκράτες των γηπέδων». Το δεύτερο κρατούμενο είναι: Πώς τόσο εύκολα τα βάζουν μέσα στα στάδια; Δεν έχουν ακούσει τίποτε οι υπηρεσίες Ασφαλείας; Δεν έχουν πληροφορίες; Εδώ το ξέρει και ο δόκιμος αθλητικός συντάκτης ότι τα περνούν από την προηγούμενη μέρα στο Στάδιο, με τη… συνεργασία υπαλλήλων του γηπέδου, που βγάζουν έτσι το κατιτίς τους.
Σε λίγο, εδώ είμαστε, θα περνάνε και Καλάσνικοφ… Υπό τα όμματα της Αστυνομίας και των σεκιουριτάδων.
Αυτονόητο το ερώτημα. Θέλει και δεν μπορεί η Αστυνομία να επιβάλει την τάξη στο γήπεδο; Ή μπορεί αλλά δεν θέλει ή δεν την αφήνουν να εκτελέσει σωστά την αποστολή της;
Ας διαλέξει η φυσική ηγεσία της Αστυνομίας τι από τα δύο συμβαίνει. Κανείς πάντως δεν πιστεύει ότι δεν μπορεί… Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε τι χρείαν έχουμε της Αστυνομίας; Εδώ διαλύει στο άψε σβήσε διαδηλώσεις. Επομένως;
Ευθύνες όμως υπάρχουν και στα αρμόδια υπουργεία, Προστασίας του Πολίτη και του Πολιτισμού, που έχει και τον Αθλητισμό.
Το τι ακριβώς πρέπει να γίνει δεν νομίζουμε ότι υπάρχει κανείς που δεν το γνωρίζει. Αν, παρʼ ελπίδα, συμβαίνει να μην το ξέρουν, τότε υπάρχει λύση άμεση. Που δεν χρειάζεται καθόλου μυαλό. Ή μάλλον κάποια λίγα γραμμάρια απʼ αυτό το… υλικό. Για να βρουν το… νιονιό για να αντιγράψουν το πώς διασφαλίζουν οι Άγγλοι την ήρεμη διεξαγωγή των ποδοσφαιρικών τους αγώνων. Εκκλησία θυμίζουν τα γήπεδά τους. Ο πατέρας πηγαίνει με τα παιδιά του. Μέχρι και μωρά βλέπουμε… Και κοπελιές. Με το πάθος για την ομάδα τους να μη λείπει, χωρίς όμως να εκδηλώνεται βία. Ούτε βεγγαλικό δεν πέφτει. Τόσο δύσκολο είναι να γίνουν… αγγλικά τα γήπεδά μας; Να ξέρει ο φίλαθλος ότι θα γυρίσει σώος και αβλαβής στο σπίτι του. Δεν θα κινδυνεύσει, δεν θα του κάψουν το αυτοκίνητό του. Και τα παιδιά του, που θα έχει μαζί του, δεν θα τρομάξουν.
Ευκολότατη η αντιγραφή. Αν φυσικά υπάρχει βούληση. Και αποφασιστικότητα. Χωρίς καμιά συνδιαλλαγή και κωλοτούμπες. Θα εφαρμόζεται ο νόμος, ανεξάρτητα του ποιος είναι ο πρόεδρος της μιας ή της άλλης ομάδας. Καθιστώντας και τις ομάδες συνυπεύθυνες. Ότι έτσι και πέσει μία κροτίδα, διακόπτεται ο αγώνας σε βάρος της γηπεδούχου ομάδας και χάνει επιπλέον βαθμούς.
Το μπορούν, έχουν τα… σώβρακα; Αν ναι, τους δίνεται η δυνατότητα να μείνουν στην Ιστορία ως εκείνοι που κατάφεραν και έδιωξαν τους τρομοκράτες από τα γήπεδα. Έτσι θα τα ξαναδούμε γεμάτα με πραγματικούς φιλάθλους. Και δεν θα έχουμε τίποτε να ζηλέψουμε από τα αγγλικά γήπεδα.