Δανειστήκαμε 105 δισ. το 2009!
Μια συγκλονιστική αποκάλυψη, που εξηγεί πώς φθάσαμε στην… κόλαση του Μνημονίου, περιέχεται στην έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για το κρίσιμο έτος 2009, στο οποίο το δημοσιονομικό «πηδάλιο» κράτησαν για εννέα μήνες ο Γ. Παπαθανασίου και για τρεις ο Γ. Παπακωνσταντίνου: Πριν εγκριθεί το δάνειο των 110 δισ. ευρώ τον Μάιο του 2010, ο πραγματικός συνολικός δανεισμός του Δημοσίου για το 2009 είχε ξεπεράσει τα 105 δισ. ευρώ!
Πρόκειται για ένα πρωτοφανές (όσο και θλιβερό…) παγκόσμιο ρεκόρ δανεισμού, που εξηγεί πώς έκλεισαν απότομα οι διεθνείς αγορές για την «άσωτη» Ελλάδα. Μέσα σε έναν χρόνο, το ελληνικό κράτος «κατάφερε» τα ακόλουθα, όπως ακριβώς τα περιγράφουν οι δικαστές του Ελεγκτικού Συνεδρίου:
– «Τα πιστωτικά έσοδα (δανεισμός τρέχοντος έτους) ανήλθαν στο ποσόν των ευρώ 105.256.210. 345,56, το οποίο αντιστοιχεί στο 44,32% του ΑΕΠ, καλύπτουν δε το 67,54% των εσόδων του προϋπολογισμού, έναντι 54,89% του προηγούμενου οικονομικού έτους. Τα πιστωτικά έσοδα παρουσιάζουν απόκλιση σε σχέση με τις προβλέψεις του προϋπολογισμού κατά ευρώ 64.517.210. 345,00 ή 158,36%, που οφείλεται στην έκδοση βραχυπρόθεσμων τίτλων, στη βραχυπρόθεσμη ταμειακή διευκόλυνση, στην έκδοση εντόκων γραμματίων του ελληνικού Δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα και στην έκδοση ομολογιακών δανείων για τη χρηματική ενίσχυση των τραπεζών, για τις οποίες δεν υπήρχε καθόλου πρόβλεψη στον προϋπολογισμό, καθώς επίσης και στην έκδοση ομολόγων ελληνικού Δημοσίου για την οποία η απόκλιση από τις προβλέψεις ανέρχεται σε ευρώ 18.710.126.104,86. Συνολικώς δε ο δανεισμός αυξήθηκε, έναντι του προηγουμένου οικονομικού έτους, κατά ευρώ 35.595.558.539,13 ή 51,10%.
Σαφές είναι ακόμη και σε ανθρώπους άσχετους με την οικονομική επιστήμη ότι ένα κράτος που δανείζεται μέσα σε έναν χρόνο το 44% του προϊόντος της οικονομίας, για να καλύψει με αυτόν τον δανεισμό τα δύο τρίτα των αναγκών του προϋπολογισμού, μόνο παράφρονες θα συνέχιζαν να το δανείζουν. Πρόκειται για ένα πραγματικό δημοσιονομικό έγκλημα ασύλληπτων διαστάσεων, για το οποίο θα πρέπει ο ιστορικός του μέλλοντος να αποφανθεί σε ποιο βαθμό θα πρέπει να αποδοθεί στον κ. Παπαθανασίου και σε ποιο στον κ. Παπακωνσταντίνου (πάντως, η παρωδία Εξεταστικής για το έλλειμμα του 2009 δεν πρόκειται να δώσει σοβαρές απαντήσεις…).
Και πρόκειται για ένα έγκλημα που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αν δύο διαδοχικές κυβερνήσεις απλώς εφάρμοζαν το Σύνταγμα και τον νόμο! Όπως εύστοχα επισημαίνουν οι δικαστές,
• «Τούτο (σ.σ.: η πλήρης απώλεια του δημοσιονομικού ελέγχου από τους κυβερνώντες) δεν συνάδει με τις διατάξεις των άρθρων 79 παρ. 2 του Συντάγματος και 5 παρ. 2 και 8 παρ. 2 του ν. 2362/1995, σύμφωνα με τις οποίες όλα τα έσοδα και έξοδα του κράτους πρέπει να αναγράφονται στον προϋπολογισμό και στον απολογισμό και, σε περίπτωση που τα πραγματοποιούμενα έσοδα ή έξοδα αποκλίνουν σημαντικά από τις προβλέψεις, πρέπει να υποβάλλεται στη Βουλή συμπληρωματικός ή διορθωτικός προϋπολογισμός προς ψήφιση, συνοδευόμενος από προσωρινό απολογισμό του διαρρεύσαντος χρονικού διαστήματος».
Κατά τα άλλα, οι 478 σελίδες της έκθεσης του Ελεγκτικού Συνεδρίου μπορούν να αποτελέσουν ενδιαφέρον ανάγνωσμα για όσους ενδιαφέρονται να διαπιστώσουν από πρώτο χέρι πώς η… λαμογιά έχει γίνει πια ο κανόνας στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος: το δικαστήριο που είναι αρμόδιο να ελέγχει τη νομιμότητα όλων των πληρωμών του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα «βομβαρδίζεται» από παράνομα ή παράτυπα αιτήματα έγκρισης πληρωμών και υποχρεώνεται διαρκώς να παίζει τον «άχαρο» ρόλο του θεσμικού… τερματοφύλακα, για να τις σταματά. Ουδείς αρμόδιος υπάλληλος ή πολιτικός προϊστάμενος ελέγχεται για τις μαζικές αυτές αποστολές παράνομων αιτημάτων εκταμίευσης δημόσιου χρήματος, ουδείς τιμωρείται και το ελληνικό κράτος μοιάζει με… κεφάλι τυριού, μόνιμα περικυκλωμένο από τρωκτικά! Η έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά το τελευταίο π.τ. (προ «τρόικας») έτος και θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε αν στην επόμενη έκθεσή του, για το 2010, θα έχει αλλάξει κάτι στην ατμόσφαιρα… πάρτι με το δημόσιο χρήμα.
Ν. Χ.