Η διδακτική ιστορία του «Κόσμου του Επενδυτή»
Οι εργαζόμενοι στον «Κ.τ.Ε.» ξεκίνησαν στις αρχές του χρόνου απεργία για να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους. Η ΕΣΗΕΑ, όπως και τα υπόλοιπα σωματεία, μέσω του προέδρου της και των νομικών συμβούλων της, έπαιξε από την αρχή πρωταγωνιστικό ρόλο στην υπόθεση, ευρισκόμενη σε διαρκείς διαβουλεύσεις με την εργοδοσία και από κοινού με τον εκπρόσωπο των εργαζομένων, παρούσα σε όλες τις γενικές συνελεύσεις, πλην των τελευταίων.
Πολύ γρήγορα τέθηκε το ζήτημα του μέλλοντος της εφημερίδας. Εμφανίστηκε υποψήφιος αγοραστής του τίτλου, η ιδιοκτησία του «Ελεύθερου Τύπου». Έκλεισε η συμφωνία. Τι προέβλεπε; Συνέχιση της εργασίας όσων εργάζονταν για τις εταιρείες Γιαννίκου. Επαναπρόσληψη 63 δημοσιογράφων, τεχνικών και διοικητικού προσωπικού του «Κόσμου του Επενδυτή», με τις αποδοχές και όλα τα δικαιώματα προϋπηρεσίας που είχαν ήδη θεμελιώσει. Και την απόλυση χωρίς αποζημίωση των 23 δημοσιογράφων που εργάζονταν, όχι από δική τους επιλογή οι περισσότεροι, ως «μπλοκάκια». Οι οποίοι μάλιστα κλήθηκαν εκβιαστικά να υπογράψουν παραίτηση από όλα τα δικαιώματά τους έναντι της υπόσχεσης να εισπράξουν τα δεδουλευμένα τους!
Μεταξύ αυτών όλοι οι πολιτικοί συντάκτες της εφημερίδας, πλην ενός, και οι γνωστότερες υπογραφές της. Σημειωτέον ότι τα «μπλοκάκια» δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους υπόλοιπους εργαζόμενους της εφημερίδας. Συμμετέχουν στις συσκέψεις και παίρνουν άδειες και δώρα όπως όλοι οι μισθωτοί. Στη συγκεκριμένη εφημερίδα υπέγραφαν τα κύρια θέματά της, έπαιρναν τις βασικότερες συνεντεύξεις, έκαναν σχεδόν όλες τις αποστολές της στο εξωτερικό και ήταν «υπεύθυνοι» για αρκετές από τις μεγάλες δημοσιογραφικές επιτυχίες της. Με άλλα λόγια, ήταν η αιχμή του δόρατος της εφημερίδας.
Τι θα έπρεπε να κάνει φυσιολογικά ένα συνδικάτο που του παρουσιάζουν μια τέτοια συμφωνία και που είναι υποχρεωμένο, ακόμα και εκ του νόμου και του καταστατικού του, να υπερασπίζεται όλους τους εργαζόμενους και τα μέλη του; Θα εξηγούσε στην εργοδοσία, πρώτον, ότι η συμφωνία δεν έχει νόημα, γιατί ο αποκεφαλισμός του δημοσιογραφικού δυναμικού του «Κόσμου του Επενδυτή» πρακτικά σημαίνει την απομείωση της όποιας πραγματικής αξίας του φύλλου. Δεύτερον, θα αντιπρότεινε μια λύση προς όφελος και του συνόλου των εργαζομένων και της εργοδοσίας και του μέλλοντος της εφημερίδας.
Τι έκαναν οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι, οι νομικοί σύμβουλοι και ο εκπρόσωπος των εργαζομένων, μισθωτός ο ίδιος; Αυτό που έκανε ο Παπανδρέου με το Μνημόνιο και ο Παπαδήμος με τη δανειακή. Πανικόβλητοι αποδέχτηκαν τη συμφωνία, για να μη χρεωθούν, όπως είπαν, το κλείσιμο μιας εφημερίδας. (Κάτι τέτοιο έκαναν και οι χαλυβουργοί του Βόλου, σπάζοντας το μέτωπο με τους συναδέλφους τους της Αθήνας και τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν με τη μετενέργεια.) Και στην πραγματικότητα έφεραν πιο κοντά στο κλείσιμο την εφημερίδα, είτε αυτό επέλθει αύριο είτε μεθαύριο. Δεν έθεσαν καν ως όρο, αφού αποδέχτηκαν απολύσεις ενός τετάρτου των εργαζομένων και την απώλεια των θέσεων εργασίας, τουλάχιστον να πάρουν άμεσα, χωρίς τζιριτζάτζουλες, οι άνθρωποι αυτοί, υπέρ της απόλυσης των οποίων ουσιαστικά τάχθηκαν, αμέσως δεδουλευμένα και αποζημιώσεις!
Θα πείτε, υπήρχε άλλη λύση; Φυσικά υπήρχε, υπάρχει πάντα και προτάθηκε εγκαίρως από τους ενδιαφερόμενους. Να ενταχθούν όλοι στη συμφωνία, να περάσουν στη νέα εφημερίδα, να μη χαθεί ούτε μία θέση εργασίας και να μειωθεί το μισθολογικό κόστος κατά ποσό ισοδύναμο, 25%, με αυτό που επιτυγχάνεται με την απόλυση χωρίς αποζημίωση των 23. Αυτό είναι βέβαια ένα κούρεμα αποδοχών, αλλά εύλογο στις πραγματικές συνθήκες της χώρας και δεδομένης της διαπραγματευτικής δύναμης των εργαζομένων.
Μάλιστα, η περικοπή των αποδοχών θα μπορούσε να γίνει με μια προοδευτική κλίμακα, πλήττοντας όσους έχουν υψηλότερες ή και με όποιο άλλο κριτήριο αποφάσιζαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
Να σημειωθεί ότι τα «μπλοκάκια», παρόλο που το ζήτησαν και είχαν κάθε δικαίωμα προς τούτο, δεν κλήθηκαν στη διαπραγμάτευση.