Απέναντι στις ηγεσίες οι συνδικαλιστές
Η συμπαγής μνημονιακή ομάδα που φαίνεται να εγκαθιδρύεται στις ηγετικές ομάδες και των δύο κομμάτων εξουσίας (και εθνικής καταστροφής) δημιουργεί ιδιότυπες σχέσεις με τις συνδικαλιστικές τους παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ – τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα. Έτσι:
Οι επικεφαλής της ΔΑΚΕ στον ιδιωτικό (Ν. Κιουτσούκης) και στον δημόσιο τομέα (Ηλ. Ηλιόπουλος) μπορεί να μην αποχωρούν από τη ΝΔ, όμως και επισήμως εμφανίζονται να αποστασιοποιούνται πλήρως από τις κεντρικές επιλογές (πολιτικές και οικονομικές) της ηγεσίας τους. Υπενθυμίζεται ότι ο παντοτινά αντάρτης Γ. Μανώλης έχει διαχωρίσει πλήρως τη θέση του από την απόφαση του προέδρου της ΝΔ Αντ. Σαμαρά να ψηφίσει το δεύτερο και ακόμη πιο βάρβαρο Μνημόνιο, ενώ ο αντικαταστάτης του στο αξίωμα του Γραμματέα Συνδικαλιστικών Φορέων Φίλ. Ταυρής «γκρινιάζει» μέσα στα όργανα του κόμματος, επιχειρώντας να διορθώσει πολιτικές προς όφελος των συμφερόντων αυτών που εκπροσωπεί – όπως τουλάχιστον υποστήριξε στην πρόσφατη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας της ΝΔ.
Στην ΠΑΣΚΕ τα ρήγματα είναι ακόμη πιο έντονα, καθώς ήδη έχει δημιουργηθεί μια δυναμική αντιμνημονιακή ομάδα, με επικεφαλής κορυφαία στελέχη, όπως οι Ν. Φωτόπουλος (πρόεδρος ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ), Π. Τσαραμπουλίδης (πρόεδρος Εργ. Κέντρου Θεσσαλονίκης), Στ. Σαλουφάκου (πρόεδρος Εργ. Κέντρου Αθήνας) και Μετ. Στεκουλέα (πρόεδρος Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος). Η ηγετική ομάδα της ΠΑΣΚΕ/ΓΣΕΕ, με επικεφαλής τον πρόεδρο Γ. Παναγόπουλο, φαίνεται να στρατεύεται υπέρ της αναστήλωσης του ΠΑΣΟΚ και της στήριξης του Ευάγγ. Βενιζέλου παρά τις όποιες αντιρρήσεις στα Μνημόνια και την ισοπέδωση μισθωτών, συνταξιούχων και ανέργων που επιφύλαξε κατόπιν σχεδίου, όπως αποδεικνύεται, η διετής κυβερνητική θητεία του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου. Υπέρ του νέου προέδρου, και με πρωταγωνιστικό μάλιστα ρόλο, φέρεται να κινείται και ο πρώην πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χρ. Πολυζωγόπουλος. Όμως:
Στα λεγόμενα μεσαία συνδικαλιστικά στελέχη ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, η εικόνα που εμφανίζεται, που μάλιστα είναι κρίσιμη εξαιτίας των εθνικών εκλογών, είναι «κινούμενη άμμος» – και απειλή για την έκβαση των εκλογικών αποτελεσμάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Σύμφωνα με πληροφορίες:
Το «αρχίζουμε» του κ. Βενιζέλου δεν πείθει τη μάζα συνδικαλιστών και εργαζομένων της ΠΑΣΚΕ, που δεν κρύβουν την πρόθεσή τους να μετακινηθούν αριστερότερα (προς ΔΗΜΑΡ και ΣΥΡΙΖΑ). Και στην ΠΑΣΚ/δημοσίου τομέα, παρά τους χαμηλούς τόνους που κρατά ο πρόεδρος της παράταξης (και της ΑΔΕΔΥ) Κ. Τσικρικάς, αναμένονται μετακινήσεις «που θα εκπλήξουν», σύμφωνα με δηλώσεις κορυφαίων συνδικαλιστών, τη στιγμή πάντως που κάποιοι στηρίζουν ήδη τον κ. Βενιζέλο. Κρούσεις και επαφές δέχονται και έχουν οι επικεφαλής της παράταξης Αυτ. Παρέμβαση Γ. Γαβρίλης (ΓΣΕΕ) και Ηλ. Βρεττάκος (ΑΔΕΔΥ), ενώ κάτι αντίστοιχο δεν φαίνεται να συμβαίνει μέχρι στιγμής με τους εκπροσώπους του ΠΑΜΕ Γ. Πέρρο (ΓΣΕΕ) και Δημ. Αγκαβανάκη (ΑΔΕΔΥ).
Ως προς τη ΔΑΚΕ, τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα, ένας μεγάλος αριθμός συνδικαλιστών κατευθύνεται χωρίς τυμπανοκρουσίες προς το νεοσύστατο κόμμα Ανεξάρτητοι Έλληνες, με τον βουλευτή Π. Καμμένο επικεφαλής και τον Γ. Μανώλη να έχει αναλάβει την κατάρτιση της λίστας των υποψήφιων βουλευτών, πλαισιωμένων και από διαγραμμένους βουλευτές της ΝΔ. Τόσο στην ΠΑΣΚΕ όσο και στη ΔΑΚΕ οι «διαρροές» προς το παρόν δεν θα πάρουν χαρακτήρα αποχώρησης ή ρήξης με τους πολιτικούς φορείς, όμως είναι προφανές ότι θα επηρεάσουν προσεχώς όχι μόνο το πολιτικό, αλλά και το συνδικαλιστικό τοπίο. Ήδη οι πρώτοι διαφωνούντες με τις ηγετικές ομάδες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συνδικαλιστές καταγγέλλουν τους μνημονιακούς ότι διέγραψαν κάθε ιδεολογικό περιεχόμενο από την ιστορία τους και επιδεικνύουν τώρα απόλυτη προσαρμογή στις επιταγές του χρηματοπιστωτικού συστήματος των δανειστών και των τοκογλύφων.
Με την πλειοψηφία του συνδικαλιστικού κινήματος να μην έχει κανένα σημείο ταύτισης με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ακολουθούν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και με τους αντιμνημονιακούς όλων των πολιτικών χώρων να προβλέπουν ότι τα δυσβάστακτα μέτρα και η υλοποίηση των εφαρμοστικών νόμων τον Ιούνιο θα δημιουργήσουν συνθήκες μεγάλης κοινωνικής αναταραχής, ο δρόμος είναι ένας: Η δημιουργία μεγάλου διαπαραταξιακού, αντιμνημονιακού κοινωνικού μετώπου, που θα ανατρέψει στις επικείμενες εθνικές εκλογές κάθε σχέδιο εθνικής υποταγής και μετατροπής της χώρας σε σκλαβοπάζαρο για ξένους και «έλληνες» επενδυτές. Στους σχεδιασμούς για εκλογική ήττα των μνημονιακών δυνάμεων είναι και η απόφαση (διαπαραταξιακή) ομάδας συνδικαλιστών να αναρτήσει στο διαδίκτυο τα ονόματα των «επίορκων» βουλευτών που ψήφισαν τα Μνημόνια της εξαθλίωσης και του εξευτελισμού του ελληνικού λαού, με την προτροπή να «μαυριστούν» στις κάλπες, όποτε κι αν στηθούν αυτές. Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, με τη λογική του μονόδρομου να ηττάται κατά κράτος.
• Με νέα 24ωρη απεργία προς το τέλος Μαρτίου η ΑΔΕΔΥ θα διεκδικήσει την υπεράσπιση των εργασιακών, οικονομικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των δημοσίων υπαλλήλων. Η ΑΔΕΔΥ καταγγέλλει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τους επίορκους υπαλλήλους και τη διαφθορά που αποκαλύπτεται, επιρρίπτοντας παράλληλα και ευθύνες στο πολιτικό σύστημα, που δεν πήρε μέτρα για τη διασφάλιση της διαφάνειας στον δημόσιο τομέα.