Ζηλεύουμε…

Δεν είναι μόνο η οικονομική φτώχεια που βιώνει η χώρα και ο λαός. Υπάρχει φτώχεια παντού. Σ’ όλους τους θεσμούς. Φτώχεια στο πολιτικό σύστημα, φτώχεια προσώπων και ιδεών. Πρωτοπορία πουθενά… Πίσω αν κοιτάξεις, τότε βλέπεις το σημερινό έλλειμμα… Γι’ αυτό και ζηλεύεις βλέποντας έξω από τα τείχη μας… Η Τουρκία έχει αυτόν τον καιρό ηγέτες που δεν χαμπαριάζουν… Χτυπάνε τη γροθιά τους. Και δεν κάνουν πίσω με τίποτε.

Προχθές εκλέχθηκε για άλλη μια φορά, με μεγάλη πλειοψηφία, πρόεδρος της Ρωσίας ο Πούτιν. Άλλαξε τη χώρα του, την έβγαλε από τον βυθό… Επανέφερε τη Μόσχα στο προσκήνιο… Ποιος θα κάνει τον Έλληνα να μη ζηλεύει, να έχει τον ηγέτη που αξίζει στην πατρίδα μας. Και θα είναι σίγουρο ότι θα έχει φωνή, ότι δεν θα είναι του κλώτσου και του μπάτσου;