ΠΑΣΟΚ: Το δέον γενέσθαι

Οι δύο υποψηφιότητες που κατατέθηκαν στην κούρσα διαδοχής για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αυτή του Ευάγγελου Βενιζέλου και η άλλη του Χρήστου Παπουτσή, εκ των πραγμάτων οδηγούν σε εσωκομματικές κάλπες και σε εσωκομματική αναμέτρηση. Όμως υπάρχει αναμέτρηση και αναμέτρηση. Η δημιουργική αναμέτρηση, που είναι παραγωγική και αναίμακτη, με απλή αντιπαράθεση προτάσεων για το σήμερα και το αύριο του ΠΑΣΟΚ, και η αιματηρή αναμέτρηση, που εκφυλίζεται σε διαπροσωπική σύγκρουση χωρίς αρχές και κανόνες και μετατρέπει έναν πολιτικό χώρο σε αρένα. Ελπίζουμε η αναμέτρηση Βενιζέλου – Παπουτσή να μείνει στο πεδίο των ιδεών και να μη διχάσει τα μέλη και τους φίλους του κόμματος που έχουν απομείνει.

•Η συζήτηση που θα προηγηθεί της εκλογής για να είναι παραγωγική θα πρέπει να επικεντρωθεί στην πολιτική ανασυγκρότηση του χώρου και να αναζητήσει τους τρόπους επανασύνδεσης του ΠΑΣΟΚ με τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του. Επειδή ως κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ καταναγκάστηκε να απεμπολήσει τη θεμελιώδη σοσιαλιστική αρχή που λέει «ο παράγοντας άνθρωπος μέτρο όλων των πραγμάτων», η αρχή αυτή πρέπει να ξαναγίνει σημαία του ΠΑΣΟΚ. Σε ό,τι αφορά τη μετεκλογική πορεία του κόμματος, το καλύτερο για τον χώρο θα ήταν να βρεθεί εκτός κυβερνητικών ευθυνών, σε θέση και στάση υπεύθυνης αντιπολίτευσης. Σε έσχατη περίπτωση που η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά θα χρειαζόταν κάποια κοινοβουλευτική βοήθεια για να σχηματίσει βιώσιμη κυβέρνηση, θα μπορούσε το ΠΑΣΟΚ να δώσει ψήφο ανοχής, χωρίς να εμπλακεί το ίδιο στην άσκηση της εξουσίας. Αρκετά το ΠΑΣΟΚ σήκωσε τον σταυρό του μαρτυρίου, αρκετά μάτωσε, αρκετά ακρωτηριάστηκε, τώρα ας τραβήξουν το κάρο των ευθυνών οι άλλοι, και ειδικά ο κ. Σαμαράς, που βιάζεται κιόλας να γίνει πρωθυπουργός. Άρα την ευθύνη έναντι της χώρας το ΠΑΣΟΚ μπορεί κάλλιστα να την καλύψει δίνοντας ψήφο ανοχής σε μια κυβέρνηση της ΝΔ, έστω κι αν δεν έχει τη δεδηλωμένη, και όχι με την ανάληψη ευθυνών διακυβέρνησης.