Σύνταγμα των δανειστών – αγγλικό δίκαιο
Το Σύνταγμα της χώρας υποτάσσεται και ευτελίζεται… αντικαθίσταται από το Σύνταγμα της εξουσίας των δανειστών μας και αποσκοπεί από εδώ και πέρα στο να υπηρετεί πρωταρχικά τα συμφέροντά τους. Οι ελευθερίες, τα δημοκρατικά δικαιώματα, η λαϊκή βούληση και η λαϊκή κυριαρχία αποτελούν δευτερεύουσες παραμέτρους… Υφίστανται μόνο στο μέτρο που υποτάσσονται στα κυριαρχικά δικαιώματα των δανειστών μας.
Γι’ αυτό και το εθνικό δίκαιο ακυρώνεται και αντικαθίσταται από το αγγλικό. Όπως μας ανακοίνωσε, με το γνωστό δικτατορικό, νεοχιτλερικό του στυλ, ο Ε. Βενιζέλος, μόνο υπό τον όρο αυτό οι δανειστές μας θα δέχονταν το PSI… Ώστε να μπορούν να εκποιήσουν, να κατάσχουν την εθνική και δημόσια περιουσία, χωρίς καν η όποια ελληνική κυβέρνηση να μπορεί να διατυπώσει την παραμικρή αντίρρηση… Έχουμε, άλλωστε, παραιτηθεί της όποιας ασυλίας ήδη από το πρώτο Μνημόνιο, από την πρώτη δανειακή σύμβαση…
Μια χώρα που δεν έχει δικό της Σύνταγμα και δικό της Δίκαιο για να προασπίσει την αυτονομία, την ανεξαρτησία της και για να εκφράσει τη λαϊκή κυριαρχία είναι μια χώρα υποτελής, αποτελεί ένα σύγχρονο προτεκτοράτο, ένα νεοαποικιακό καθεστώς στην εποχή της παγκοσμιοποίησης…
Όταν εξουδετερώνονται οι ύπατοι δικαιικοί-πολιτειακοί θεσμοί, τότε ανοίγεται ελεύθερο το έδαφος για να καταργηθούν οι συλλογικές συμβάσεις, για να ισοπεδωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, για να αποδυναμωθούν πλήρως οι κοινωνικές παροχές, οι κοινωνικοί θεσμοί… Μας έχει επιβληθεί μια ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ, προκειμένου να εφαρμοστεί Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ, που αλλάζει τη θέση της χώρας μας στον διεθνή καταμερισμό της εργασίας και της εθνικής ισχύος και μας «τοποθετεί» στην κατηγορία της Βουλγαρίας και της Λιθουανίας (Σόιμπλε).
Μέσα σε δύο χρόνια το ΑΕΠ από 258 δισ. ευρώ έφτασε τα 206 δισ. ευρώ, με ύφεση της τάξης του 20% συνολικά, με μειώσεις μισθών, συντάξεων, εισοδημάτων στο επίπεδο του 40%. Ιδού, λοιπόν, η συνταγή του οριστικού τέλους της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
Με το Μνημόνιο ΙΙ, την έγκριση του νέου δανείου των 130 δισ. ευρώ και τη συμφωνία για το PSI (;) πραγματοποιήθηκε μια ΑΓΟΡΑ ΧΡΟΝΟΥ τόσο από τους δανειστές μας όσο και από το εγχώριο σύστημα των μνημονιακών συμφερόντων.
Με μια βασική διαφορά: Οι δανειστές μας, το χρηματοπιστωτικό σύστημα, το 4ο Ράιχ έχουν ήδη διασφαλίσει τα δάνειά τους, έχουν ήδη ΠΡΟΕΠΙΤΑΞΕΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ, οπότε η επίσημη χρεοκοπία της χώρας μας και η πιθανή έξοδός της από την Ευρωζώνη δεν πρόκειται να προκαλέσουν ισχυρούς κραδασμούς στην ηγεμονική ομάδα της Ευρωζώνης.
Παράλληλα, ο χρόνος που αγόρασαν θεωρούν ότι μπορεί να τους επιτρέψει να αντιμετωπίσουν τις κρίσεις της περιφέρειας (Ιταλίας, Ισπανίας και κατά δεύτερο λόγο της Πορτογαλίας, που ανήκει ήδη στους «προγραμμένους») με λιγότερους κραδασμούς. Ίσως μάλιστα τους επιτρέψει να προχωρήσουν στη διαίρεση της Ευρωζώνης σε δύο ταχύτητες, ώστε να μετατρέψουν τις χώρες των 3Α σε απρόσβλητα οικονομικο-πολιτικά «κάστρα».
Το εγχώριο πολιτικό σύστημα των κομμάτων της κυβέρνησης Παπαδήμου και των «περιφερειακά» διατεταγμένων κομματικών υποστηρικτών τους προσπαθεί να εξαπατήσει άλλη μια φορά τον ελληνικό λαό, ισχυριζόμενο ότι του πρόσφερε μια νέα «σανίδα σωτηρίας». Όμως ο χρόνος που «αγόρασαν» θα λειτουργήσει καταστροφικά για την ελληνική κοινωνία και θα οδηγήσει και το νέο κυβερνητικό «σχήμα», που επωάζεται ήδη, στην φωλεά των μνημονιακών συμφερόντων, σε πλήρες αδιέξοδο μέσα στους λίγους επόμενους μήνες.
Τα δήθεν κόμματα εξουσίας αποτελούν απλώς κομματικούς μηχανισμούς που δεν διαθέτουν πλέον κοινωνική βάση, ούτε από την πλευρά της αριθμητικής – εκλογικής καταγραφής ούτε -το κυριότερο- από την πλευρά της ουσιαστικής κοινωνικής τους νομιμοποίησης.
Το ΠΑΣΟΚ οδηγείται ραγδαία σε κατάρρευση και πιθανώς σε διάσπαση. Ο Ε. Βενιζέλος επιδιώκει να ηγηθεί, αντί του όλου ΠΑΣΟΚ, ενός καθαρού-μνημονιακού ΠΑΣΟΚ, που θα έχει την πλήρη έγκριση των δανειστών μας και του 4ου Ράιχ, ώστε να συμμετάσχει ασμένως σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ και τις υπόλοιπες «μνημονιακές βακτηρίες»…
Όσο για τον Α. Σαμαρά, που αποτελεί σήμερα τον βασικό «αχθοφόρο» του Μνημονίου, μόνο πικρόχολα και ειρωνικά σχόλια μπορεί να προκαλέσει ο ισχυρισμός του ότι η σημερινή ΝΔ αποτελεί τον φορέα έκφρασης των αστικών – φιλελεύθερων αντιλήψεων και της μεσαίας τάξης, όταν μάλιστα στην πρόθεση ψήφου η ΝΔ βρίσκεται στο 18%…
Το χειρότερο για τον κ. Σαμαρά: Τα Μνημόνια και οι εφαρμοστικοί νόμου που ψήφισε αποτελούν έναν εκρηκτικό μηχανισμό και οδηγούν νομοτελειακά στην αναγνώριση της επίσημης χρεοκοπίας της χώρας…
Κι ίσως -εάν γίνει πρωθυπουργός- να είναι αυτός που θα καταγραφεί στην ιστορία ως πρωθυπουργός της χρεοκοπίας, επισημοποιώντας και νομιμοποιώντας ιστορικά τα πεπραγμένα του Γ. Παπανδρέου…