Οι αξιωματικοί και το ενιαίο μισθολόγιο

Αγαπητέ κ. Κουρή,
Σχετικά με τα περί ένταξης των αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων στο ενιαίο μισθολόγιο, συμβαίνει να έχω στενούς συγγενείς μόνιμους αξιωματικούς και να γνωρίζω τις συνθήκες κάτω από τις οποίες επιτελούν τα προς την πατρίδα καθήκοντά τους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Να υπενθυμίσω μερικά από αυτά:
– Είναι μακράν της πραγματικότητας το ότι αμείβονται με «παχυλούς» μισθούς σε σύγκριση με τους προκλητικούς για την εποχή μας μισθούς των υπαλλήλων των ΔΕΚΟ και των δεκάδων συμβούλων και τεχνοκρατών που πλαισιώνουν τους 48 (!) υπουργούς και υφυπουργούς μας.
– Είναι αφάνταστες οι σωματικές και ψυχικές ταλαιπωρίες που υφίστανται κατά τη διάρκεια της μακράς τους παραμονής στο στράτευμα. Σκληρή, συνεχής εκπαίδευση, επικίνδυνες στρατιωτικές ασκήσεις ασχέτως καιρικών συνθηκών, συχνότατες μεταθέσεις, διατήρηση πέραν του ενός νοικοκυριών όταν η οικογένεια δεν μπορεί να τους ακολουθήσει λόγω τέκνων που σπουδάζουν ή ασθενών και υπερήλικων γονέων κ.λπ.
– Η Υπηρεσία απαγορεύει αυστηρά σ’ αυτούς να ασχοληθούν με άλλη εργασία και κανένα άλλο επομένως εισόδημα δεν έχουν πέραν των αποδοχών τους.
– Δεν συνδικαλίζονται. Κανένας φορέας δεν προστατεύει τα συμφέροντά τους, και δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στον ρόλο τους εν καιρώ πολέμου, τότε που με υψηλό φρόνημα σπεύδουν, αψηφώντας κάθε κίνδυνο, να προασπίσουν τα ιερά και τα όσια της πατρίδας.
– Ακόμη και σε περίοδο ειρήνης, επικίνδυνα πάντοτε δρώντες, αναχαιτίζουν ξένα αεροσκάφη που παραβιάζουν τον εναέριο χώρο μας, όπως οι τρεις ήρωες νεκροί μας στα ΥΜΙΑ και ο επίσης ήρωάς μας Ηλιάδης.
– Φρουρούν τα σύνορά μας νυχθημερόν. Ελέγχουν τα πελάγη μας ή πέφτουν με τα αλεξίπτωτα στο κενό και εισχωρούν σε ναρκοπέδια, ενώ δίνουν το «παρών» σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών για να σώσουν συνανθρώπους μας.
Αν θέλουμε να διατηρούμε αξιόμαχο στράτευμα, όπως οι περιστάσεις το επιβάλλουν, πρέπει να διατηρηθεί το ειδικό μισθολόγιο των στρατιωτικών, ώστε να μένουν απερίσπαστοι από οικονομικά προβλήματα στα εθνικά-ιερά τους καθήκοντα.

Χρήστος Σπ. Γκερέκος


Σχολιάστε εδώ