Για ανάπτυξη ουδείς λόγος. Πρώτα οι δανειστές!

Και βασικός στόχος έχει γίνει πλέον η συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια μιας μικρής, ολιγάριθμης ομάδας μεγαλοτραπεζιτών και μεγαλοεπενδυτών. Με λίγα λόγια, στην Ελλάδα γίνεται μια πρόβα μετασχηματισμού της οικονομίας και επιβολής ενός είδους οικονομικής ολιγαρχίας. Το κατεστημένο φρόντισε πρώτα να δημιουργήσει τις απαραίτητες δομές που θα διευκόλυναν την επίτευξη του στόχου αυτού. Έτσι, είδαμε την παγκοσμιοποίηση, την απελευθέρωση της διακίνησης κεφαλαίων και συναλλάγματος, την κατάργηση ή τη δραστική μείωση των εισαγωγικών δασμών, για να μειωθούν τάχα οι τιμές του τελικού καταναλωτή, και φτάσαμε τώρα στην κυριαρχία των αγορών, των τραπεζών και των οίκων αξιολόγησης.

Ολες οι εγκληματικές φυσιογνωμίες συνασπίστηκαν για να καταληστέψουν τον ιδρώτα των εργαζομένων. Τοκογλύφοι, λαθρέμποροι, δωρολήπτες, μεγάλης κλίμακας απατεώνες αποτελούν σήμερα την άρχουσα τάξη, με εκατοντάδες εκατομμύρια κινητή και ακίνητη περιουσία, την οποία τα κράτη δεν θέλουν να ελέγξουν, γιατί οι φορείς της εξουσίας είναι υπόδουλοι σε αυτούς τους διεθνείς απατεώνες. Εάν το πείραμα στην Ελλάδα πετύχει, θα έχουμε επέκταση και γενικευμένη εφαρμογή ενός απατεωνίστικου συστήματος, που θα πιέζει συνεχώς για αύξηση των κερδών του σε βάρος των εργαζομένων. Γι’ αυτό και το σύνθημα που επικράτησε αυτές τις μέρες σε όλες τις χώρες «Είμαστε όλοι Έλληνες» απεικονίζει την πραγματικότητα, αφού τελική κατάληξη θα είναι η μετατροπή του πλανήτη σε μια κοινωνία ολιγαρχική. Η μετατροπή, δηλαδή, σε ένα απέραντο φτωχοκομείο. Και όμως, στη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου υπάρχει η καταγραφή όλων των δικαιωμάτων, όλων των πολιτών. Και η φτώχεια προσβάλλει βασικά δικαιώματα του ανθρώπου. Όπως το δικαίωμα της υγείας, της εκπαίδευσης, της ασφάλειας, της εργασίας κ.λπ. Και όλα αυτά και πολλά άλλα από κατοχυρωμένα τάχα δικαιώματα τα προσβάλλει βάναυσα η φτώχεια. Σε μια τέτοια κοινωνία μάς οδηγούν.

Για να επανέλθουμε σε όσα εισαγωγικά αναφέραμε παραπάνω σχετικά με την επιλογή της Ελλάδας σαν πειραματόζωου, πρέπει να επισημάνουμε ορισμένα σημεία της συμπεριφοράς των οικονομικά ισχυρών παραγόντων του συστήματος:

α) Αφού οι πλείστοι των οικονομολόγων, των αξιωματούχων της ΕΕ και της Ευρωζώνης αλλά και γενικότερα πάρα πολλών άλλων χωρών έχουν επισημάνει ότι το Μνημόνιο 1 είναι εκείνο που έφερε την Ελλάδα σ’ αυτό το κατάντημα με τις λαθεμένες συνταγές και τις αποτυχημένες προβλέψεις του, γιατί η «τρόικα» επιμένει με τις ίδιες συνταγές και με επαχθέστερα μέτρα να σπρώχνει την Ελλάδα να γίνεται όλο και πιο φτωχή; Ακόμη και το ΔΝΤ παραδέχτηκε ότι το φορολογικό βάρος των ελλήνων πολιτών είναι δυσβάστακτο και έχει υπερβεί το όριο της φοροδοτικής ικανότητας του έλληνα φορολογουμένου. Γιατί το Μνημόνιο 2 επιμένει να ληφθούν μέτρα αύξησης της φορολογίας, αφού και ανώτατοι αξιωματούχοι της ΕΕ έχουν παραδεχτεί ότι οι μειώσεις μισθών και συντάξεων οδηγούν σε ύφεση την οικονομία και σε εξαθλίωση τον ελληνικό λαό;

Γιατί η «τρόικα» απαιτεί πιεστικά συνεχή «κουρέματα» των αποδοχών των εργαζομένων και των συντάξεων; Αφού αυτά οδηγούν την Ελλάδα στον γκρεμό. Και δυστυχώς αυτά τα μέτρα τα υιοθετούν αμέσως και με τη διαδικασία του κατεπείγοντος οι ευπειθέστατοι της «τρόικας» του εσωτερικού που μας κυβερνάει σήμερα. Δυστυχώς για την Ελλάδα, το πανίσχυρο οικονομικό κατεστημένο κατάφερε σε πρώτη φάση να εκλεγεί πρωθυπουργός ένας άνθρωπος με μειωμένη αίσθηση της πραγματικότητας και ανύπαρκτη δύναμη αντίστασης. Και αφού κατάφεραν να οδηγήσουν στον γκρεμό τη χώρα μας, έφεραν στην εξουσία τον δικό τους άνθρωπο, τον νυν πρωθυπουργό.

β) Όλοι οι Έλληνες έχουμε βιώσει τις τελευταίες ημέρες τις συνεχείς αναβολές των αρμοδίων οργάνων της Ευρωζώνης, και εννοούμε τις αναβολές σύγκλησης του Eurogroup για την επίλυση του προβλήματος της χορήγησης του β’ δανείου των 130 δισ. ευρώ και την έγκριση της συμφωνίας του «κουρέματος» του χρέους, ενώ έχει επισημανθεί από όλους ότι οι συνεχείς αναβολές εγκυμονούν τον κίνδυνο επέλευσης ατυχήματος. Οι συνεχείς αυτές αναβολές δεν είναι τυχαίες. Όλοι αναγνωρίζουν ότι προκαλούν επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδος και βαθαίνουν την ύφεση. Οι «τροϊκανοί» βρίσκουν παιδαριώδεις αφορμές για να δημιουργούν μια συνεχή κατάσταση αβεβαιότητας γύρω από την επίλυση του ελληνικού προβλήματος. Και γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτό ευνοεί τα κερδοσκοπικά παιχνίδια της διεφθαρμένης χρηματοπιστωτικής αγοράς. Αφού είναι διαπιστωμένο ότι αυτή η αναβλητικότητα σπρώχνει την Ελλάδα στον γκρεμό, γιατί οι τάχα εταίροι μας και σύμμαχοί μας την έχουν αναγάγει σε γενικευμένη συμπεριφορά; Έτσι καθιστούν ύποπτο το παιχνίδι που παίζεται σε βάρος της Ελλάδας.

γ) Η πολιτική που ακολουθείται σε βάρος του ελληνικού λαού μπορεί κάλλιστα να εξομοιωθεί με «γενοκτονία». Το κράτος πρόνοιας έχει καταργηθεί στην Ελλάδα. Οι πιστώσεις για εξοπλισμούς έχουν εξαφανιστεί μετά τις πιέσεις της «τρόικας», που δυστυχώς δεν έχει αντιληφθεί ότι η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας δεν είναι ίδια με αυτή, π.χ., της Ολλανδίας, της Φινλανδίας ή της Αυστρίας. Η χώρα μας δυστυχώς έχει κακόπιστους γείτονες, που θα ήσαν ευχαριστημένοι με μια καταστροφή της Ελλάδας, και απειλούν συνέχεια την ακεραιότητά μας. Με το δεδομένο αυτό, έπραξε άριστα ο υπουργός Άμυνας κ. Αβραμόπουλος, που απαγόρευσε την είσοδο στο υπουργείο του στους ελεγκτές της «τρόικας» κατά την πρόσφατη επίσκεψή τους στην Αθήνα. Και δεν κατεδαφίστηκε μόνο το κοινωνικό κράτος. Έχει ροκανιστεί σε μεγάλη έκταση το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Στην Ελλάδα, η οποία δεν είναι η μοναδική υπερχρεωμένη χώρα της Ευρώπης, δυστυχώς εφαρμόζεται μια πολιτική βάναυσης λιτότητας χωρίς όρια και με στόχο οφθαλμοφανή πλέον: να δοκιμαστούν οι αντοχές του λαού, προκειμένου το σύστημα, για να επιβιώσει, να χρησιμοποιήσει τη λιτότητα και τη βία. Η λιτότητα έχει αποδειχτεί ότι αποτελεί πρόδρομο στοιχείο της βίας.

Την περασμένη Δευτέρα το βράδυ, το Eurogroup ύστερα από συνεχείς αναβολές έδωσε το πράσινο φως για το «κούρεμα» του δημοσίου χρέους της χώρας μας και για την οριστικοποίηση της δανειακής σύμβασης των 130 δισ. ευρώ. Με στόχο το 2020 το χρέος να καταστεί βιώσιμο. Οι δανειστές μας έθεσαν βέβαια πολύ σκληρούς όρους για τη χορήγηση των χρημάτων αυτών. Γιατί μαζί και με το προηγούμενο δάνειο φτάνουμε σε έναν δανεισμό 240 δισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίσουμε το παλαιό χρέος. Αυτό το χρέος το οποίο αφορά τους ιδιώτες (τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, κερδοσκοπικά κεφάλαια κ.λπ.), θα «κουρευτεί» περίπου κατά 58% και θα μας αποφέρει ένα κέρδος που θα προσεγγίζει τα 100 δισ. ευρώ. Το νέο χρέος όμως των 240 δισ. ευρώ έχει εξαιρεθεί από το «κούρεμα» και θα καταβληθεί στο ακέραιο με τους κάτωθι όρους: α) θα εφαρμοστεί το Μνημόνιο 2, το οποίο θα ανανεώνεται κάθε μήνα, εφόσον υπάρχουν παρεκκλίσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό, όπως αυτός θα διαμορφωθεί τώρα, β) Από τα 130 δισ. ευρώ του νέου δανείου τα 30 δισ. θα διατεθούν για τη σταθερότητα του τραπεζικού μας συστήματος. Τα υπόλοιπα χρήματα του δανείου θα κατατίθενται σε ειδικό λογαριασμό υπέρ της Ελλάδας, χωρίς όμως η χώρα μας να έχει το δικαίωμα να αποσύρει από τον λογαριασμό αυτό οποιοδήποτε ποσόν. Τα δεσμευμένα αυτά χρήματα θα χρησιμοποιούνται για την εξόφληση του δημόσιου χρέους, παλαιού και νέου, και των τόκων που βαρύνουν τα δάνεια. Στην Ελλάδα δεν θα έρχεται καθόλου αυτό το χρήμα. Οι υποχρεώσεις του κράτους για την πληρωμή μισθών, συντάξεων, επιδοτήσεων και λοιπών δαπανών θα πρέπει να καλύπτονται από τα φορολογικά και λοιπά έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού. Όπως διαφαίνεται, από τη ρύθμιση αυτή εξασφαλίζονται πλήρως τα δικαιώματα των δανειστών μας και η ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών. Και επιπλέον το Μνημόνιο 2 προβλέπει να κατοχυρωθούν συνταγματικά τα προνομιακά δικαιώματα των δανειστών μας, πράγμα που σημαίνει ότι το Σύνταγμα θα τροποποιηθεί ώστε να ικανοποιούνται πρώτοι οι δανειστές μας από το σύνολο των κρατικών εσόδων και εφόσον περισσεύουν χρήματα θα καταβάλλονται μισθοί και συντάξεις και θα καλύπτονται και άλλες δαπάνες του κράτους. Η Επιτροπεία, που θα υπάρχει στα υπουργεία, και κυρίως στο υπουργείο Οικονομικών, φαίνεται ότι αποκτά το δικαίωμα να δεσμεύσει εισπράξεις και από τα φορολογικά έσοδα προκειμένου να εξοφλούνται τα λήγοντα τοκοχρεολύσια. Μπορεί οι αποφάσεις του Eurogroup να έθεσαν φραγμό για μια άτακτη χρεοκοπία, όμως δεν επιλύουν το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Και τούτο γιατί δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για ανάπτυξη και ενδυνάμωση της πραγματικής οικονομίας. Μέχρι τώρα και κατά τη διάρκεια της κρίσης, πολλές φορές η ελληνική κυβέρνηση κλώτσησε πολλές ευκαιρίες για ανάπτυξη της χώρας (προτάσεις Ρώσων, Κινέζων, Αράβων, μη καθορισμός της ΑΟΖ κ.λπ.). Και τούτο γιατί η μεν κυβέρνηση Παπανδρέου έδωσε προτεραιότητα στη δημοσιονομική εξυγίανση και εγκατέλειψε όλα τα άλλα, συμπεριλαμβανομένης και της ανάπτυξης, η δε κυβέρνηση Παπαδήμου δίνει προτεραιότητα στην ικανοποίηση των δανειστών μας!