Απόπειρα βιασμού της διαδικασίας στο Κυπριακό

Η ασπίδα του κύπριου Προέδρου είναι, όπως φαίνεται, τα βέτο της Ρωσίας και της Κίνας στο Συμβούλιο Ασφαλείας στην περίπτωση που οι Βρετανοί κυρίως αλλά και οι Αμερικανοί επιδιώξουν να κλείσουν το Κυπριακό άρον άρον. Εκτός παιχνιδιού είναι η Ελλάδα λόγω της τραγικής οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται.

Ο ρόλος του
Εθνικού Συμβουλίου

Μπορεί ο Πρόεδρος Χριστόφιας να καταγγέλλει απόπειρα βιασμού της διαδικασίας για την επίλυση του Κυπριακού, όμως η αντιπολίτευση κατηγορεί τον Πρόεδρο ότι ο ίδιος άνοιξε τον δρόμο προς αυτήν την κατεύθυνση με όσα αποδέχθηκε στο «Green Tree 2». Όταν, δηλαδή, δέχθηκε τον περασμένο μήνα να προβεί σε έκθεση ο κ. Ντάουνερ επί των πεπραγμένων και, αν αυτή είναι θετική, να προχωρήσει ο Γ.Γ. του ΟΗΕ σε σύγκληση πολυμερούς. Στην Κύπρο είναι κοινή πεποίθηση στον χώρο της αντιπολίτευσης, από τον ΔΗΣΥ έως το ΔΗΚΟ, την ΕΔΕΚ, το ΕΥΡΩΚΟ και τους Οικολόγους, ότι θα πρέπει να υπάρξει αλλαγή στρατηγικής στο Κυπριακό, αφού η υφιστάμενη πολιτική του Προέδρου Χριστόφια αποτυγχάνει, αν δεν χρεοκοπεί. Η ΕΔΕΚ αφήνει να εννοηθεί ότι, εάν δεν υπάρξει αναβάθμιση του Εθνικού Συμβουλίου, θα αποχωρήσει από το Σώμα, το οποίο δεν είναι θεσμοθετημένο με βάση το Σύνταγμα. Πρόκειται για εθιμικό θεσμό, που δημιουργήθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο μετά το 1974 για να αντιμετωπιστούν συλλογικά τα αποτελέσματα της τραγωδίας της εισβολής.

Τα αιτήματα της
αντιπολίτευσης

Η αντιπολίτευση ζητάει στην ουσία:

1. Αναβάθμιση του ρόλου του Εθνικού Συμβουλίου. Δηλαδή, να κληθούν εμπειρογνώμονες διεθνούς κύρους που θα υποβάλουν εισηγήσεις για τη λύση του Κυπριακού και για ένα νέο περίγραμμα, αφού είναι εμφανής η διαφωνία της πλειοψηφίας με το περίγραμμα του κύπριου Προέδρου, όπου γίνεται λόγος για εκ περιτροπής Προεδρία, σταθμισμένη ψήφο και παραχώρηση των ίδιων δικαιωμάτων με εκείνα που απολαμβάνουν οι λοιποί ευρωπαίοι πολίτες προς τους εποίκους και τους άλλους Τούρκους που θα διαμείνουν στην Κύπρο.

2. Καθορισμό συνομιλητή στις συνομιλίες. Δηλαδή, εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής πλευράς να μην είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά κάποιο πρόσωπο της εμπιστοσύνης του Προέδρου, αποδεκτό και από τα κόμματα.

3. Αλλαγή στρατηγικής. Στο ζήτημα αυτό υπάρχει διαφωνία ως προς τον στόχο. Δηλαδή, τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έχουν συμφωνήσει εάν ο στόχος θα είναι ή όχι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία και τι ακριβώς περιλαμβάνει αυτή.

Όχι στην πολυμερή
και κίνδυνοι

Την περασμένη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε συνάντηση μεταξύ του Προέδρου Χριστόφια και του κατοχικού ηγέτη Ντερβίς Έρογλου με επίκεντρο το περιουσιακό και τον οδικό χάρτη του «Green Tree 2». Μέχρι το τέλος Μαρτίου αναμένεται να είναι ραγδαίες οι εξελίξεις, αφού ο ειδικός σύμβουλος του Γ.Γ. του ΟΗΕ στην Κύπρο θα εκπονήσει έκθεση προόδου και αν τη θεωρήσει θετική θα συγκαλέσει πολυμερή, κατόπιν συνεννόησης με τους δύο ηγέτες και με βάση τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας δήλωσε την περασμένη Τρίτη ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν πρόκειται να δεχθεί τη σύγκληση διεθνούς ή πολυμερούς διάσκεψης εάν δεν υπάρχει πραγματική πρόοδος στο Κυπριακό και αν το πρόβλημα δεν βρίσκεται σε ακτίνα λύσης. Σύμφωνα με τον Πρόεδρο, αυτός που έχει τον τελευταίο λόγο δεν είναι ούτε ο Γ.Γ. του ΟΗΕ μόνος του ούτε ο κ. Ντάουνερ, αλλά το Συμβούλιο Ασφαλείας.

Ο κύπριος Πρόεδρος εμφανίζεται να έχει εισπράξει στο Συμβούλιο Ασφαλείας τη στήριξη της Ρωσίας και της Κίνας, ενδεχομένως και της Γαλλίας.

Ο κίνδυνος που εγκυμονεί είναι, εάν δεν προχωρήσουν οι Βρετανοί σε πολυμερή και επιδιαιτησία έως το τέλος Απριλίου με αρχές Μαΐου για εξεύρεση λύσης μέχρι την 1η Ιουλίου (ημέρα έναρξης της Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ), να επέλθει πάγωμα των προσπαθειών επίλυσης του Κυπριακού τουλάχιστον μέχρι τις προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου του 2013.

Η Τουρκία έχει καταστήσει σαφές ότι δεν είναι διατεθειμένη να συζητάει με την Κυπριακή Δημοκρατία ως προεδρεύουσα της ΕΕ, ενώ ο τουρκοκύπριος ηγέτης Ντερβίς Έρογλου τόνισε ότι μετά τον Ιούλιο θα κλείσει το παράθυρο ευκαιρίας και η τουρκική πλευρά θα περάσει στο σχέδιο Β΄, στο οποίο περιλαμβάνονται οι προσπάθειες αναγνώρισης του «ψευδοκράτους».