Προτάσεις Χριστόφια με διχοτομική ταυτότητα
Αντιδημοκρατικό πλαίσιο
Από τα κείμενα του Προέδρου γίνεται αντιληπτό ότι πρόκειται για ένα περίγραμμα αντιδημοκρατικό και ρατσιστικό, που νομιμοποιεί τα τετελεσμένα της εισβολής, δηλαδή το διοικητικό, πληθυσμιακό και γεωγραφικό διαχωρισμό της Κύπρου. Το περίγραμμα λύσης και οι συγκλίσεις είναι κομμένα και ραμμένα στο πνεύμα του σχεδίου Ανάν.
Σταθμισμένη ψήφος
Σύμφωνα με το έγγραφο του Προέδρου Χριστόφια, στην εκτελεστική εξουσία θα ισχύσει η εκ περιτροπής Προεδρία με αναλογία 4 προς 2 και σταθμισμένη-διασταυρωμένη ψήφο, που σημαίνει ότι η κάθε ψήφος ενός εκάστου των Ελληνοκυπρίων θα μετρά για την εκλογή του τουρκοκύπριου Προέδρου το 20% και μόνο μιας τουρκοκυπριακής ψήφου. Καθεμιά τουρκική ψήφος θα ισοδυναμεί με 5 ελληνοκυπριακές. Στην πραγματικότητα καταργείται το δικαίωμα ένας άνθρωπος μία ψήφος. Και η κατάργηση αυτή είναι συναφής με την αποδοχή από μέρους του Προέδρου του τουρκικού διχοτομικού αξιώματος ότι στον βορρά, δηλαδή στο τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος, θα πρέπει οι Τουρκοκύπριοι να αποτελούν εσαεί πληθυσμιακή πλειονότητα. Αυτό σημαίνει ότι με βάση τις προτάσεις του Προέδρου μόνο ένας αριθμός Ελληνοκυπρίων θα επιστρέψει. Εκείνοι οι Ελληνοκύπριοι που δεν θα ανήκουν στην ποσόστωση επιστροφής, θα έχουν μεν δικαίωμα μόνιμης κατοικίας στο τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος, αλλά θα έχουν, όπως ρητά αναφέρεται στο κείμενο, περιορισμένα δικαιώματα τοπικής αυτοδιοίκησης και ευρωεκλογών. Συναφώς, επισημαίνει το κείμενο, πολιτικά δικαιώματα θα έχουν οι κάτοχοι της «εσωτερικής ιθαγένειας». Αυτό μεταφράζεται ως εξής: Για να έχει ένας Ελληνοκύπριος πλήρη πολιτικά δικαιώματα στον βορρά, θα πρέπει να αποκτήσει την τουρκοκυπριακή εσωτερική ιθαγένεια. Εάν όμως αποκτήσει την τουρκοκυπριακή εσωτερική ιθαγένεια, θα απολέσει την ελληνοκυπριακή εσωτερική ιθαγένεια. Δηλαδή, για να έχει πολιτικά δικαιώματα στο τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος, θα πρέπει από Έλληνας να γίνει Τούρκος!
Το Υπουργικό Συμβούλιο
Στο έγγραφο του κύπριου Προέδρου περιλαμβάνεται και η εξής εισήγηση: Στο Υπουργικό Συμβούλιο, με αναλογία 9 προς 5 για τη λήψη απόφασης, επιβάλλεται η ψήφος τουλάχιστον 2 μελών από κάθε συνιστών κράτος. Προστίθεται, όμως, ότι ο Πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος θα μπορούν να ακυρώσουν οποιαδήποτε απόφαση με την οποία διαφωνούν επί θεμάτων που αφορούν τις εξωτερικές σχέσεις, την άμυνα και την ασφάλεια. Στην ουσία διατηρούν ένας έκαστος το δικαίωμα του βέτο. Υπό αυτές τις συνθήκες, πώς θα λαμβάνονται κρίσιμες αποφάσεις; Υπάρχει, από την άλλη, κανείς που πιστεύει ότι εάν μια απόφαση της πλειοψηφίας είναι διαφορετική από την εξυπηρέτηση των τουρκικών εθνικών συμφερόντων δεν θα ανατρέπεται μέσω του βέτο που θα ασκηθεί από τον τουρκοκύπριο Πρόεδρο ή αντιπρόεδρο;
Εξωτερικές σχέσεις
Στο θέμα των εξωτερικών σχέσεων, στο κείμενο του Προέδρου επισημαίνεται ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν θα χρησιμοποιεί την αρμοδιότητά της για σύναψη συνθηκών κατά τρόπο που θα σφετερίζεται την αρμοδιότητα των συνιστώντων κρατών. Το ερώτημα που εγείρεται έχει ως εξής: Ποιες θα είναι αυτές οι αρμοδιότητες και πώς θα καθορίζονται; Θα καθαρίζονται ρητώς ή με εποικοδομητικές ασάφειες όταν θα καταρτιστεί το τελικό συνταγματικό κείμενο; Εάν θα είναι ακριβείς οι αρμοδιότητες των συνιστώντων κρατών και της Κεντρικής Κυβέρνησης, γιατί προδικάζεται η ανάγκη δημιουργίας Κοινής Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων που θα συνιστά σώμα για θέματα που αφορούν τις αρμοδιότητες των συνιστώντων κρατών σε σχέση με τις αρμοδιότητες των ομόσπονδων μονάδων;
Το ζήτημα αυτό είναι συναφές με το ερώτημα από πού θα πηγάζει η εξουσία, εάν θα υπάρχει μία ή δύο πηγές. Πάντως, ο κ. Ταλάτ με το έγγραφο που κατέθεσε τον Ιανουάριο του 2010 αναφέρεται, κατά γενική ομολογία, σε δύο πηγές εξουσίας!
Η ιδιοκτησία
Το δικαίωμα της ιδιοκτησίας των Ελληνοκυπρίων, προσφύγων και μη, και η αρχή ότι ο πρώτος λόγος ανήκει, όπως θεωρητικά υποστηρίζει η κυβέρνηση, στον δικαιούχο διαβρώνεται -αν δεν ακυρώνεται-, αφού μεταξύ άλλων στο κείμενο του κύπριου Προέδρου επισημαίνονται και τα ακόλουθα: «Η επιλογή της αποκατάστασης θα ικανοποιείται νοουμένου ότι συνάδει με τα κριτήρια». Σε αυτήν τη φράση προστίθεται ότι εάν ο δικαιούχος επιλέξει την αποκατάσταση, αλλά δεν συνάδει με τα κριτήρια, τότε θα μπορεί να του παραχωρηθεί περιουσία ίσης αξίας στην ίδια ομοσπονδιακή μονάδα ή αποζημίωση ή ανταλλαγή. Εάν υπάρχει διαφωνία, ο δικαιούχος θα μπορεί να προσφύγει σε μια Επιτροπή (Διεθνής Ανεξάρτητη Επιτροπή Περιουσιών) με ίση εκπροσώπηση Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων και ίσον αριθμό ξένων. Εάν θεωρεί ότι και εκεί αδικείται, θα δύναται να προσφεύγει στο Δικαστήριο Ακίνητης Περιουσίας με ίσο αριθμό Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων και ξένων δικαστών. Στην πραγματικότητα θα εγκαθιδρυθεί μια δαιδαλώδης δυσλειτουργική διαδικασία, που θα αναγκάζει τον ελληνοκύπριο δικαιούχο να πωλεί την περιουσία του όσο όσο για να αποφύγει την ταλαιπωρία. Έτσι δημιουργούνται συνθήκες για την υλοποίηση ακόμη ενός τουρκικού στόχου, δηλαδή της πλειοψηφίας επί του εδάφους. Η πλειοψηφία επί του εδάφους συμπληρώνει εκείνη του πληθυσμού και συνθέτει το διχοτομικό χαρακτήρα της λύσης.
Οι τούρκοι πολίτες
Έκπληξη προκαλεί η υπογραφή συμφωνίας μεταξύ του Προέδρου Χριστόφια και του κατοχικού ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, με την οποία τούρκοι πολίτες, έποικοι και άλλοι, θα απολαμβάνουν στην Κύπρο όλων των δικαιωμάτων που έχουν οι ευρωπαίοι πολίτες, ανεξαρτήτως εάν η Τουρκία ενταχθεί ή όχι στην ΕΕ. Οι τούρκοι πολίτες θα απολαμβάνουν στην Κύπρο των τεσσάρων βασικών ελευθεριών, όπως είναι η διακίνηση προσώπων, αγαθών, κεφαλαίων και υπηρεσιών.
Αυτό μπορεί να διεκδικηθεί από τον Πρόεδρο για χάρη των Τούρκων με απόκλιση από το κοινοτικό κεκτημένο, στην πρακτική ότι το μέτρο αυτό θα ισχύει μόνο επί του εδάφους της Κύπρου. Αυτό όμως θα πρέπει να γίνει δεκτό από την ΕΕ, καθότι δημιουργεί αρνητικό προηγούμενο. Ειδικώς στην περίπτωση της Τουρκίας, η τάση που υπάρχει είναι ότι ακόμη και αν προκύψει πλήρης ένταξη, θα υπάρξει απόκλιση από το άρθρο 4 της Συνθήκης, που σημαίνει τον περιορισμό του δικαιώματος της ελεύθερης διακίνησης τούρκων εργατών.
Κυριαρχία, γιοκ
Γίνεται κατανοητό ότι ακόμη και οι γενικές αρχές λύσης τις οποίες διατυπώνει ο Πρόεδρος Χριστόφιας, για μια ενιαία κυριαρχία και διεθνή προσωπικότητα, εξουδετερώνονται μέσω του περιγράμματος λύσης και των αντιδημοκρατικών και ρατσιστικών διατάξεων, που στηρίζονται στην πολιτειακή λογική ενός συνεταιρισμού, ο οποίος τελικώς νομιμοποιεί τον διοικητικό, πληθυσμιακό και διοικητικό διαχωρισμό της Κύπρου, δηλαδή τα τετελεσμένα της εισβολής.