Διεθνές Οικονομικό Βαρόμετρο

1
Με μεγάλη ευκολία και επικοινωνιακές τυμπανοκρουσίες η κυβέρνηση ανακοινώνει ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα, που γρήγορα ξεχνιούνται και γίνονται καπνός. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στην υπογραφή διαφόρων συμφωνιών εμπορικής συνεργασίας με άλλες χώρες. Και εδώ επικοινωνιακά πανηγύρια και μετά άκρα σιωπή. Για παράδειγμα οι συμφωνίες που υπέγραψαν τον φθινόπωρο κινέζοι επιχειρηματίες για επενδύσεις και αγορές ελληνικών μαρμάρων ύψους 50 εκατ. ευρώ. Στην υπογραφή της συμφωνίας αυτής παραβρέθηκαν γεμάτοι συγκίνηση και ενθουσιασμό ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος, ο υπουργός Ανάπτυξης Μ. Χρυσοχοΐδης και άλλοι επίσημοι. Έκτοτε ούτε φωνή ούτε ακρόαση από την πλευρά των κινέζων επενδυτών και αγοραστών μαρμάρου. Αλήθεια, ποιος άραγε φταίει για τις συμφωνίες για επενδύσεις και εξαγωγές ελληνικών προϊόντων που παραμένουν στα χαρτιά και κοσμούν τα συρτάρια των αρμόδιων πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων και των ενδιαφερόμενων επιχειρηματιών; Πάντως, όπου «ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι». Αυτό πιστεύει ο θυμόσοφος λαός μας και δεν έχει άδικο. Για επικοινωνιακές σκοπιμότητες όμως, αυτή η υπογραφή συμφωνιών δεν θα σταματήσει. Θεριεύει την ελπίδα και παρουσιάζει ζωντανό τον εκάστοτε αρμόδιο υπουργό. Και αυτό δεν συμβαίνει μόνον στις συμφωνίες για επενδύσεις και εξαγωγές. Παρατηρείται σε κάθε σύναξη, εορτή ή πανηγύρι που παρευρίσκεται υπουργός ή υφυπουργός. Όλο και κάτι για εκτέλεση έργων θα ανακοινώσει ο παριστάμενος κυβερνητικός αξιωματούχος. Και μετά στη λησμονιά!

2
«Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξηλεύεται». Αυτό ισχύει σήμερα για τη χώρα μας. Πριν από την ένταξή μας στην Ευρωζώνη και την κυκλοφορία του ευρώ, η Ελλάδα ήταν το οικονομικό κέντρο των Βαλκανίων και η δραχμή το πιο σταθερό και περιζήτητο νόμισμα. Φτωχοί μεταπράτες κατέβαιναν στη Θεσσαλονίκη καθημερινά από την τέως Γιουγκοσλαβία, πουλούσαν σε παζάρια την πραμάτεια τους, ψώνιζαν από την αγορά της Θεσσαλονίκης και επέστρεφαν το βράδυ στα χωριά τους. Φτωχοί (αγρότες κυρίως) έφταναν σωρηδόν στη χώρα μας από την Αλβανία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία για δουλειά, αλλά ορισμένοι και για πλιάτσικο. Τώρα όμως τα πράγματα έχουν αντιστραφεί. Ανεργία, φτώχεια και ακρίβεια στην Ελλάδα. Πλήρης κατάρρευση. Τώρα οι Έλληνες από τους ακριτικούς νομούς της Μακεδονίας και της Θράκης καταφεύγουν στη Βουλγαρία για να ψωνίσουν. Καραβάνια αυτοκινήτων φεύγουν από τη Βόρεια Ελλάδα καθημερινά για ψώνια και επιστρέφουν το βράδυ. Αφθονία ειδών και φτήνια στις βουλγαρικές αγορές του Σαντάνσκι, του Γκότσι και άλλων πόλεων. Αλλά και μόνιμη εγκατάσταση Ελλήνων, κυρίως συνταξιούχων, στο Σαντάνσκι. Εκεί οι ελληνικές «κουρεμένες» συντάξεις τούς εξασφαλίζουν άνετη ζωή. Η φτήνια σε όλα τα είδη είναι ισχυρός πόλος έλξης. Οι Βούλγαροι έμποροι διανέμουν στους ακριτικούς νομούς και διαφημιστικά φυλλάδια για το κυνήγι ευκαιριών. Αλλά και από την Κέρκυρα και τα Γιάννενα πολλοί καταστηματάρχες πετάγονται μέχρι την Ιταλία και αγοράζουν χοντρικά διάφορα είδη (καλλυντικά, χαρτικά, απορρυπαντικά κ.λπ.) σε τιμές φθηνότερες κατά 40-50%. Γιατί εδώ τόση ακρίβεια, κ. Παπαδήμο;

3
Πολλοί οικονομολόγοι και αναλυτές που ασχολούνται με τις εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία εκφράζουν την απογοήτευσή τους για τη βραδύτητα με την οποία η ηγεσία της ΕΕ (και της Ευρωζώνης) λαμβάνει μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης. Και εκφράζουν φόβους για μετάλλαξη της ευρωπαϊκής κρίσης υπερβολικού χρέους σε παγκόσμια ύφεση. Όμως αναγνωρίζουν ότι οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες έλαβαν μέτρα για να ανατρέψουν τυχόν κρίση παγκόσμιας κλίμακας. Αυτό ισχύει κυρίως για την αμερικανική FED και η διοίκησή της έχει αφήσει τα επιτόκια αμετάβλητα από τα τέλη του 2008. Έτσι η αμερικανική οικονομία σημειώνει ανάπτυξη 3,1% το τελευταίο τρίμηνο του περασμένου χρόνου και την ίδια επιτυχή αναπτυξιακή πορεία θα συνεχίσει και το 2012, αλλά με βραδύτερο ρυθμό (2,5-3%). Για την ΕΕ οι προβλέψεις δεν είναι τόσο θετικές. Όλο οι αναλυτές προβλέπουν για φέτος πολύ χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και προσθέτουν ότι βεβαίως η Ευρώπη είναι σημαντική από οικονομική άποψη. Το κακό με την ΕΕ είναι ότι εκτός από τη βραδύτητα στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων, έχουμε και τη Γερμανία (την ατμομηχανή μας) που φοβάται τον πληθωρισμό και τροχοπέδη την ΕΚΤ στην εφαρμογή πολιτικής πιστωτικής επέκτασης για να ξεκινήσει μια ικανοποιητική αναπτυξιακή πορεία και στην Ευρώπη.