ΑΔΙΑΦΟΡΗ Η ΕΥΡΩΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΡΑΧΤΗ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ.
Η αρμόδια σουηδή Επίτροπος Malmstrom ανέκρουσε πρύμναν πριν από μερικούς μήνες. Η υπαναχώρησή της θα μπορούσε να συνδεθεί με τη γνωστή πολιτική της Σουηδίας, που θέλει να εμφανίζεται ως υπέρμαχος των πολιτικών υπέρ των προσφύγων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό δεν την εμποδίζει, βεβαίως, να ασκεί η ίδια αυστηρότατο έλεγχο στα δικά της σύνορα και να διατηρεί σε ανεκτά και ελεγχόμενα επίπεδα τον αριθμό των ξένων μεταναστών στη χώρα.
Η εξήγηση όμως για την αλλαγή θέσεως της σουηδής Επιτρόπου και των άλλων αρμοδίων ευρωπαϊκών υπηρεσιών έχει και δύο άλλους λόγους.
Ο πρώτος συνδέεται με τη γνωστή ευρωπαϊκή συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ. Η συμφωνία αυτή προβλέπει ακριβώς ότι, εάν μια ευρωπαϊκή χώρα νομιμοποιήσει λαθρομετανάστες και αυτοί μεταβούν μετά τη νομιμοποίησή τους σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, εκμεταλλευόμενοι τον κοινό χώρο Σένγκεν, η δεύτερη χώρα, εάν δεν τους θέλει, έχει το δικαίωμα να τους στείλει πίσω, στη χώρα που τους νομιμοποίησε.
Η πολιτική αυτή επεβλήθη στην Ελλάδα ως αντίδραση στην πολιτική ανοχής που ακολουθούσε και, δυστυχώς, συνεχίζει ακόμη να ακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση. Οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες διασφάλισαν, με τον τρόπο αυτό, την κάλυψή τους από την παράνομη λαθρομετανάστευση, αφήνοντας την Ελλάδα να υποστεί μόνη της τις συνέπειες της ανεκτικής πολιτικής της αλλά και τις συνέπειες της γεωγραφικής της θέσεως και των σχεδιασμών της Άγκυρας για γεωπολιτική μετάλλαξη του ελληνικού εθνικού χώρου.
Πρέπει από την άποψη αυτή να παρατηρηθεί ότι οι βολές κατά της συμφωνίας Δουβλίνο ΙΙ δεν αρκούν εάν δεν συνοδεύονται από μια ολοκληρωμένη πολιτική που να θέτει ως στόχο τον αποτελεσματικό έλεγχο της λαθρομεταναστεύσεως. Καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν θα θελήσει να επιτρέψει την ανεξέλεγκτη είσοδο λαθρομεταναστών που θα κάνουν τράνσιτ από την Ελλάδα.
Ένας άλλος λόγος είναι η ισχύς της περιβόητης Ευρωπαϊκής Οδηγίας για το πολιτικό άσυλο και ο τρόπος με τον οποίο η Ελλάδα αντιμετωπίζει την εφαρμογή της.
Δεν είναι δυνατόν, όταν είναι καταφανής η κατάχρηση και όταν εισέρχονται 127.000 λαθρομετανάστες ετησίως (2008), να μην υπάρχει αντίδραση από την ελληνική πλευρά και να συνεχίζεται η ίδια πολιτική της «υποδοχής» και της «δικαστικής διερευνήσεως» του αιτήματος του καθενός, για να διακριβωθεί εάν πράγματι είναι ο καθένας πολιτικός πρόσφυγας και δικαιούται πολιτικού ασύλου.
Εάν δεν αναθεωρηθεί η πολιτική αυτή, σε λίγο θα χρησιμεύσει ο φράχτης στον Έβρο, γιατί οι υποψήφιοι δήθεν «πολιτικοί πρόσφυγες» θα παρουσιασθούν σε άλλα σημεία των συνόρων για να ζητήσουν «άσυλο»! Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία, δεν μπορούν να απωθηθούν. Πρέπει να τύχουν «υποδοχής» και δικαστικής διερευνήσεως της υποθέσεώς τους.
Η Ελλάδα δεν έχει άλλη επιλογή εάν θέλει, πράγματι, να ελέγξει τη λαθρομετανάστευση. Πρέπει να επικαλεστεί λόγους εκτάκτου ανάγκης και εθνικής ασφάλειας και να αναστείλει επ’ αόριστον την εφαρμογή της Οδηγίας αυτής.
Με το ίδιο πνεύμα, πρέπει να επανεξετάσει την Οδηγία επίσης για τη λεγόμενη «οικογενειακή επανένωση» μέχρι την τιθάσευση του θέματος της λαθρομεταναστεύσεως!
Π. Δαφνομήλης