Ράπισμα Ιερώνυμου στους σύγχρονους «Εφιάλτες»

Να ασκήσει δριμεία κριτική σε όσους υπονομεύουν το μέλλον της χώρας και υποθηκεύουν τον πλούτο της, συνεχίζοντας να δίνουν «δηλητήριο αντί για φάρμακο».

Το μυαλό του Αρχιεπισκόπου, λένε στενοί του συνεργάτες, τριβέλιζε επί μήνες η σκέψη πως πρέπει να αντιδράσει με σκληρό τρόπο. Από έναν άνθρωπο μάλιστα, που δεν είναι στον χαρακτήρα του να «μετράει κάθε του λέξη» θα είχε μεγαλύτερη σημασία μια παρέμβαση. Κάθε μέρα η Εκκλησία καλύπτει, όσο μπορεί, τις ανθρώπινες τραγωδίες που δημιούργησαν οι λανθασμένες πολιτικές. «Δίνουμε χιλιάδες συσσίτια, προσφέρουμε οικονομική βοήθεια σε δεκάδες χιλιάδες οικογένειες και στο τέλος τ’ ακούμε κιόλας», έλεγε κληρικός που βρίσκεται κοντά στην ηγεσία της Εκκλησίας. Αποφάσισε ο Αρχιεπίσκοπος να προειδοποιήσει τους πάντες χρησιμοποιώντας πολύ σκληρή γλώσσα. «Σουβλερά καρφιά» ήταν για τους πάντες οι φράσεις που χρησιμοποίησε στην επιστολή που απηύθυνε στον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο. «Η υπομονή των Ελλήνων εξαντλήθηκε και δεν μπορεί να αγνοείται ο κίνδυνος κοινωνικής ανάφλεξης ούτε από εκείνους που διατάσσουν ούτε από εκείνους που εκτελούν τις φονικές συνταγές τους», γράφει στην επιστολή του ο Αρχιεπίσκοπος, προειδοποιώντας πως μια σπίθα αρκεί για να ξεσπάσει η έκρηξη στην κοινωνία.

«Συντάξεις κόπηκαν, μεροκαματιάρηδες είναι σε απόγνωση και η ανασφάλεια έχει φωλιάσει σε κάθε ελληνικό σπίτι», τόνισε, λέγοντας πως δεν αρκεί ούτε η προσπάθεια της Εκκλησίας ούτε το φιλότιμο των Ελλήνων ούτε ο αγνός πατριωτισμός τους. «Δεν είναι δυνατόν να ζητούνται κι άλλα, σκληρότερα, επώδυνα και άδικα μέτρα, στην ίδια αδιέξοδη και αποτυχημένη γραμμή του πρόσφατου παρελθόντος μας», υπογράμμισε ο Αρχιεπίσκοπος επιτιθέμενος στην «τρόικα» και όσους με ευκολία επιβάλουν τις λανθασμένες συνταγές της.

«Ύποπτη εμμονή»

«Ζητούνται ακόμη μεγαλύτερες δόσεις ενός φαρμάκου που αποδεικνύεται θανατηφόρο», τονίζει ο Αρχιεπίσκοπος, αφήνοντας αιχμές για όσους επιδιώκουν να υπονομεύσουν την εθνική μας κυριαρχία και να ξεπουλήσουν ό,τι έχει απομείνει. «Υποθηκεύουν τον πλούτο που έχουμε αλλά και αυτόν που μπορεί να αποκτήσουμε στα εδάφη και στις θάλασσές μας», τόνισε, αναφερόμενος σε «ύποπτη εμμονή σε αποτυχημένες συνταγές» και συμπληρώνοντας ότι «είναι προκλητικές οι αξιώσεις τους σε βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας». «Η Ελλάδα», αναφέρει ο Αρχιεπίσκοπος, «δεν μπορεί να χαθεί ούτε γιατί κάποιοι το πίστεψαν ούτε γιατί κάποιοι μπορεί να το θέλουν», ενώ ζητάει από τον πρωθυπουργό «να απορριφθούν οι έξωθεν εκβιασμοί και οι θανατηφόρες συνταγές τους».

Λόγια σκληρά, που κάνουν εντύπωση όταν ακούγονται από τα χείλη ενός ανθρώπου που δεν συνηθίζει να μιλάει με αυτό το ύφος. Είναι δείγμα της αγανάκτησής του, έλεγαν συνεργάτες του, για όσα συμβαίνουν γύρω μας. Και, όπως υπογραμμίζουν, δεν πρόκειται να είναι μια «φωτοβολίδα», αλλά θα είναι συχνές πια οι παρεμβάσεις του, αναλαμβάνοντας το μερίδιο της εθνικής ευθύνης που του αναλογεί από τη θέση του Αρχιεπισκόπου.

Δεν μπορεί να μην υπάρχουν άλλοι δρόμοι

«Σπαράσσεται η καρδιά και θολώνει ο νους μας με όσα συνέβησαν τους τελευταίους καιρούς και εξακολουθούν να συμβαίνουν στον τόπο μας. Άνθρωποι με αξιοπρέπεια χάνουν, από τη μια στιγμή στην άλλη, τη δουλειά, ακόμη και το σπίτι τους». Με τα λόγια αυτά ξεκινάει το γράμμα προς τον πρωθυπουργό ο Αρχιεπίσκοπος και συνεχίζει:

«Το φαινόμενο των αστέγων αλλά και των πεινασμένων -φαινόμενο κατοχικών εποχών- παίρνει εφιαλτικές διαστάσεις. Οι άνεργοι αυξάνονται κατά χιλιάδες μέρα με τη μέρα. Το ίδιο και τα λουκέτα μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Τα νέα παιδιά, τα καλύτερα μυαλά του τόπου, παίρνουν τον δρόμο της μετανάστευσης. Οι πατεράδες μας δεν μπορούν να ζήσουν μετά τις δραματικές περικοπές των συντάξεών τους. Οικογενειάρχες, και ιδίως οι πιο φτωχοί, οι πολύτεκνοι, οι μεροκαματιάρηδες, βρίσκονται σε απόγνωση μετά τις αλλεπάλληλες περικοπές των μισθών τους και τους αβάσταχτους νέους φόρους. Μπροστά σε όλα αυτά, η Εκκλησία της Ελλάδος αξιοποιεί κάθε δυνατότητα αλληλεγγύης. Και είναι θετικό που, μέσα στην τόση καταχνιά, ξεπροβάλλει η ευαισθησία, το φιλότιμο και ο αγνός πατριωτισμός των Ελλήνων. Για να δώσει ένα πιάτο φαΐ, ένα ρούχο, μια ανάσα ζωής στους απελπισμένους. Δυστυχώς, όμως. Όπως ξεκάθαρα φαίνεται πλέον, το δράμα της πατρίδας μας όχι μόνο δεν τελειώνει εδώ, αλλά μπορεί να προσλάβει και νέες, ανεξέλεγκτες διαστάσεις».

Καταλήγει ως εξής ο κ. Ιερώνυμος:

«Δεν μπορεί παρά να υπάρχουν μπροστά μας και άλλοι δρόμοι.

Δρόμοι πνευματικής ανάτασης και οικονομικής ανάταξης.

Δρόμοι δημιουργίας, ελπίδας και προοπτικής.

Δρόμοι ανοικτοί για κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα.

Σε αυτούς τους δρόμους οφείλουμε να πορευθούμε όλοι, με τη συναίσθηση της μετάνοιας. Ενώνοντας τις αστείρευτες δυνάμεις του έθνους μας.

Η Ελλάδα του Πολιτισμού, η Ελλάδα της Ιστορίας, η Ελλάδα των Παραδόσεων δεν μπορεί να χαθεί ούτε γιατί κάποιοι το πίστεψαν ούτε γιατί κάποιοι μπορεί να το θέλουν. Η Ελλάδα μας μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Μπορεί, και πάλι, να τραβήξει μπροστά. Αυτόν τον δρόμο αναζητούμε και προσδοκούμε οι Έλληνες σήμερα…».