Πούτιν, Κρούγκμαν, Ιερώνυμος
Τα είπε προχθές ο Πούτιν: Η Ευρώπη χαντάκωσε την Ελλάδα… Τα είπε ο Φρανσουά Ολάντ: Αν εκλεγώ Πρόεδρος της Γαλλίας, θα ζητήσω επαναδιαπραγμάτευση… Τα είπε, έστω και όψιμα, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος: Η καρτερία των Ελλήνων εξαντλείται… Τα είπε ο Πολ Κρούγκμαν: Η Ελλάδα θα κηρύξει πτώχευση. Και το πιο πιθανό είναι ότι θα φύγει από το ευρώ… Το λέει η πικρή πραγματικότητα: H Πορτογαλία, που εφαρμόζει κατά γράμμα τις εντολές της Ένωσης και εισπράττει επαίνους, σε λίγο θα γίνει Ελλάδα! Διότι η συνταγή είναι και εκεί ολέθρια… Ποιος δεν λέει κουβέντα; Ο κ. Παπαδήμος, φυσικά. Μα τι περιμένει ο άνθρωπος των τραπεζών -και μαζί του η χορεία του Μνημονίου- και δεν λένε επιτέλους ένα «όχι»;
Ας πάρουμε τα πράγματα με σειρά. Μιλώντας στο πρόσφατο φόρουμ της Μόσχας («Ρωσία 2012»), ο Πούτιν ξιφούλκησε εναντίον της Ένωσης: «Η Ελλάδα στερήθηκε τεχνητά τη δυνατότητα να εξυγιάνει την οικονομία της», δήλωσε ο πρωθυπουργός της Ρωσίας. Και επισήμανε: Πρώτον, ότι από το εξωτερικό δεν υπήρξε κάποια αποτελεσματική οικονομική βοήθεια (προφανής η αιχμή για την τοκογλυφική συμπεριφορά της Ένωσης και την έλλειψη διαπραγμάτευσης εκ μέρους της Ελλάδος). Δεύτερον, ότι «η μόνη επιλογή που έμεινε στην Ελλάδα είναι η απευθείας μείωση των κοινωνικών δαπανών». Τρίτον, ότι «είναι αδύνατη η αύξηση της ανταγωνιστικότητας χωρίς επενδύσεις». Και, τέταρτον, ότι «ευθύνεται η κυβέρνηση, το κόμμα που κέρδισε τις εκλογές» (ευθεία η βολή εναντίον του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος είχε φροντίσει να κλείσει τη ρωσική πόρτα)…
Ο Πολ Κρούγκμαν, ο γνωστός οικονομολόγος -μιλώντας στο ίδιο φόρουμ-, συνόψισε τη γνώμη πολλών ειδημόνων για την κατάσταση στην Ελλάδα, την οποία χαρακτήρισε ιδιαίτερα κρίσιμη. Και επισήμανε: «Η Ελλάδα θα κηρύξει πτώχευση στο χρέος της. Στην ουσία αυτή έχει γίνει. Το ερώτημα που μένει ανοιχτό είναι αν αυτό θα συνοδευτεί από έξοδο από την Ευρωζώνη ή όχι. Εκτιμώ ότι στην παρούσα φάση το πιθανότερο είναι ότι θα φύγει από το ευρώ»… Προσοχή εδώ! Αυτά δεν τα λέει κάποιος τυχαίος. Και τα λέει την ώρα που τόσο η κυβέρνηση Παπαδήμου όσο και οι εταίροι θεωρούν βήμα σωτηρίας το PSI και τη νέα δανειακή σύμβαση!
Οξύτατος -και βαθιά πολιτικός- ήταν ο λόγος του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου. Έστω και όψιμα, κονιορτοποίησε τις ανοησίες που επιστράτευαν κάποιοι κάποτε εναντίον του Μακαριστού Χριστόδουλου -ότι δήθεν η Εκκλησία δεν πρέπει να αρθρώνει πολιτικό λόγο- και δήλωσε: «Ζητούνται ακόμη μεγαλύτερες δόσεις ενός φαρμάκου που αποδεικνύεται θανατηφόρο. Ζητούνται δεσμεύσεις που δεν λύνουν τα προβλήματα, αλλά αναβάλλουν μόνο προσωρινά τον προαναγγελθέντα θάνατο της οικονομίας μας. Και υποθηκεύουν, ταυτόχρονα, την εθνική μας κυριαρχία. Υποθηκεύουν τον πλούτο που έχουμε, αλλά και αυτόν που μπορεί να αποκτήσουμε στα εδάφη και τις θάλασσές μας (…) Είναι, μάλιστα, τουλάχιστον ύποπτη η εμμονή τους σε αποτυχημένες συνταγές»… Λόγος σαφής, συγκροτημένος, αιχμηρός. Λόγος αιτιολογημένα καταγγελτικός. Λόγος εγερτήριος. Λόγος εθνικής αξιοπρέπειας από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, ο οποίος -έστω και κάπως αργά- ταυτίζεται πλήρως με την αγανακτισμένη ελληνική κοινωνία. Και προειδοποιεί ότι υπεύθυνη για την επί θύραις κοινωνική ανάφλεξη είναι η ολέθρια πολιτική που επιβάλλουν οι εντολείς και εκτελούν προθύμως οι ημέτεροι…
Ο Πούτιν, ο Κρούγκμαν, ο Ιερώνυμος -και πλείστοι όσοι- φωταγωγούν αυτό που πεισματικά αρνείται να δει η «γερμονοπαθής» Ένωση και, επιτέλους, να αντιληφθούν οι δικοί μας. Ότι από την αρχή (της κρίσης) μέχρι σήμερα οι επιλογές τους οδηγούν σε αδιέξοδο. Και ότι τα λάθη και οι καταστροφικές επιλογές τους είναι μονίμου και καθολικού χαρακτήρα. Δηλαδή, δεν αφορούν μονάχα την Ελλάδα, αλλά συνολικά την οπτική με την οποία αντιμετωπίζει την κρίση η γερμανική Ευρώπη. Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη επ’ αυτού: Έλεγαν ότι για την κρίση ευθύνεται αποκλειστικά η Ελλάδα της δανεικής χλιδής και της σπατάλης, της ήσσονος προσπάθειας και της ραθυμίας. Όταν, όμως, μπήκαν στον χορό η ισχυρότατη Ιταλία και η συγκροτημένη Ισπανία, οι εταίροι σιώπησαν αιδημόνως! Και ακόμη: την ώρα που υμνούν την Πορτογαλία για πλήρη συμμόρφωση προς τις εντολές τους -και εξαίρουν την απόλυτη σύμπνοια των πολιτικών δυνάμεων-, η συμπαθής χώρα κλονίζεται, τρέμει και τσακίζεται. Ακολουθεί κατά πόδας την καταρρέουσα Ελλάδα!.. Μύωπες οι εταίροι, υποκριτές, δογματικοί εμπνευστές μιας εγκληματικής συνταγής ή απλώς επικυρίαρχοι, με σχέδιο εξόντωση των αδυνάτων;
Εν πάση περιπτώσει, αυτό που φαίνεται (και) τώρα καθαρά είναι η παντί τρόπω καθυπόταξη της λαϊκής θέλησης στην Ελλάδα, προκειμένου να ολοκληρωθεί -μέσω της νέας δανειακής σύμβασης- το απεχθές σχέδιό τους. Επιχειρούν, λοιπόν, να δεσμεύσουν τις πολιτικές δυνάμεις, ούτως ώστε να μην έχει καμία σημασία η ψήφος των Ελλήνων, οποτεδήποτε ήθελε διενεργηθούν εκλογές. Φοβούνται τη λαϊκή ετυμηγορία και εμμέσως, πλην μακιαβελικά, υπονομεύουν την ουσία της Δημοκρατίας. Την ελεύθερη θέληση και επιλογή του λαού. Ευθεία η απειλή, στυγνός ο εκβιασμός. Για τον οποίο δεν φαίνεται να έχει πρόβλημα ο κύριος Παπαδήμος, που δεν βρήκε -έστω για την τιμή των όπλων- να πει μια λέξη για την άθλια αυτή μεθόδευση. Απεναντίας, διοχετεύει πληροφορίες ότι ενδέχεται να παραιτηθεί αν δεν συμφωνήσουν απολύτως οι αρχηγοί των τριών κομμάτων επί αυτών που αποφάσισε και εντέλλεται κυνικά το ευρωπαϊκό ιερατείο…
Προφανώς, ούτε ο ευπειθής κύριος Παπαδήμος ούτε οι αλαζόνες της Ευρώπης συναισθάνονται ότι δεν εξαντλείται μονάχα η καρτερία των Ελλήνων, αλλά ολόκληρης της ευρωπαϊκής κοινωνίας. Νομίζουν οι άφρονες εταίροι ότι θα αναχαιτίσουν με δεσμεύσεις και «διατάσσομεν» τη λαϊκή καταιγίδα. Δεν καταλαβαίνουν ότι οι λαοί μπορεί να φοβούνται την κατάρρευση, αλλά, όταν ήδη βιώνουν τα βασικά στοιχεία της, δεν έχουν τίποτε να χάσουν. Παρά μόνο τις αλυσίδες τους…