Η υποψηφιότητα Βενιζέλου

Ευτυχώς στο παραπέντε φαίνεται να επικρατεί ο πολιτικός ορθολογισμός στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ και να αποτρέπεται ο άγονος διαγκωνισμός επίδοξων διαδόχων του Γιώργου Παπανδρέου, που θα πυροδοτούσε την εσωστρέφεια και την αποσυσπείρωση. Η πρωτοβουλία του Ανδρέα Λοβέρδου, να αποσυρθεί από τη διεκδίκηση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, δείχνει τον δρόμο της σύνεσης και της ευθύνης, που αποδυναμώνει το διχαστικό και διαλυτικό κλίμα στο εσωτερικό του κόμματος, το οποίο συστηματικά καλλιέργησαν διάφοροι «ρυθμιστές», εντός και εκτός, όλο το προηγούμενο διάστημα. Το παράδειγμα Λοβέρδου οφείλουν να το ακολουθήσουν όλοι οι επίδοξοι διάδοχοι, ώστε το ΠΑΣΟΚ να πορευτεί προς τις διαδικασίες ανάδειξης νέου ηγέτη με μία και μόνη υποψηφιότητα: του Ευάγγελου Βενιζέλου. Κατά τη γνώμη μας, ο κ. Βενιζέλος διαθέτει αναμφισβήτητη ηγετική πολιτική συγκρότηση, καθώς και πολιτική ευφυΐα, και ως εκ τούτων δικαιούται να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ και να κριθεί ως ηγέτης – αρκεί ο ίδιος να τιθασεύσει την παντογνωσία του, που μπορεί να τον οδηγήσει στην ατραπό της έπαρσης. Όμως η συντεταγμένη πορεία προς τη διαδοχή επιβάλλει σε κάθε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ να δείξει σεβασμό και στον απερχόμενο πρόεδρο, τον Γιώργο Παπανδρέου. Όποιος επιχειρήσει να «τσαλακώσει» τον Γιώργο Παπανδρέου πρέπει να αποδοκιμαστεί, είτε είναι εντός των τειχών είτε είναι εκτός των τειχών.

• Ωστόσο το πρόβλημα των προβλημάτων του ΠΑΣΟΚ δεν είναι η ανάδειξη του νέου ηγέτη, αλλά σε «τι κόμμα» θα ηγηθεί, από άποψη εκλογικής επιρροής και πολιτικοϊδεολογικής συγκρότησης. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ πληρώνει άδικα ή δίκαια τις επιπτώσεις της πολύπλευρης κρίσης που κλήθηκε να διαχειριστεί ως εξουσία. Μάλιστα κινδυνεύει να απολέσει οριστικά το μεγαλύτερο τμήμα των παραδοσιακών ψηφοφόρων του και να καταντήσει από κόμμα εξουσίας… απόκομμα, την ίδια ώρα που βιώνει και μια κρίση πολιτικοϊδεολογικής ταυτότητας. Επομένως πρώτη προτεραιότητα για το πολιτικό προσωπικό του κόμματος πρέπει να είναι η ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ και η πολιτική επανασύνδεσή του με τον λαϊκό παράγοντα. Ασφαλώς το έργο δεν υλοποιείται εύκολα κι έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση τη συντεταγμένη πορεία και τη συσπείρωση όλων των δυνάμεων του κόμματος. Έτσι, υπό τις παρούσες συνθήκες, η μία και μόνη υποψηφιότητα λειτουργεί ως ασπίδα αυτοπροστασίας του ΠΑΣΟΚ, γιατί βάζει τέλος στην εσωστρέφεια και αφήνει ελεύθερο το πολιτικό προσωπικό του κόμματος να ασχοληθεί με το δύσκολο έργο της πολιτικής ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ.