υπουργείο εξω(φρε)νικών

• Το εθνικό φρόνημα και το αίσθημα ευθύνης απέναντι στην πατρίδα και στον ελληνικό λαό εξαντλούνται για ορισμένους σε μερικές προσθέσεις και αφαιρέσεις. Πόσα θα πάνε για εξοπλισμούς, πόσα σε άλλες εταιρείες, που κι αυτές «φροντίζουν» τους καλούς πελάτες. Φαίνεται, εξάλλου, ότι ο αμετανόητος κ. Σημίτης ακόμη και σήμερα ελπίζει ότι θα σωθεί από την έξωθεν και άνωθεν παρέμβαση. Οπότε, σύμφωνα με τη λογική του, τι χρειάζονται οι αμυντικές δαπάνες; Ό,τι προλάβουν, ας το πάρουν οι «απέναντι» σε δυο-τρεις ώρες. Μετά θα έρθουν οι Αμερικανοί και όποιοι άλλοι να διευθύνουν τις ειρηνευτικές συνομιλίες…

— Ο κάθε λαός είχε και έχει την ηγεσία που του αξίζει…

— Ανορθόδοξη η οργάνωση και η προετοιμασία της επίσκεψης του πρόεδρου της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά στη Μόσχα, καθώς προτιμήθηκαν οι κομματικοί δίαυλοι και οι σχέσεις που έχουν αναπτυχθεί και με πρωτοβουλία του βουλευτή Σ. Κεδίκογλου με τη ρωσική Δούμα, μέσω της Ελληνορωσικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής.

— Στην επίσκεψη, η οποία προφανέστατα είναι θετική, θα έπρεπε να είχε αποφευχθεί μια κομματικοποίηση των ελληνορωσικών σχέσεων. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι για την ψυχρότητα των σχέσεων το τελευταίο διάστημα οι ευθύνες βαρύνουν κυρίως την κυβέρνηση Παπανδρέου και τον ίδιο τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.

— Βεβαίως, πέραν της γενικότερης «ασυμφωνίας χαρακτήρων» Πούτιν – Παπανδρέου, είχε βαρύνει το κλίμα και από το πάγωμα συμφωνιών για τα εξοπλιστικά. Η ευθύνη όμως γι’ αυτό δεν ανήκει στην κυβέρνηση Παπανδρέου, αλλά στην αδυναμία της χώρας να υλοποιήσει συμφωνίες για προμήθεια εξοπλισμών καταβάλλοντας μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Και στο θέμα αυτό θα έπρεπε να υπάρχει κατανόηση μεταξύ «στρατηγικών εταίρων».

— Από την άλλη, η Ελλάδα διαχρονικά σε διεθνή φόρουμ πριν τοποθετηθεί λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις ρωσικές θέσεις, ανεξαρτήτως κυβέρνησης.
Η δυσπιστία και η καχυποψία για το πρόσωπο του Γ. Παπανδρέου υπήρχαν από παλιά και αυξήθηκαν με τις δηλώσεις που αμφισβητούσαν την ενεργειακή παρουσία της Ρωσίας στην περιοχή.

— Όλα αυτά είναι γνωστά. Αποτελεί σοβαρό λάθος όμως να δίνεται η εντύπωση ότι οι ελληνορωσικές σχέσεις εξαρτώνται από το ποιο κόμμα είναι στην εξουσία.
Ας ελπίσουμε ότι ο κ. Σαμαράς, με την εμπειρία του από το υπουργείο Εξωτερικών, θα απέφυγε να δώσει αυτό το μήνυμα στη ρωσική ηγεσία…

— Στο ίδιο θέμα είχαμε εκφράσει προβληματισμό και για την παρουσία του υπουργού Εξωτερικών Στ. Δήμα, με την απλή ιδιότητα του αντιπροέδρου της ΝΔ.
Το πόσο εύστοχη ήταν αυτή η παρατήρηση φαίνεται από το ότι, σε αντίθεση με τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, που εμφανίστηκε στη Μόσχα ως συνοδός του προέδρου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, που την ίδια ημέρα πραγματοποίησε επίσκεψη εργασίας στη ρωσική πρωτεύουσα, είχε σημαντικές συνομιλίες και προώθησε την περαιτέρω σύσφιγξη των ρωσοτουρκικών σχέσεων, συζητώντας για διμερή και περιφερειακή συνεργασία…
Χωρίς να έχει στο πλευρό του ούτε Κόκκινους Πάνους ούτε υιούς Ψυχάρηδες…

— Θα κάνουμε ένα σχόλιο και για το Κυπριακό, καθόλου πρωτότυπο, μια και όλοι μίλησαν και άπαντες, εκτός του στενού κομματικού κατεστημένου του ΑΚΕΛ, συμφώνησαν για το Βατερλώ του Δ. Χριστόφια.

— Μετά τη συνάντηση στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης ο ΓΓ του ΟΗΕ προδιέγραψε τη διαδικαστική πορεία μέχρι τον Μάρτιο, οπότε ο βοηθός του κ. Ντάουνερ θα του εισηγηθεί (με μαθηματική ακρίβεια) τη σύγκληση διεθνούς διάσκεψης, ακόμη κι αν δεν έχει υπάρξει οποιαδήποτε σύγκλιση σε κρίσιμα κεφάλαια του Κυπριακού.

— Μόνο αφέλεια μπορεί να χαρακτηριστεί η εντύπωση που διακατέχει την πολιτειακή ηγεσία της Κύπρου ότι θα περάσει ο καιρός, θα πάνε σε μια νέα πολυμερή διεθνή διάσκεψη, θα πουν ότι δεν συμφωνούν με αυτά που λέει ο κ. Έρογλου κι έτσι θα πειστούν οι διεθνείς μεσολαβητές ότι πρέπει να δώσουν μια παράταση ή ακόμη και να κάνουν τα στραβά μάτια…

— Μάλλον έχει ξεχάσει την εμπειρία του Μπούργκενστοκ ο κ. Χριστόφιας. Διεθνής διάσκεψη δεν συγκαλείται για πλάκα ή από υποχρέωση. Η διάσκεψη, εάν και εφόσον συγκληθεί, είτε θα οδηγήσει σε αποτέλεσμα είτε κάποιος θα πληρώσει για το αδιέξοδο. Αν για δεύτερη φορά μετά το Σχέδιο Ανάν η ευθύνη επιρριφθεί στην ελληνοκυπριακή πλευρά, ο κ. Χριστόφιας θα πρέπει να ξεχάσει για πάντα την εκλογή βουλευτή Κερύνειας και θα πρέπει να προετοιμαστεί για την επισημοποίηση της διχοτόμησης.

• Το πρόβλημα θα είναι ότι από «Πρόεδρος της λύσης» θα μετατραπεί ξαφνικά σε «Πρόεδρο της διχοτόμησης». Αλλά αυτό το δίλημμα αφορά κυρίως τον Κυπριακό Ελληνισμό και όχι τους οπαδούς και τους ψηφοφόρους του κ. Χριστόφια.

— Δυστυχώς όμως το ΑΚΕΛ, βλέποντας ότι το μοναδικό χαρτί του για τη διατήρηση της επαφής με την εξουσία είναι ο κ. Χριστόφιας, εγκλωβίζεται σε αυτήν την κοντόφθαλμη στρατηγική. Ο Άντρος Κυπριανού δεν έχει ούτε το μέγεθος ούτε την επιρροή που απαιτείται για να αναλάβει κεντρικό πολιτικό ρόλο, ενώ και ο Ν. Κατσουρίδης φαίνεται να έχει επιλέξει να μείνει στο παρασκήνιο, ενόσω μάλιστα δεν έχει τεθεί εκ νέου θέμα διαδοχής στο ΑΚΕΛ.

— Πάντως, το εθνικό θέμα θα παίξει ρόλο στο ΑΚΕΛ, καθώς οι οπαδοί του κόμματος κάθε άλλο παρά αδιάφοροι είναι για το Κυπριακό, και μάλιστα ως ορθόδοξοι κομμουνιστές πάρα πολύ δύσκολα θα δεχθούν τον συμβιβασμό με αποικιοκρατικές αντιλήψεις που επαναφέρουν οι διαδικαστικές προτάσεις Ντάουνερ αλλά και οι «ιμπεριαλιστικές» πολιτικές της Τουρκίας…

— Μάλλον η επιρροή μας έχει αυξηθεί, καθώς δεν προλάβαμε να γράψουμε για τη Διεύθυνση Ελληνορωσικών Σχέσεων και ορίστηκε επικεφαλής ο κ. Καλογερόπουλος, με προϋπηρεσία σε Κωνσταντινούπολη και Ισραήλ, ενώ και ο Τρύφων Παρασκευόπουλος, ύστερα από αρκετές αναβολές, πήρε φύλλο πορείας για τη ΜΕΑ ΝΑΤΟ.

— Το ντεμπούτο του δεν ήταν και το πιο ευχάριστο, καθώς υποδέχθηκε μαζί με τους συναδέλφους του των άλλων χωρών-μελών της Συμμαχίας τον κ. Γκρούεφσκι, ο οποίος πήγε στις Βρυξέλλες για να επιχειρήσει να πείσει τους συμμάχους ότι μετά τη Χάγη πρέπει να αλλάξουν θέση και να κάνουν δεκτή τη χώρα του στο ΝΑΤΟ.

— Η επιχειρηματολογία του κ. Γκρούεφσκι πάντως αντιμετωπίζει δυσκολίες, καθώς καμία χώρα (πλην της Τουρκίας) δεν θέλει τέτοια μπλεξίματα στη Σύνοδο Κορυφής του Σικάγου, που θα έχει να ασχοληθεί με μείζονα ζητήματα σχετικά και με το νέο Δόγμα του ΝΑΤΟ.
Όσο για τους Αμερικανούς, υπάρχει και ένας ακόμη λόγος που περιορίζονται στο να συστήνουν στα δύο μέρη να βρουν λύση αντί να αποδεχθούν τις εκκλήσεις του κ. Γκρούεφσκι. Φαντασθείτε την Ουάσινγκτον ή οποιαδήποτε άλλη μεγάλη πρωτεύουσα να υποστηρίζει την εφαρμογή αποφάσεων διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων στη λειτουργία διεθνών οργανισμών, και ιδιαίτερα μιας στρατιωτικής συμμαχίας…

— Η κατάσταση των Εμπορικών Γραφείων είναι τραγική. Παράδειγμα το Γραφείο ΟΕΥ στην Τύνιδα, όπου η γραμματέας ΟΕΥ κ. Καμά αναγκάζεται να πληρώνει από την τσέπη της επιτόπιο υπάλληλο, επειδή το υπουργείο και η «ωραία» πρέσβης κ. Γροσομανίδου δεν της διαθέτουν κανέναν να τη βοηθήσει. Αδιαφορούν. Ωραίους εκπρόσωπους στο εξωτερικό έχει η χώρα μας.