Η τζαμαρία

Σιγά σιγά το παιχνίδι ανάβει, η κατάσταση αγριεύει, ώσπου μια στραβοκλωτσιά κάνει τη μεγάλη ζημιά. Μπαμ… και πάρ’ την κάτω την τζαμαρία. Γιατί το σουτ δεν ήταν απλώς ένα σουτ. Ήταν ο κεραυνός του Γιωργάκη! Δυνατό παιδί, γυμνασμένο, με αθλητικό σώμα, ήταν επόμενο να τα σπάσει όλα. Η μπάλα πήρε όχι μόνο την τζαμαρία, αλλά ολόκληρο το σχολείο. Σαν να το χτύπησε γερμανική οβίδα. Δεν έμεινε τζάμι για τζάμι! Δεν έμεινε τίποτα όρθιο!
Έξαλλος ο δάσκαλος, εξουσιοδοτημένος από τον «Σύλλογο Γονέων και Ψηφοφόρων», μαζεύει στην αίθουσα τα παιδιά κι αρχίζει τις ανακρίσεις.
– Θέλω να μάθω ποιος έκανε τη ζημιά.
Στην αίθουσα επικρατεί νεκρική σιγή. Δεν ακούγεται κιχ. Ένα παιδί από τα πρώτα θρανία σηκώνει το χεράκι, δήθεν, δειλά.
– Κύριε! Κύριε!..
– Έλα, Μιχαλάκη, τον ενθάρρυνε ο δάσκαλος. Εσύ, για πες μας, τι έγινε και δεν έμεινε κολυμπηθρόξυλο στο σχολείο μας. Ποιος το έκανε καλοκαιρινό;
– Ο Γιωργάκης, κύριε! φώναξε ο Μιχαλάκης και μια βουή απορίας ήρθε από τα πίσω θρανία.
Ο δάσκαλος χαμογέλασε με νόημα, κοίταξε λοξά τον κατάλογο και συνέχισε.
– Μπράβο, Μιχαλάκη, αλλά κάτι μας κρύβεις! Εγώ ξέρω ότι ήσουν και εσύ στην ομάδα. Μαζί με τον Γιωργάκη δεν κλωτσούσατε το τόπι;
Ο Μιχαλάκης ξεροκατάπιε, πήρε μια βαθιά ανάσα και πέρασε στην αντεπίθεση.
– Εγώ εκείνη την ώρα διάβαζα.
– Ε, όχι και διάβαζες! Στην τηλεόραση είπες ακριβώς το αντίθετο. Ότι είχες να ασχοληθείς με άλλα σοβαρότερα παιχνίδια.
Ο δάσκαλος, πιστεύοντας στη γυναικεία ευαισθησία, αυτή τη φορά ρώτησε ένα κοριτσάκι με έξυπνο βλέμμα και ξανθό λουκ…
– Εσύ, μωρό μου, τι ξέρεις για τη ζημιά; Μόνο ο Γιώργος την έκανε;
– Εγώ, κύριε, τους το έλεγα να μην παίξουνε μπάλα. Έβλεπα ότι κινδυνεύει η τζαμαρία.
– Το ‘βλεπες, αλλά το ‘παιξες! είπε ο δάσκαλος και απευθύνθηκε αυστηρά σε όλη την τάξη.
Άκρα του τάφου σιωπή. Πάνω από 150 παιδιά είχαν τα μάτια τους κάτω. Στο πάτωμα. Κοτζάμ παιδιά, άλλο δεν είδε, άλλο δεν άκουσε, άλλο δεν είχε χρόνο για τέτοια…
Τελικά σε αυτό… το «Σχολείο» όλοι βγαίνουν «τζάμι»! μονολόγησε ο δάσκαλος και αποχώρησε, κουνώντας επιδεικτικά τον κατάλογο…
Στο σχόλασμα δεν μιλούσε κανένα παιδί. Μόνο ο Γιωργάκης τόλμησε να ψελλίσει:
«Ρε ‘σεις, ποιος την έσπασε εκείνη την τζαμαρία;».