Η «λαϊκή» της πλατείας Συντάγματος: σημεία των καιρών;
Τόνοι αγροτικών προϊόντων, πατάτες, κρεμμύδια, καρότα και πολλά κηπευτικά, κατέκλυσαν την πλατεία. Αγρότες από την περιοχή της Θήβας αποφάσισαν να στήσουν πάγκους για τη δική τους λαϊκή, διαθέτοντας δωρεάν τα προϊόντα τους. Δημοσιεύματα ανέφεραν ότι στα προϊόντα της περιοχής τους βρίσκονται επικίνδυνες ουσίες. Προκειμένου να πείσουν για την ασφαλή ποιότητα και προέλευση των προϊόντων τους, αποφάσισαν να τα διαθέσουν δωρεάν.
Όλοι είδαμε στην τηλεόραση όσα κατέγραψε ο φακός της επικαιρότητας εκείνη την ημέρα. Η είδηση τελικά ήταν όχι μόνο η δωρεάν διάθεση των προϊόντων αλλά και η αθρόα προσέλευση του κόσμου, η ευρύτατη συμμετοχή και η μακρά αναμονή των Αθηναίων προκειμένου να προμηθευτούν λίγα κρεμμύδια, πατάτες και άλλα ζαρζαβατικά.
«Και τι το περίεργο;», ρώτησε κάποιος της παρέας.
Παραμονές Χριστουγέννων, είχαμε αναφερθεί στα συσσίτια της πρωτεύουσας, κάπου εκεί, σε μια από τις περιοχές που τις λένε «υποβαθμισμένες», εκεί όπου στοιβάζονταν -και δυστυχώς εξακολουθούν να στοιβάζονται- καθημερινά οι απόβλητοι, οι ξεχασμένοι της ζωής συνάνθρωποί μας, για να εξασφαλίσουν μια μερίδα φαγητού.
Σε αντίθεση με αυτές τις ουρές του πόνου και της αγωνίας, οι ουρές της περασμένης Τετάρτης περιλάμβαναν ανθρώπους όχι ενδεείς, ανθρώπους της διπλανής πόρτας.
«Καλά, δεν καταλαβαίνετε γιατί το έκαναν;» συνέχισε ο ίδιος της παρέας. «Απλούστατα, γιατί η δωρεάν προσφορά πάντοτε εκτιμάται και προτιμάται», πρόσθεσε μονολογώντας.
Δεν γνωρίζουμε το ποσοστό των πραγματικά αναξιοπαθούντων συμπολιτών μας που έσπευσαν στο Σύνταγμα την περασμένη Τετάρτη. Ασφαλώς και θα υπήρξε κάποιο ποσοστό από μη στερημένους, που θα επωφελήθηκαν της δωρεάν διάθεσης αγροτικών προϊόντων.
Αυτόπτες όμως μάρτυρες έλεγαν ότι πολλοί από αυτούς που περίμεναν στην ουρά δεν το έκαναν από απληστία. Είχαν πραγματικά ανάγκη και καρτερικά περίμεναν…
Δεν μπορούμε βέβαια να ανιχνεύσουμε τα πραγματικά αίτια που οδήγησαν όλους αυτούς τους ανθρώπους στις ουρές της περασμένης Τετάρτης. Μίλησαν για επιτυχημένη διαφημιστική καμπάνια των παραγωγών, και, όπως είπαν, θα μπορούσε να είχε γίνει σε κάποιο άλλο μέρος και όχι σε τόσο κεντρικό και τουριστικό σημείο της πρωτεύουσας. Ανεξάρτητα όμως από αυτό, το γεγονός ότι συγκεντρώθηκε τόσος κόσμος ίσως να σημαίνει κάτι. Ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία.
«Πώς αλλιώς να εξηγήσουμε τα τόσα συσσίτια που διοργανώνονται και τις τόσες πράξεις φιλανθρωπίας που απλοί άνθρωποι του λαού μας, ακόμη και οι πιο φτωχοί, αναλαμβάνουν για να ανακουφίσουν τους δοκιμαζόμενους συνανθρώπους τους;
Πώς αλλιώς να εξηγήσουμε τις αξιέπαινες προσπάθειες φορέων και εθελοντών να προστατέψουν τους άστεγους, να τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν τις αντίξοες, ιδιαίτερα αυτήν την εποχή, καιρικές συνθήκες;», διερωτώνται πολλοί.
Οι ουρές της περασμένης Τετάρτης, στην καρδιά μάλιστα της πρωτεύουσας, απέναντι από το Κοινοβούλιο, όποια και να ήταν τα κίνητρα, δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητες. Ίσως να αποτελούν κάποιο προοίμιο για τη διεύρυνση των φαινομένων ένδειας που μπορεί να ακολουθήσουν.
Δεν είναι μόνο οι σκληροί και άτεγκτοι «μνημονιακοί» και άλλοι δείκτες που μιλάνε για δύσκολο 2012. Είναι και το αλάθητο προαίσθημα των λαϊκών ανθρώπων, που μπορεί να μη γνωρίζουν οικονομικούς όρους, προαισθάνονται όμως με ακρίβεια τις δύσκολες μέρες που έρχονται.
Ίσως αποτελεί ειρωνική αντίφαση το ότι από την περασμένη Τετάρτη η αφρόκρεμα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος βρίσκεται μαζεμένη στο Νταβός της Ελβετίας, για να συμμετάσχει στις εργασίες του 42ου Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Πολλά ερωτήματα θα διατυπωθούν, πολλές απαντήσεις θα δοθούν, θα εκφρασθούν ασφαλώς προτάσεις για λύσεις στα φλέγοντα οικονομικά προβλήματα. Δυσνόητα όμως όλα αυτά για τον απλό άνθρωπο, που δεν ξέρει ούτε καν πού πέφτει το Νταβός.
Ποιος θα του εξηγήσει απλά και όχι με περίτεχνες εκφράσεις πώς θα βγει από την κρίση και πώς θα εξασφαλίσει μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή διαβίωση; Οι στοχαστές του Νταβός;