επί του πιεστηρίου

Θέταμε την περασμένη Κυριακή από τούτη τη σελίδα το ερώτημα ποιος θα μας φυλάξει, θα μας προστατεύσει από τους φύλακες, που είτε έχουν αναλάβει την προστασία του πολίτη, είτε από το πόστο που κατέχουν και έχουν μεγαλύτερη πέραση στην εξουσία μπορούν να κτυπάνε την καμπάνα και να ξεσηκώσουν όλους εναντίον των «φυλάκων», όταν γίνονται ένα με τους κακούς…

Και μιλάμε ευθέως για την εμπλοκή στη σπείρα των τοκογλύφων και των εκβιαστών της Θεσσαλονίκης του Νο1 του «Ράδιο Αρβύλα», Αντώνη Κανάκη. Αποκαλύφθηκε από τη δικογραφία και τις απομαγνητοφωνήσεις των καταγεγραμμένων συνομιλιών, ότι οι… κύριοι μπράβοι εκβίαζαν τον Αντώνη Κανάκη για ένα μπαρ που έχει στη Χαλκιδική και τελικά υπέκυψε και τους… ανέθεσε έναντι αμοιβής την «προστασία» του μαγαζιού του. Αντί να το είχε καταγγείλει αμέσως στην Αστυνομία και από την εκπομπή του, που σχολιάζει όλους τους άλλους, όχι όμως, όπως αποδείχθηκε, και τον εαυτό του, από τη στιγμή που «χρηματοδοτούσε» στην ουσία τη συμμορία. Θα δεχθούμε ότι ο φόβος υπερίσχυσε. Όταν όμως ένα πρόσωπο με τέτοια δύναμη παρέμβασης, με μεγάλη απήχηση και αποδοχή από την κοινή γνώμη, φοβάται, δειλιάζει να μιλήσει, τότε πως να απαιτήσουμε να αντιδράσει ένα «ανθρωπάκι» που έχει βουλιάξει οικονομικά και αναζητά μια σανίδα σωτηρίας, που κατέληξε όμως να γίνει βράχος και να τον πνίξει. Υπήρξε όμως και κάποιος θαρραλέος, που τόλμησε και τα είπε όλα στην Αστυνομία… Έκανε δηλαδή αυτό που έπρεπε να είχε κάνει ο Αντώνης Κανάκης…