Δεν υπάρχει πλέον άλλη οδός, άλλη σωτηρία για το ΠΑΣΟΚ από την… έξωση του Παπανδρέου
Τα μάθατε τα μαντάτα… Πέμπτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ. Κάτω από τον Κουβέλη, την Παπαρήγα και τον Τσίπρα. Το ποσοστό που είχε άλλοτε το ΠΑΣΟΚ το μαζεύει η Αριστερά. Από το 48% φουντάρισε στο 12% και πάει ολοταχώς και για πιο… βαθιά.
Κανένας πλέον από τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια… Να κάθεται να ομφαλοσκοπεί και να… διαβουλεύεται… Και να προσπαθεί να απενοχοποιηθεί και να νομίζει ότι απαλλάσσεται των ευθυνών του λέγοντας ότι εγώ λογοδοτώ ή ότι εγώ τα είπα. Κι ότι έτσι νίπτει τας χείρας του, ως άλλος Πόντιος Πιλάτος.
Από τη στιγμή που είναι πλέον ξεκάθαρο, ότι ο Γιώργος Παπαπανδρέου δεν έχει διάθεση να φύγει, κι όχι μόνο τώρα αλλά ούτε και τον Μάρτη… Από τη στιγμή που δεν έχει συνείδηση ότι πρέπει να παραδώσει την παράταξη όπως την άφησε ο πατέρας του, ακόμα και ο Σημίτης. Από τη στιγμή που δεν καταλαβαίνει ότι πρέπει να πάει σπίτι του, όχι αποπεμπόμενος αλλά με τη γενναιότητα της παραίτησης, γιατί δικές του εξολοκλήρου ήταν οι τραγικές επιλογές, που οδήγησαν τον λαό στην απόγνωση, σε αυτοκτονίες, σε ανεργία και λουκέτα, η λύτρωση της παράταξης είναι στα χέρια των κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ που γεύθηκαν θώκους και προβολή, αλλά και των βουλευτών που ξέρουν ότι κάθε μέρα που περνάει φεύγει ο κόσμος που μάτωσε για το ΠΑΣΟΚ και σήμερα έχει γίνει εφιάλτης του, βλέποντας ότι χάνει τα πάντα…
Αύριο, σήμερα, πρέπει να στείλουν τελεσίγραφο στον Παπανδρέου: Φύγε με το καλό, παραιτήσου, αλλιώς θα σε διώξουμε εμείς… Πάνω από πρόσωπα, είναι η παράταξη. Που είναι όχι απλώς συνυφασμένη με την πορεία της χώρας, αλλά και έχει συνδεθεί με μεγάλες αλλαγές που έφεραν τον δημοκρατικό άνεμο και την ανάσα του λαού μέσα στα μέγαρα της εξουσία, τα οποία ήταν χρόνια κλειστά γι’ αυτόν…
Το λέμε εμείς, που το 2007 στηρίξαμε ανοικτά τον Γιώργο Παπανδρέου και γίναμε κακοί για τον Βενιζέλο, ο οποίος ακόμα και σήμερα το κρατάει. Τον στηρίξαμε γιατί πιστεύαμε ότι είχε κάτι μέσα του από την ιστορία και τις ευαισθησίες των Παπανδρέου, του παππού και του πατέρα. Γελαστήκαμε, προδοθήκαμε. Όλη η πολιτική του και η συμπεριφορά του έδειξε σ’ όλους ότι ο Γιώργος δεν σκέπτεται σαν Έλληνας. Λειτουργεί ως… φιλέλληνας. Τυχαίο λέτε είναι ότι παντού έξω μιλάει στα αγγλικά και όχι στη γλώσσα της χώρας του, όπως κάνουν όλοι οι ξένοι ηγέτες; Είδατε τη Μέρκελ, τον Σαρκοζί, τον Μπερλουσκόνι, τον Πούτιν να μιλάνε σε διεθνείς συναντήσεις στα… αγγλικά;
Τώρα πλέον ο κ. Παπανδρέου έχει απωλέσει όλους εκείνους που εκείνη την τραγική γιʼ αυτόν νύχτα της Κυριακής των εκλογών του 2007, που ήταν έτοιμος να παραιτηθεί, μετά τη δήλωση του Βενιζέλου στο Ζάππειο, τον κράτησαν όρθιο. Σήμερα είναι απέναντί του. Ούτε ΕΝΑΣ δεν του έχει απομείνει. Δεν υπάρχει πλέον οδός, δεν υπάρχει σωτηρία για τη δημοκρατική παράταξη, από το να πούνε στον Γιώργο όλοι οι πρωτοκλασάτοι με μια φωνή: «Φύγε», αλλιώς θα φύγεις κακήν κακώς…