άλλα παραπολιτικά
ΤΟ γαρ πολύ της θλίψεως γεννά, καμιά φορά, και την υπερβολή… Σε υπερπαραγωγή και τηλεοπτικό σόου κατάφερε να μετατρέψει η κρατική τηλεόραση (ΝΕΤ) την κηδεία του σκηνοθέτη Θ. Αγγελόπουλου. Επί ώρες μετέδιδε σε «ζωντανή σύνδεση» όλο το τελετουργικό, πριν και μετά το τέλος της νεκρώσιμης ακολουθίας. Αχρείαστα πλάνα, περιττές περιγραφές και σχόλια που κούρασαν, ενόχλησαν ακόμη και τους πλέον πιστούς θαυμαστές της τέχνης του. Μέσα σ’ ένα σκηνικό υπερβολής, που δεν ήταν του χαρακτήρα του εκλιπόντος, τουλάχιστον δεν επιδίωξε όσο ήταν εν ζωή την άκρατη δημοσιότητα και τη θεοποίηση. Συμπερασματικά: Στην προσπάθειά τους να «τιμήσουν» τον Θ. Αγγελόπουλου έχασαν τον έλεγχο του μέσου και κατάφεραν να προκαλέσουν.
***
ΤΗΝ προσεχή Τρίτη λήγει η σύμβαση της Έλλης Στάη με την ΕΡΤ, οπότε από την επομένη θα πρέπει να βγει στην… ανεργία. Έτσι λοιπόν εξηγείται γιατί ξαφνικά άρχισαν να… τρέχουν οι διαδικασίες για την ανανέωση των συμβάσεων των δημοσιογράφων. Κι ο ένας μετά τον άλλον οι συναρμόδιοι υπουργοί βάζουν την υπογραφή τους στην κοινή υπουργική απόφαση. Ενδεχόμενη βλέπετε ανανέωση μόνον της δικής της συνεργασίας θα προκαλούσε «σάλο».
***
Καμία «τρόικα» και, ιδίως, κανένα όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να μας ζητήσει να παραβιάσουμε την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Και τούτο διότι, εκτός από το Σύνταγμά μας (άρθρο 22, παρ. 2 και 3), η συλλογική αυτονομία –άρα και η προστασία της ΕΓΣΣΕ- κατοχυρώνεται από κανόνες διεθνών συμβάσεων εργασίας (π.χ. 98/1949, άρθρο 2, 151/1978, άρθρο 8, 154/1981, άρθρο 5) καθώς και από κανόνες του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (άρθρα 6 και 12). Οι κανόνες αυτοί αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα τόσο του διεθνούς δικαίου όσο και του ευρωπαϊκού δικαίου. Άρα αν μας ζητήσουν –που φυσικά δεν μπορούν να μας το ζητήσουν- η «τρόικα» και ιδίως τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παραβιάσουμε την προστασία που παρέχει στους εργαζόμενους η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στην Ελλάδα, είναι απλό να τους αντιτείνουμε ότι δεν έχουν καμία αρμοδιότητα να ζητήσουν κάτι τέτοιο, σύμφωνα με το δίκαιο που διέπει την οργάνωση και τη λειτουργία τους. Δυστυχώς, δεν το έχουμε κάνει. Γιατί;
***
Το… τούνελ στο οποίο έχουμε μπει δεν τελειώνει ποτέ! Αυτό ομολόγησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παντελής Καψής σε συνέντευξή του την περασμένη Κυριακή στην εφημερίδα «Free Sunday» και τον συνάδελφο Νίκο Παπαδημητρίου: «Δεν υπάρχει τέλος, όπως δεν υπάρχει και αρχή. Οι οικονομίες είναι δυναμικές καταστάσεις και πρέπει να τις προασπίζουμε ανά πάσα στιγμή», απάντησε συγκεκριμένα.
Scripta manent και επειδή ο Π. Καψής προϋπήρξε δημοσιογράφος, στις 29 Μαΐου κατηγορούσε, με άρθρο του στο «Βήμα», τους κυβερνητικούς συνεταίρους, Γ. Παπανδρέου και Α. Σαμαρά, ότι παίζουν πόκερ στην πλάτη της χώρας. Και όταν του το θύμισε ο συνάδελφος, εκείνος απάντησε: «Προφανώς δεν θα αποκηρύξω τις απόψεις μου, αλλά δεν είναι οι απόψεις μου το ζήτημα. Είναι το έργο που έχουμε μπροστά μας». Άλλωστε, «η συγκυβέρνηση δεν γίνεται με ανθρώπους με τους οποίους συμφωνούμε, αλλά με ανθρώπους που έχουν διαφωνίες, αλλά συμφωνούν στο μείζον». Σε κάθε περίπτωση, «είναι αυτονόητο ότι τα μέτρα που σχετίζονται με την υπογραφή της δανειακής σύμβασης θα ψηφιστούν από όλα τα κόμματα». Είναι σίγουρος;
***
Αγρότες της Βοιωτίας μοίραζαν στο Σύνταγμα προϊόντα της παραγωγής τους. Ουρές ο κοσμάκης για πατάτες, κρεμμύδια κ.λπ. Με την πείνα, πάντως, που έχει πέσει, ακόμη και βουλευτές θα μπορούσαν να διέλθουν… άθικτοι. Άλλωστε, στα χέρια τους την έχουν την καυτή… πατάτα. Χώρια που στη συνείδηση του κόσμου γίνονται με τα… κρεμμυδάκια.
***