ΠΑΡΑΤΕΙΝΕΤΑΙ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Οι λιποτάκτες από τον στρατό αντιπροσωπεύουν ακόμη πιο πολύ μικρή μειοψηφία. Η ένοπλη δράση που είχε αναλάβει μια ομάδα στρατιωτών, μ’ επικεφαλής κάποιον συνταγματάρχη Άσσαντ, δεν είχε συνέχεια.

Οργάνωσε δύο θεαματικές επιχειρήσεις. Από τότε, όμως, δεν έγινε πια λόγος γι’ αυτήν.

Εμφανίζεται σήμερα ένας άλλος λιποτάκτης στρατηγός, ο Moustapha al-Cheikh, επικεφαλής του λεγόμενου Στρατιωτικού Συμβουλίου. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, έχει υπό τις διαταγές του μερικές χιλιάδες λιποτάκτες στρατιώτες.

Η Τουρκία από την πλευρά της παρεμβαίνει ενεργά στη Συρία, με μυστικές επιχειρήσεις, που έχουν ως στόχο τις ένοπλες ομάδες των Κούρδων της Συρίας και παροχή βοήθειας σε Σύριους λιποτάκτες.

Στην Τουρκία βρίσκεται επίσης το Εθνικό Συριακό Συμβούλιο. Αντιπροσωπεύει Σύριους, κυρίως του εξωτερικού, και φιλοδοξεί να ποδηγετήσει και να προβάλει διεθνώς την εξέγερση, υποστηριζόμενο από την Τουρκία.

Ανταγωνιστικά προς αυτό λειτουργεί η Εθνική Συντονιστική Επιτροπή.

Αυτή δραστηριοποιείται στο εσωτερικό και φαίνεται ότι έχει τη μεγαλύτερη επιρροή απ’ όλους τους πολιτικούς φορείς των εξεγερμένων, που ανταγωνίζονται μεταξύ τους.

Η Ερευνητική των Γεγονότων Επιτροπή, η οποία είχε σταλεί στη Συρία από τον Αραβικό Σύνδεσμο, για να ερευνήσει τα γεγονότα και να υποβάλει σχετική έκθεση, κατέληξε σε πλήρη σύγχυση.

Η κατάσταση αυτή αντανακλά την αμηχανία του Αραβικού Συνδέσμου μπροστά στα γεγονότα της Συρίας. Η εξέγερση στη Συρία είναι πολύ διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη εξέγερση στον Αραβικό κόσμο. Ένας λόγος είναι η διατήρηση της υποστηρίξεως από τον στρατό στον Πρόεδρο Άσσαντ, όπως και σημαντικής μερίδας του λαού. Ένας άλλος είναι η θρησκευτική δομή της χώρας και ο φόβος των Σουνιτών και των Ισλαμιστών. Ο φόβος αυτός ενισχύεται από την άνοδο των Ισλαμιστών στις άλλες Αραβικές χώρες, με πρώτη την Αίγυπτο αλλά και τη Λιβύη.

Ένας τρίτος, ιδιαίτερα σημαντικός, είναι η γεωπολιτική θέση της Συρίας και οι περιφερειακοί και διεθνείς ανταγωνισμοί.

Κατά πρώτο λόγο, η ευρύτερη αντιπαράθεση μεταξύ Σιιτών και Σουνιτών, μ’ επικεφαλής αντιστοίχως το Ιράν και τη Σαουδική Αραβία. Κατά δεύτερο λόγο, οι παραδοσιακοί γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων. Η βάση της Ταρτούς στη Συρία είναι το μόνο σταθερό μέχρι τώρα έρεισμα του Ρωσικού στόλου στη Μεσόγειο.

Είναι, τέλος, η αστάθεια στο Ιράκ, η κρίση με το Ιράν, του οποίου είναι σύμμαχος η Συρία, και το Μεσανατολικό πρόβλημα.

Η διεθνής περιπλοκή βοηθά περιέργως τη διατήρηση του καθεστώτος σε μια ασταθή και εύθραυστη ισορροπία.

Ο Πρόεδρος Άσσαντ εξήγγειλε δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις. Εάν διατηρήσει σταθερά τον έλεγχο του στρατού, μπορεί να οδηγήσει σε πολιτικό ανασχηματισμό το καθεστώς του.

Ο ίδιος είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να επιβιώσει. Μπορεί, όμως, να αποτρέψει ενδεχομένως για τη χώρα του μια μεγαλύτερη ακόμη αναταραχή, αβεβαιότητα και αιματοχυσία.

Π. Δαφνομήλης