Η ΥΠΕΡΧΡΕΩΣΗ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ

Είναι γεγονός ότι αυτή η κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Γ. Παπανδρέου οδήγησε τη χώρα στον γκρεμό. Ανέλαβε δεσμεύσεις που είναι βέβαιο ότι και το χρέος δεν θα μειώσουν και τον ελληνικό λαό, και κυρίως τους εργαζομένους και τους μεσαίους επιτηδευματίες, θα οδηγήσουν στην απόγνωση. Δεν ξέρουμε εάν αυτή η πολιτική της κυβέρνησης ήταν εσκεμμένη ή αποτέλεσμα των ειδικών, δύσκολων συνθηκών που την ανάγκασαν να δεχτεί οικονομικά ανορθόδοξες και καταστροφικές επιλογές. Την περασμένη Κυριακή το βράδυ, και ενώ βρισκόταν στην Αθήνα για συζητήσεις ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, η κ. Μέρκελ προέβη σε μια πολύ σημαντική δήλωση για το μέλλον της Ελλάδας, που πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα. Είπε η κ. Μέρκελ, μεταξύ άλλων, ότι το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και το δεύτερο πακέτο στήριξης της ελληνικής οικονομίας μακροπρόθεσμα δεν πρόκειται να βοηθήσουν στην επίλυση του προβλήματος βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Στην ουσία, η κ. Μέρκελ με τη δήλωσή της αυτή μας λέει ότι το «κούρεμα» και το νέο δάνειο που θα δοθεί στην Ελλάδα, είναι μια ανάσα, ότι με την πάροδο του χρόνου το δημόσιο χρέος θα γιγαντωθεί και πάλι και η χώρα μας θα αντιμετωπίσει άλλη μια φορά βαθιά οικονομική κρίση. Αυτό είναι μαθηματικά βέβαιο. Γιατί με τη λάθος συνταγή που επέβαλε στην Ελλάδα η «τρόικα» δεν μπορούμε να πετύχουμε ούτε δημοσιονομική εξυγίανση, ούτε μείωση του δημόσιου χρέους. Είναι απλώς μια πρόσκαιρη ανάσα, την οποία μανιωδώς επιδιώκει η κυβέρνηση και κυρίως το ΠΑΣΟΚ, που νομίζει ότι μπορεί να πετύχει τη νεκρανάστασή του μετά την άνευ αντίστασης αποδοχή της συνταγής της «τρόικας». Βέβαια, αυτό είναι πολύ δύσκολο να το πετύχει, καθώς ο ελληνικός λαός φαίνεται να έχει κατανοήσει το παιχνίδι που παίχτηκε εις βάρος της χώρας μας από ξένα και ντόπια κέντρα αποφάσεων.
Το σκληρό ερώτημα που προβάλλει τώρα είναι: ποιοι και γιατί μας οδηγούν στον γκρεμό; Τα μέτρα της πολιτικής που ακολούθησαν και η κυβέρνηση Παπανδρέου και η κυβέρνηση Παπαδήμου μάς οδηγούν αναπόφευκτα σε μια βαθύτατη και μακροχρόνια ύφεση και σε υπερχρέωση και των τριών παραγόντων της οικονομικής δραστηριότητας (κράτους, επιχειρήσεων και νοικοκυριών).
Η απάντηση στο ερώτημα που θέσαμε προηγουμένως είναι πολυδιάστατη και θα πρέπει να συνδυαστεί με τις εν γένει εξελίξεις γύρω από το ελληνικό πρόβλημα. Από όσα μπορούμε να διαγνώσουμε από τις σχεδόν ταυτόσημες δηλώσεις της κ. Μέρκελ και της επικεφαλής του ΔΝΤ κ. Λαγκάρντ, καθώς και από τις απόψεις που εκφράζουν πολλοί αξιωματούχοι της ΕΕ και της Ευρωζώνης, η νέα δανειακή σύμβαση που πρόκειται να υπογράψει η κυβέρνηση Παπαδήμου θα συνοδεύεται από αυστηρότερο Μνημόνιο, συνεπώς θα έχουμε και την εφαρμογή αυστηρότερων μέτρων. Δυστυχώς, η ΝΔ, άλλοτε αξιωματική αντιπολίτευση, έχει μετατραπεί σε βασικό πόλο στήριξης της σημερινής κυβέρνησης. Απόδειξη ότι στην προ εβδομάδος επίσκεψη του γερμανού υπουργού Εξωτερικών, ο απεσταλμένος της κ. Μέρκελ συναντήθηκε μόνο με τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο της ΝΔ και φυσικά και με τον πρωθυπουργό, ενώ απαξίωσε να συναντηθεί και με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ως όφειλε.
Γεγονός που σημαίνει ότι η κ. Μέρκελ και γενικά η «τρόικα» θέλουν να κάμψουν τα απομεινάρια της αντίστασης του κ. Σαμαρά, ο οποίος, υπό την πίεση ισχυρών παραγόντων της ΝΔ, οπισθοχωρεί βήμα βήμα από την αρχική του θέση, που υποστήριζε ότι η πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι λάθος. Αναγκάζεται τώρα να προσχωρήσει στο λάθος και να το στηρίξει. Η λάθος οικονομική πολιτική των κ. Παπανδρέου – Βενιζέλου έχει αναγνωριστεί από όλους τους παράγοντες, ακόμη και από την «τρόικα» και το ΔΝΤ. Παρ’ όλα αυτά, η ΝΔ πιέζεται από τους δανειστές μας, παλαιούς και νέους, να υιοθετήσει πλήρως και να ακολουθήσει αυτή τη λάθος πολιτική. Και ασφαλώς ο κ. Σαμαράς πιέζεται και από κοινοβουλευτικά στελέχη της ΝΔ προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτή η σχιζοφρενική πολιτική μάς θυμίζει το ρητό «το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής». Με άλλα λόγια, ενώ ο κ. Σαμαράς ως διακεκριμένος οικονομολόγος πολεμάει τη λάθος πολιτική, τα «βαρίδια» που υπάρχουν μέσα στο κόμμα του τον παρασύρουν στη στήριξη αυτής της λαθεμένης οικονομικής πολιτικής, με το αιτιολογικό ότι αυτή εφαρμόζεται τάχα για τη σωτηρία της πατρίδας. Αυτή είναι η συνηθισμένη δικαιολογία όλων, όταν εφαρμόζουν αντιλαϊκή πολιτική. Και ταυτίζουν τα συμφέροντά τους με το εθνικό συμφέρον.
Η κυβέρνηση διατυμπανίζει ότι θα έχουμε σκληρές διαπραγματεύσεις με την «τρόικα» για τη νέα δανειακή σύμβαση και για το νέο Μνημόνιο που θα τη συνοδεύσει. Άραγε έχει γίνει καμία σοβαρή προετοιμασία; Έχουν τεθεί υπόψη της κυβέρνησης οι όροι σύναψης του νέου δανείου και τα μέτρα που θα περιέχει το νέο Μνημόνιο;
Οι επιπτώσεις από τα νέα μέτρα που θα μας επιβάλει η «τρόικα» έχουν επιμετρηθεί; Πώς χωρίς τους όρους θα κάνουμε διαπραγμάτευση και μάλιστα σκληρή; Έχουμε τη γνώμη ότι το νέο Μνημόνιο θα μας οδηγήσει σε βαθύτερη ύφεση. Και αυτό θα έχει αποτέλεσμα να εμφανίζονται συνεχώς αποκλίσεις στον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή υστέρηση εσόδων και αύξηση δαπανών. Οπότε στην περίπτωση αυτή θα έχουμε τη λήψη και πρόσθετων σκληρών μέτρων. Κάθε δόση του δανείου και νέα μέτρα. Η Ελλάδα θα βρεθεί μέσα στον φαύλο κύκλο ύφεση – υστέρηση δημόσιων εσόδων – νέα μέτρα. Και αυτό θα επαναλαμβάνεται συνεχώς. Η κατάληξη θα είναι και το κράτος να διαλυθεί αλλά και η οικονομία. Και θα φτάσουμε σε υπερχρέωση με δημόσιο χρέος μη βιώσιμο και διαχειρήσιμο, που αυτό τελικά θα σημάνει χρεοκοπία. Εάν πράγματι η κυβέρνηση επιθυμεί να σώσει την Ελλάδα (και όχι να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των δανειστών μας), θα πρέπει να θέσει σε δεύτερη μοίρα τη δημοσιονομική εξυγίανση και να δώσει προτεραιότητα στην ανάπτυξη, στην καταπολέμηση της ανεργίας και στη σύσφιγξη της κοινωνικής συνοχής, που άρχισε να παρουσιάζει επικίνδυνα φαινόμενα υποχώρησης και από τα σφάλματα του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου και από τη λάθος συνταγή που εφάρμοσε η «τρόικα» εις βάρος της Ελλάδας. Έχουμε τη γνώμη ότι η «τρόικα» και οι παλαιότεροι δανειστές – κερδοσκόποι επιδιώκουν τη χρεοκοπία, για να μπορέσουν να αρπάξουν όση δημόσια περιουσία απέμεινε καθώς και τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές. Η συμπεριφορά και των παλιών και των νέων δανειστών μας φανερώνει ότι επιδίωξή τους είναι να προκαλέσουν υπερχρέωση στην Ελλάδα, ώστε να μας υποβιβάσουν σε μια συγκεκαλυμμένη μορφή αποικίας. Τελικά θα καταλήξουμε σε ένα ολιγαρχικό πολιτικό και οικονομικό καθεστώς, όπου οι πολλοί θα εργάζονται, αντί πινακίου φακής, για να θησαυρίζουν οι λίγοι, οι οικονομικά και πολιτικά ισχυροί. Και από την τέφρα αυτή έπειτα από αγώνες θα μπορέσει ασφαλώς ο ελληνικός λαός να ξαναγεννηθεί και να καταστεί ακμαίος και δυνατός.
Εάν το σημερινό πολιτικό σύστημα επιθυμεί, όπως ισχυρίζεται, να εργαστεί για τη σωτηρία της χώρας μας, θα πρέπει από τώρα να αρχίσει να οικοδομεί την υπέρ των αδυνάτων πολιτεία. Μια πολιτεία που να αποβλέπει στην ενίσχυση της θέσης των αδύναμων πολιτών και στην εξυπηρέτηση της κοινωνικής αποστολής του κράτους, ώστε να πετύχει την ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής και την ενίσχυση του κράτους δικαίου, με ιδιαίτερη μέριμνα για την ανακούφιση των αδύναμων πολιτών.
Και όλα αυτά θα τα πετύχουμε μόνο με ανάπτυξη και όχι με υπερχρέωση, η οποία βλάπτει σοβαρά την πατρίδα μας.