Δημοψήφισμα για τα Σκόπια

Ένας από τους λίγους πραγματικούς γνώστες του Σκοπιανού (ως πρώτος επικεφαλής του εκεί Γραφείου Συνδέσμου, διευθυντής Βαλκανικών Υποθέσεων του υπουργείου Εξωτερικών και πρεσβευτής στην Ουάσινγκτον), ο κ. Μαλλιάς υπογραμμίζει ότι η πρόσφατη καταδικαστική απόφαση της Χάγης «σηματοδοτεί και τη μετάβαση από το Δίκαιο στην Πολιτική». Η Ελλάδα, κατά τον πρέσβη, έχει τις εξής επιλογές: Ή να δεσμεύεται από την Ενδιάμεση Συμφωνία ή να την καταγγείλει επικαλούμενη την Απόφαση 845 (18 Ιουνίου 1993) του Συμβουλίου Ασφαλείας, ενημερώνοντας τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών ότι αποδέχεται το παλαιό Σχέδιο Συνθήκης Vance-Owen ως αρχική βάση για τη διευθέτηση της εκκρεμότητας του ονόματος. «Στην πραγματικότητα», σημειώνει ο έλληνας διπλωμάτης, «δεν υπάρχουν τη στιγμή αυτή άριστες επιλογές. Όταν υπήρχαν, τις αρνηθήκαμε. Όπως αρνηθήκαμε και έγκαιρες επισημάνσεις και εισηγήσεις σε σχέση με τη Χάγη». Αναφερόμενος στο ενδεχόμενο δημοψηφίσματος στα Σκόπια, ο κ. Μαλλιάς υποστηρίζει ότι, όπως το προωθεί ο πρωθυπουργός Ν. Γκρούεφσκι, δεν είναι απλώς ένας προσωπικός πολιτικός ελιγμός, αλλά ένα ισχυρό διπλωματικό μέσο που χρησιμοποιεί η ΠΓΔΜ προκειμένου να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της στη διαπραγμάτευση. «Υπό τους όρους αυτούς», προτείνει ο κ. Μαλλιάς, «ήρθε, νομίζω, η στιγμή να υιοθετήσει και η Ελλάδα ανάλογη θέση. Εάν διεξαχθεί δημοψήφισμα στην ΠΓΔΜ, θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι από τώρα ότι με δημοψήφισμα θα κριθεί και η τύχη μιας συμφωνίας στην Ελλάδα»!